Babamı aradıktan yaklaşık 10 dakika kadar sonra kendime gelebildim. Tüm bu yaratıklardan intikam almak istiyordum hepsinin kafasını ayaklarımın altında ezmek istiyordum. Ancak bu isteğimden sonra biraz midem bulanmıştı. Bir an önce dışarı çıkıp koskoca İstanbul'da yalnız mı olup olmadığımı öğrenmek istiyordum. Ancak çok acıkmıştım kendime çok çabuk kahvaltı hazırlayıp yemeye koyuldum aklıma babam geldiğinde her seferinde gözlerim doluyor dışarıdaki yaratıklara olan kinim, nefretim daha da artıyordu. Yemeğimi yedikten sonra elime mutfaktan aldığım bıçakla dışarı çıktım. Evin anahtarını da evde unutmuştum. Nasıl bu kadar aptal olabildim diye kendi kendime sinirlendim mecbur dışarıda kalmıştım kendime kalacak bir yer bulmam lazımdı ancak onun içinde bir araba lazımdı yürüyerek bu çok zordu. Hemen arabalara koştum kiminin kapısı kitli kiminin anahtarı üzerinde değildi. Ve birden kaza yapmış arabaya koştum anahtarları da üzerindeydi üstelik. Mercedes Benz GLK350 'ydi. Şoför koltuğunda ölü bir adam vardı ve onu aşşağı atıp arabaya binip marşa bastım. Araba çalışmıştı, kendimi GTA oynuyormuş gibi hissetim ve bundan rahatsız oldum. Gittiğim ilk yer E-5 di. Yollar arabayla doluydu ancak hiçbirinin içinde canlı insan yoktu. Bir an trafikten nefret ettiğimi hatırladım. Ancak şu anda herşeyin normal olup yine o bunaltıcı trafiğin olması için ruhumu bile satardım. Kendi kendime bu yararıklara bi küfür salladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Virüs 691
Science FictionKorku ve gerilimin hat safhada olduğu, kıyametin geldiği dünyada 691. denek siz olacaksınız... Zombilerle yaşamayı öğrendiler peki ya insanlarla? Korkma ben hiç insan öldürmedim. Sadece öldürmekten beter ederim. -HAN İnsanlar bazen kötü kararlar ver...
