Virüs 691

Bölüm 15 : 64 Saat 46 Dakika

Hemen Ertuğrul'un yanına çömelip sol elimle burnunu tıkayıp suni teneffüs yapmak için dudaklarına eğildim içine hava üfledikçe göğsü inip kalkıyordu, daha sonra kalp masajına başladım 5 dakika sonra kendi kendine nefes alıyordu. Sonunda kardeşim dediğim adam hayata geri dönmüştü. Yarım saat sonra ise kendine gelebildi.
"Kardeşim, kardeşim beni duyuyor musun? "
"Kardeşim." diye boğuk bir ses çıkardı. Ayağa kalkabilmesi biraz zaman aldı. Ona bunun neyin sebep olduğunu merak ediyordum ancak bunun sırası değildi, patlamanın şiddetiyle kilometrelerce ötelere kadar ses yayılmıştı ve binlerce yaratık buraya geliyordu. Hep birlikte ormana doğru girdik. Tabii Ertuğrul yaralı olduğu için yavaşça ilerliyorduk. -durmakdansa hareket etmek daha iyidir-

Bir zaman sonra mola verdik. Ertuğrul ve Yankı çok yorulmuştu. Aslında bunların nasıl olduğunu sormak istiyordum ancak pek cevaplayacak havada değildiler.

Sonunda ormanlık alanı aramızda bırakmıştık. Biraz daha yürüyünce kente ulaştık. Kendimize kalacak bir yer arıyorduk ve haliyle karnımız da acıkmıştı. Yarım saatin sonunda karşımıza bir site çıktı. Girişi, duvarları, evleri sağlama benziyordu. Zaten 3 tane ev vardı. 1 tanede girişi vardı. Koşarak içeri girdik. Site girişini ileride güçlendirecektik. Bahçesinde topu topu 3-4 yaratık vardı. Onları öldürdükten sonra 2 binanın kapılarını sıkıca kilitedik. Ardından son evi taramaya koyulduk. 7 katlıydı ve her katta 2 daire bulunuyordu. Kapıları açık olan evlere girip yemekleri alıp yaratıkları öldürüyorduk. Son katta bitince kemdimize 5. Kattan bir daire beğendik. Buraya 5 kişi sığamazdık. Karşı daireye Aslıhan ile Yankı geçti buraya ise ben Ertuğrul ve Gizem. Hava kararmıştı. Karnımızı doyurduktan sonra Gizem'i yatak odasına götürüp yatırdım benle Ertuğrul da mecbur kanepede uyuyacaktık. Sanırım ilk defa bir gece babam için ağlamıyacaktım.