YANLIZ GÜVERCİN

8.BÖLÜM

Bir ses geliyor ama nereden geldiği anlaşılmıyor. ayağa kalktım etrafa bakındım orta yaşlarında bi kız beyaz tenli başında siyah bir eşarp bir yetmiş boylarında gibi ince beli güzel bir kız. mezarın başında ağlıyordu. yanına gitim konuşmaya çalıştım hanım efendi iyi misiniz başını kaldırdı.

Değilim desem ne değişecek. dedi

Yardım edeceğim bişey varmı sizin için ne yapabilirim dedim.

Yok, yardım ediceğiniz bir şey yok.teşekür ederim.

Peki neden bu kadar çok ağlıyorsunuz neyiniz oluyor "ölen kişi.

( Babam. ) Dedi

Başın sağ olsun. onu yenimi kaybettin.

Evet.dedi masum bir bakışla.

Başka kimsen Yok mu annen,abin,akrabaların.

Hepsi var ama beni gören yok.

Neden öyle dedin ki.
'Sanki hayattaki bütün sorunları tek başına çözmeyi çalışan. ama çözemeyen bir başına tek başına kalmışçasınay dı.

Boşver.senin neyin öldü de bu saate burdasın.

Babam.

Başın sağolsun. alışmış gibisin ama hiç alışamamış'sın dimi. annen falan kimsen Yok mu.

Evet alışamadım ama alışmış gibi gösteriyorum bide annem ve kız kardeşim var onlarla yaşıyorum. okuyorum zaten bugün İstanbul'a gidiyoruz orda üniversiteye gidecem. kardeşim de liseye.
Son defa babamı ziyarete geldim bende.

Keşke bende okuya bilseydim kendi ayağımın üzerinde dura bilseydim.
İsmin ne bu arada tanışamadık ben (Gece)

İsmin Gece'mi yani.

Hayır ben insanlarla o kadar konuşmam ve içime kapandığım için bu yüzden herkes bana Gece der ya sen.

Bende yanlız güvercin.o an azımdan neden bu kelime çıktı hiç bilmiyorum.

Yanlız  Güvercin mi. tamam ozaman yanlız Güvercin benim artık gitmem gerekiyor.
Dedi ve giti ben eve doğru yürüdüm eve vardım. annem ve Aslı her yeri toplamış beni bekliyorlardı. bir arkadaşımın ayarladığı arabayla eşyaları taşıyacak'tık. İstanbul 'da evi kiralamış tık zaten. Araba geldi ve arkadaşım da geldi. eşyaları taşıdık herşeyi bisikletimi de aldım. arkadaşlarımla vedalaştık annem de komşularla vedalaştı. bir buçuk veya iki saat yoldaydık vardık İstanbul'a kiraladığımız evin sahibini aradık bizi eve götürsün diye. adam geldi yaşlı bi amcaydı bizi eve götürdü eşyalarımızı yavaş yavaş içeri taşıdık.