YANLIZ GÜVERCİN

4.BÖLÜM

Halam elini tabuta uzatarak Mustafa diyerek daha'da ağlamaya başladı.

Aslı onun içinde babam' mı var babamı yere bırakın götürmeyin diyerek ağlamaya başladı.
herkes Aslıyı öyle görünce daha'da ağlamaya başladılar. anneme bakılırsa ayakta durmakta zorlanıyordu ne konuşa biliyordu nede haykıra biliyordu bu acıya. Teyzem le halama bakılırsa haykıra haykıra ağlıyorlardı teyzem bi yandanda Aslıyı tutuyordu. Ahmet amca da bi kenarda oturmuş göz yaşları hiç dinme den akıyordu.Amcam la dayımın göz yaşları dinmiyor' du omuzlarında tabutla yürümeye başladılar.
Aslı kendini yerden yere vuruyordu babamı götürmeyin anne bak babamı götürüyorlar. götürmesinler diyerek yere düştü.
bana bakılırsa ne babamla gidebiliyordum nede burda kalabiliyordum bi kenarda durmuş sesiz sesiz onları izliyordu Aslı'ya tutunmak istiyordum ama uzanamıyordum ayakta gibiydim ama ruhum bedenimde değildi sanki. hastane kapısından dışarı çıktılar. halam ve teyzem haykıran haykıra ağlıyorlardı gözüm Aslıyı görmüyordu annem sesiz sesiz arkadan yürüyordu. ben hiç bişey his etmiyordum nasıl bi duygu bilmiyordum çünkü babam ilk defa ölüyordu. dayım ve amcam tabutu cenaze arabasına koydular bizde de dışarı çıktık dayımla amcamın arabalarına bindik. cenaze aracı önümüzde bizde arkadan gidiyorduk. halada inanmıyordum o tabutun içinde babamın olduğuna inanmıyordum. cenaze arabası durdu. hepsi indi Ahmet amca bana ve aslı'ya inmeyin sakın dedi. o gittikten hemen sonra indik. tabelada harmancık mezarlığı yazıyordu. mezar yeri hazırdı dayımlar hal etmiş sanırım. mezarlık kalabalıktı herkesin çabuk haberi olmuştu. tabutu indirdiler annem haykıra haykıra ağlıyordu. teyzemle halamda aynı şekilde etrafta kiler onları sakinleştirmeye çalışıyordu. babamı tabutan çıkartıp mezara koydular. tahtaları dizdiler üstüne dayım ve amcam. toprak atmaya başladılar babamın üstüne.
Aslı babamın üstüne toprak atmayın orda nefes alamaz. diyerek kendini mezarın üstüne atıp toprağı çıkarmaya başladı. Ahmet amca Aslıyı alıp oradan uzaklaştırdı. ben babamı baş ucuna çöktüm göz yaşlarım sesiz sesiz akıyordu. üstünü kapatılar herkes dağıldı dayımlar, amcamlar herkes giti ben, annem, Aslı ve Ahmet amca kaldık orda. Ahmet amca bizi alıp eve götürümek istedi ama biz gitmek istemedik. annem Ahmet amcaya siz gidin biz birazdan eve gidicez dedi.
Ahmet amca da giti yapa yalnız kaldık orada. aslında yanlız değildik babam buradaydı çünkü eve gitseydik yanlız kalırdık.