Telefonu kapattıktan sonra odama gitim. yatağıma uzandım çok değişik hissediyordum aklımdan o kadar çok şey geçiyordu ki.
yarın üniversitenin ilk günü aslı da buraya zor alışı cak gibi görünüyor.peki annem içine atıyor herşeyi ama dimdik duruyor.hayatımız çok değişti babam gittiğinden beri.
benim ayakta durmam gerekiyor herşeye rağmen. aslı seslendi abi yemek hazır dedi. tamam geliyorum ayağa kalktım. herşeyi bir kenara bıraktım derin bir nefes aldım. gitim annem yemeği hazırlamış beni bekliyorlardı. oturdum birlikte yemek yedik kimseden ses çıkmıyordu. yemeğimiz bittikten sonra ben salona geçtim biraz televizyon izledim. aslı da anneme sofrayı toplamada yardım ettikten sora oda salona geldi. ikimiz den de ses çıkmıyordu. sanki çok düşünceliydi. annem geldi oturdu kimse den ses yine çıkmıyordu. saat biraz geçtikten sonraannem çocuklar saat geç oldu hadi kalkın uyuyun yarın okulunuz var ilk günden geç kalmayın.
ben kalktım odama gitim aslı yine annemle uyuyacak mış ben üzerimi değiştirip yatağıma uzandım aklıma yine büsürü şey geliyordu. ama hemen aklımda herşeyi çıkartıp gözlerimi kapattım.
Sabah annemin sesiyle uyandım.
Fırat hadi oğlum kalk geç kalmayın ben aslıyı uyandırana kadar sende üzerini değiştir ha bide ekmek almaya git.Tamam anne. kalktım elimi yüzümü yıkadık tan sonra üzeri mi değiştirdim. ekmek almaya gitim fırına eve dönüyordum yine o çocuğu gördüm arkasından baktım uzunca eve doğru yürüdüm aklıma babam geldi. alışamıyorum babam sız yapamıyorum her saniye aklımda. hiç çıkmıyor
eve geldim kabının önünde durdum derin bir nefes aldım. sonra içeri girdim moralim yine bozulmuştu ama annemle aslı ya beli edemezdim.oğlum nerde kaldın okula geç kalıcak sınız hadi çabuk kahvaltınızı yapın.
anne zaten üniversitede geç kalsak bile derslere gire biliyoruz merak etme.
aslı da yeni olduğu için anlayış gösterirler.
yok oğlum yok siz yinede geç kalmayın.kahvaltınızı yaptıktan sonra aslıyla beraber çıktık evden önce aslıyı okuluna bırakıp sonra bende kendi okuluma gidicem aslıyı okulun içerisine götürdüm. aslıyı öğretmenlerle tanıştırıp onlara yeni olduğunu biraz çekiniyor olduğunu söyledim. onlarda ellerinden geleni yapacaklarını onun yabancılık çekmeyeceğini söylediler. bende teşekkür ettikten sonra kendi okuluma gitmek için oradan ayrıldım. yürüdüm biraz uzaktı. okulun bahçesine girdim o an aklıma babamın elimden tuttuğu gün geldi keşke babam burada olsaydı bu günleri göre bilseyidi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YANLIZ GÜVERCİN
Короткий рассказBasının ölümünden sora kendisi ve ailesi için çabalayan çocuğun hikayesi...