YANLIZ GÜVERCİN

6.BÖLÜM

Sabah oldu Ben uyandım aslı daha uyuyordu üzerimi değiştirdim tam odanın kapısından çıkarken aslı birden konuşmaya başladı arkama döndüm gözleri kapalıydı yanına doğru yürüdüm aslı baba bizi bırakma gitme diye mırıldanı yordu aslıyı uyandırmaya çalıştım gözlerinden yaşlar akıyordu uykulu halinde ben aslı aslı diye seslendim abi babamı götürüyorlar bişey yap diyerek uyandı ağlamaya başladı tekrardan onu ne kadar teselli etsem de boş beni dinlemiyor du benimde gözlerimden yaşlar akıyordu ama ona beli etmemeye çalışıyordum annemi çağırdım anne aslı rüya gördü ağlıyor susmıyor annem geldi odaya aslı'ya aslı kızım ne oldu niye ağlıyorsun diye sordu aslı anne babamı gördüm rüyamda iki adam aldı götürdü gelemiyecekmi bi daha anne babam bir daha gelemiyecekmi anne annemin gözleri doldu gözlerinden yaşlar akmaya başladı ağlamaya başladık üçümüz yene o kadar ağladık ki bir iki saat geçmiş yene farkında bile değildik kapı çaldı biden aslı babam mı dedi ben aslı'ya aslı babam öldü bir daha gelmeyecek dedim aslı daha da ağlamaya başladı annem Fırat sen git kapıya bak dedi ben gidip kapıya baktım komşulardı baş sağlığına gelmişlerdi annem salona geldi aslıyla aslı hala ağlıyordu komşular içeri girdi oturdular salona bizde oturduk komşulardan biri açınız büyük sizleri az çok anlaya biliyoruz ama dayanmalısınız güçlü olmalısınız ama bu çocuklar nasıl yaşar ki babasız aslı kadına bakarak daha'da ağlamaya başladı annem kadına lütfen susar mısınız dedi annem bana Fırat kardeşini al bahçeye götür biraz dedi aslıyla çıktık bahçeye aslı haykıra haykıra ağlaya biliyordu ne ben nede annem bu acıyı dışa vuramıyorduk çünkü aslı korkuyordu bahçeye çıktık aslıyla biraz oyun oynamak istedim kafası dağılsın diye oyun oynadık biraz komşular çıkıp giti annem hadi gelin çocuklar kahvaltı hazır dedi aslı içeri giti ben tam içeri girecek ken babamın bana aldığı bisikleti gördüm bana aldığı ilk gün heyecanı unutmuştum öğrenmek istediğim bisikleti artık görmek istemiyordum hevesim kalmamıştı...