Being the same one? with Viktor Fischer and Joël Veltman (VOLTOOID)

Hoofdstuk 1

'Goeiemorgen!' Ik gooi mijn tas neer en geef Maaike een knuffel. 'En?' Ik grinnik. Maaike had al weken geleden haar stage geregeld, en probeerde me sinds dien over te halen om samen met haar stage te lopen bij een of andere dierenpersoon. Maar helaas voor haar, dit weekend had ik mijn eigen stage gereld. 'Ik mag stage lopen bij Ajax! Het eerste van Ajax! Roep ik blij. 'Omg, maar dat is geweldig! Dit moeten we vieren.' 'Wat moeten we vieren? Heeft Linn eindelijk een nieuw slachtoffer gevonden?' lachend komt Jens op ons aflopen. 'Ik heb mijn stage binnen, bij het eerste van Ajax' 'Omg Linn, dat is super cool! Dit is echt geweldig, straks wordt je nog beroemd!' Ik grinnik. 'Rustig aan he? Het is maar een stage.' 'Ja, maar toch dit moet gevierd worden. Vanavond 8 uur bij mij? Dan gaan we daarna gezellig uit, om het te vieren.' Iedereen knikt instemmend. 'Doen we.' Zeg ik vrolijk. We kletsen nog even gezellig bij en dan moeten we toch echt naar ons college. Boring.

Het was een vreselijk lange dag op school, wat zal ik blij zijn als de eindstage's beginnen. Dan kan ik eindelijk doen wat ik het liefste doe, sporters helpen om beter te worden op mentaal gebied. Maar ook er voor zorgen dat ze een topprestatie kunnen leveren. Dat is gewoon het beste gevoel van de wereld. Ik grinnik in mezelf en zie vanuit mijn ooghoeken Maaike aan komen lopen. 'Ga je mee Tess en Vince ophalen?' ik knik. 'Gaat Jens ook mee?' 'Nee, sorry. Ik moet nog wat dingen voor mijn stage regelen enzo.' Zegt Jens die net aan komt lopen. Ik knik. 'Is goed, succes. We zien je vanavond wel weer.' Ik geef Jens nog snel een kus op zijn wang. 'Lets go! Anders komen we nog te laat.' Ik knik en samen lopen we richting het station. De universiteit is vlakbij het station, dus na vijf minuten lopen we de station hal al binnen. Ik werp een snelle blik op het bord, met de aankomsttijden. 'Volgens mij komen ze over één minuut aan op perron twaalf.' Roep ik naar Maaike terwijl we ons tussen de mensenmassa doorwurmen. In de verte zie ik het bord van het juiste perron al opduiken. Ik stoot Maaike aan, we wurmen ons nog snel tussen een paar mensen door en rennen dan de trappen op naar het perron. 'We zijn weer eens net op tijd.' Zegt Maaike lachend. Ik knik, in de verte komt de trein inderdaad al aanrijden. We schieten allebei in de lach en nog geen vijf minuten later komt de trein piepend tot stilstand. Ik stap naar voren en loop naar de dichtstbijzijnde deur. Op de een of andere manier ben ik altijd goed geweest in van dit soort gok dingen. Met bingo kies ik altijd de juiste kaart, en ik ben een van de weinige volgens mij die wel de goede rij kiest in de winkel. De deuren gaan open en een enorme mensenmassa loopt de trein uit. 'Hé, kun je niet uitkijken ofzo?' Een jongen die me ergens vaag bekend voorkomt loopt onhandig tegen mij aan als hij de trein uitstapt. 'Misschien moet jij eerst even een paar regeltjes leren jongedame?' Dezelfde jongen draait zich nu weer om en kijkt me boos aan. Een paar van zijn vrienden beginnen te lachen en te joelen. 'Ik heb wel wat beters te doen dan hier met jou staan praten.' Antwoord ik bot terug. Dan draai ik me weer om, en vanuit mijn ooghoeken zie ik Tess en Vince al aankomen lopen. Ik hoor de jongens nog een paar dingen roepen, maar ik besteed er veder geen aandacht meer aan. 'Linn, Linn!' Tess springt vrolijk de trein uit en geeft mij een dikke knuffel. 'Ik heb je gemist gekkie.' 'Ik jou ook.' Dan komt ook Vince de trein uitlopen, in zijn handen heeft hij twee koffers. Tess en Vince waren samen een maand lang naar het buitenland geweest, om daar hun stage te lopen. Ze hadden bij een maand lang meegelopen bij een Franse vrijwillige organisatie. En ik moest toegeven, ik ben stiekem best jaloers. Ik moest het immers toch gewoon doen met de lokale voetbalclub ook super vet daar niet van, maar toch. Je snapt vast wel wat ik bedoel. Hallo fucking Parijs of het suffe Amsterdam? Als ik kon kiezen, nee oke. Ik moet super blij zijn met mijn stage, dit is iets waar super veel mensen van dromen en ik krijg de kans gewoon. 'Heei, hoe was la France?' Ik geef Vince ook een knuffel en kijk ze dan allebei vragend aan. 'Het was geweldig!! We hebben zoveel dingen gedaan en zo veel geleerd.' 'En... ze hebben ons gevraagd om in de zomer terug te komen!' Vult Tess enthousiast aan. 'OMG! DAT IS GEWELIG!' Maaike vliegt Tess om de hals terwijl ik Vince nog een knuffel geef.

Heei, dit was hoofdstuk 1. i know Viktor en Joël komen er nog niet in voor. Maar dat duurt niet lang meer. ik hoop dat jullie hem wel leuk vonden xx