Being the same one? with Viktor Fischer and Joël Veltman (VOLTOOID)

Hoofdstuk 29

HEEI, DAAR BEN IK WEER. DIT IS ALVAST DE UPDATE VAN MORGEN, OMDAT IK VREES DAT IK ER ANDERS MORGEN NIET AAN TOE KOM. DUS BIJ DEZE, HAVE FUN

Het is inmiddels al een paar uur later, en de jongens zijn nog steeds druk aan het bij kletsen over van alles wat er de afgelopen jaren is gebeurd. 'Blijf anders slapen, dan kunnen we morgen veder praten en dan gaan we net zoals vroeger IJmuiden weer in.' Joël kijkt mij even aan. De afgelopen uren had ik mezelf nuttig gemaakt door drankjes te halen en voor de rest had ik grotendeels mijn mond dicht gehouden. Ik knik kort. Ook al vind ik Joël nog steeds een enorme klootzak, ik weet dat ik dit moet doen voor Luke. 'Ja leuk.' Antwoord Joël dan. 'Top, je weet alles toch nog wel te vinden?' Joël knikt. 'Top, dan is deze voor jou.' En Luke gooit een flesje bier richting Joël. Ik grinnik, en hoor dat ik een berichtje binnen krijg. Ik haal me mobiel uit mijn zak. Diep van binnen hoop ik dat het Vik is, dus voel ik ook een lichte teleurstelling als ik niet Viktor's naam, maar die van Jens op mijn beeldscherm zie. 'Ik ben even buiten,' roep ik tegen niemand in het bijzonder. Dan doe ik de achterdeur open en ga op de schommel bank zitten. Vroeger zat ik hier ook altijd samen met mijn vader, we konden hier uren zitten, terwijl hij de grootste verhalen vertelde over toen hij klein was en hoe hij mama had ontmoet. Langzaam rolt een traan over mijn wang, als ik op de schommel ga zitten. Dit was ons plekje, en dat zou ook altijd zo blijven. Ik open whatsapp en begin Jens' berichtje te lezen.

Heei kleintje,
Hoe was het vandaag?
Ik vind het zo knap hoe je je staande weet te houden, elk jaar opnieuw.
Ik houd van je, en ik zal altijd voor je klaar staan. En als je morgen thuis komt krijg je een dikke knuffel van je allerbeste vriend. Knuffels

Er verschijnt nu toch een kleine glimlach op mijn gezicht, Jens weet altijd de juiste dingen te sturen op het juiste moment. In gedachten lees ik de tekst nog een paar keer door, en dan begin ik een antwoord te typen;

Heei,
Het ging, ik blijf het moeilijk vinden om er heen te gaan. Maar tegelijk is het ook zo fijn om er te zijn. En gelukkig was Luke er ook, en hadden we elkaar. Hij is nu binnen aan het kletsen met Joël, die ik hier in de supermarkt tegen kwam, over vroeger enzo. En ja het is de Joël van Ajax, ik zei toch dag ik hem ergens van kende. Ik zie je morgen, ik zal nog wel door geven hoe laat enzo. Tot morgen lieverd!

Ik druk op versturen en wil whatsapp weer afsluiten. Maar dan gaat mijn vinger al naar de chat met Viktor. Hij had sinds gisteravond, na de wedstrijd, alleen gezegd dat hij mij miste en of hij me maandag weer zou zien. Ik had snel geantwoord dat ik hem ook miste en dat we elkaar maandag weer zouden zien. Maar dat was alles geweest, normaal praten we altijd bijna 24 uur per dag en nu was het half tien s'avonds en had hij nog niets gestuurd. En ik weet wel dat ik zelf ook iets kan sturen, maar op dit moment heb ik gewoon andere dingen aan mijn hoofd. En natuurlijk is het ook deels mijn eigen schuld, ik had hem immers nog steeds over mijn ouders. Op de een of andere manier kon of durfde ik het niet. En dat terwijl hun meteen heel open was geweest over zijn leven. Even twijfel ik zal ik hem vragen of hij maandag samen wat wilt drinken, zodat ik het hem kan vertellen? Op dat moment zie ik dat ik een nieuw bericht heb van Jens. Ik besluit Vik niets te sturen, maar terug te gaan de chat met Jens.

Heei lieverd,
Ik wist dat je het kon! Ik ben trots op je! <3

En wow, das lang geleden zeg, maar trek je er niet te veel van aan. Neem zo een lekkere douche en kruip dan je bed in. Het was vandaag een lange dag, morgen weer een nieuwe dag. Ik houd van je. Ik ben morgen vanaf 5 uur ongeveer weer thuis denk ik, bel maar als je eerder komt. Tot morgen xx

Ik glimlach en begin terug te typen.

Thanks voor de tip! Ik zie je morgen weer xx

Opdat moment krijg ik een bericht binnen van Viktor. Er verschijnt onbewust toch een glimlach op mijn gezicht. Ik druk op de chat en binnen een seconde verschijnt het bericht van Vik op mijn beeld.

Heei schat,
Hoe is het bij je broer?
Ik mis je wel hoor, het is nu zo stil hier. Xxx je vriendje

Ik grinnik, de meeste weekenden was ik altijd bij Vik. We gingen dan samen de stad in of hingen uren lang doelloos op de bank. Maar dat waren wel de meest dierbare herinneringen. Gewoon samen tijd door brengen, en samen zijn. Ik hield oprecht van die momenten.

Heei lieverd,
Leuk, we hebben bijgepraat en nu is hij aan het kletsen met

Even twijfel ik, zal ik Joëls naam noemen, maar dan schud ik mijn hoofd. Geen goed idee, dat zorgt waarschijnlijk alleen maar voor verwarring.

Een vriend van vroeger

Besluit ik er van te maken, ik ben er nog niet klaar voor.

Dus ik zit even lekker buiten. Maar ik ga zo denk maar eens me bed op zoeken. Ik houd van je! xx

Ik druk op versturen en sluit whatsapp dan af. 'Heei, mag ik er bij komen zitten? Of wil je liever.....' 'Nee, tuurlijk kom zitten.' Hij glimlacht. 'Zeker?' Ik knik. 'Zeker.' Dan glimlacht hij nog een keer en komt naast me zitten.

CLIFFHANGER :P WIE DENKEN JULLIE DAT ER NAAST LINN ZIT? EN WAAROM?