Being the same one? with Viktor Fischer and Joël Veltman (VOLTOOID)

Hoofdstuk 31

'Ik vind je leuk Linn, meer dan leuk zelfs. Ik ben stapel verliefd op je. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan je denk, je betekend nog steeds onwijs veel voor me. En na al die jaren...' 'Joël stop,' onderbreek ik hem. 'Ik hoef het niet te horen. Ik dacht dat je de waarheid vertelde, maar blijkbaar wilde je Viktor alleen maar zwart maken.' Ik schud me hoofd en sta op. 'Nee Linn zo zit het niet. Ik houd van je ja dat klopt. Maar dat van Viktor staat hier los van. Alsjeblieft denk erover na. Je hoeft het echt niet uit te maken van mij, maar ik wilde gewoon dat je dit wist.' Ik knik. Inmiddels rollen de tranen over mijn wang. Ik kijk Joël aan. 'Misschien is het beter als je gaat, ik zeg wel dat je terug naar Amsterdam moest ofzo.' Joël knikt langzaam. 'Ik moet nadenken,' met mijn handpalm veeg ik mijn tranen weg. 'Ik zie je maandag weer op de club.' Joël knikt en loopt dan stil de deur uit.

Moe open ik mijn ogen, ik zie door de gordijnen al een paar licht stralen naar binnen vallen. Ik laat mijn blik op de wekker vallen; 10:28. Ik had de hele nacht liggen woelen. En ik wist nog steeds niet wat ik moest doen. Ik had een vriendin nodig in deze situatie, ook omdat Luke en Jens niet onafhankelijk zouden zijn. Luke zou meteen de kant van Joël kiezen, de kant van zijn vriend. En Jens zou meteen de kant van Viktor kiezen, mede omdat hij Joël gewoon niet mag. Ik pak mijn mobiel van mijn nachtkastje en open whatsapp. Ik ga naar de chat met Tess.

Heei,
Heb je tijd om vandaag af te spreken?
Ik heb je hulp nodig...
Xxx

Na een paar seconde zie ik Tess online komen, en nog een paar seconde later begint ze te typen.

Heei,
Ja natuurlijk, samen lunchen?
Gaat alles wel goed?
Xxx

Ik druk op beantwoorden.

Heei,
Ja is goed. 1 uur bij ons vaste cafeetje?
Niet echt, maar ik leg het straks wel allemaal uit.
Tot straks! xx

Binnen vijf seconde heb ik alweer een antwoord terug van Tess.

Is goed, tot straks lieffie!

Er verschijnt een kleine glimlach op mijn gezicht en ik besluit te gaan douche. 'Heei, heb jij Joël gezien?' Ik ben net klaar met douche en sta nu voor de spiegel mijn haar te kammen als Luke zijn hoofd om de deur heen steekt. 'Ja, hij is terug naar Amsterdam, moest nog iets regelen ofzo.' Luke knikt langzaam. 'Je weet dat je niet kan liegen he?' Ik probeer hem te negeren. 'Ik weet dat jullie gepraat hebben gisteren.' Ik kijk Luke aan en knik dan langzaam. 'Kom hier.' Luke opent zijn armen en ik nestel me er dankbaar in. 'Ik ga zo naar Tess.' Luke knikt. 'Je weet me te vinden als je wilt praten.' Ik knik. 'Dankje. Ik houd van je!' Luke drukt een kus op mijn voorhoofd. 'En ik van jou.' Na een paar minuten kijkt Luke me weer aan. 'Zal ik je anders brengen? Ik moet toch naar Amsterdam.' Ik grinnik. Luke wist vaak zoveel dingen al zonder het te vragen. 'Ja, fijn.'

Ik geef Luke nog een laatste knuffel en loop dan richting Tess, die al op het terras zit. Ik glimlach en loop naar d'r toe. 'Heei lieverd.' Tess staat op en geeft me een knuffel. 'Heei.' Ik ga op een van de andere stoelen zitten. 'hoe is het?' Tess kijkt me vragend aan. Ik haal mijn schouders op. 'Ik heb denk een probleem.' Tess knikt. 'Wil je het vertellen?' Precies op dat moment komt er een serveerster aan gelopen. 'Heeft u al een keuze kunnen maken?' We knikken. 'Twee latte macchiato's en twee broodjes zalm roomkaas.' Het meisje knikt en loopt weer weg. 'Joël, een speler van Ajax en iemand die vroeger bevriend was met Luke, kwam gister bij ons op bezoek.' 'Voor je ouders?' Tess wist ook van mijn ouders, dus ze snapte dat dit een lastig weekend was. Ik knik. 'En om bij te praten. Herinneringen op halen enzo.' Tess kijkt bedenkelijk aan. 'Alleen het probleem; hij is verliefd op me. En hij heeft samen met Viktor een pan bedacht om te kijken of ik hem ook nog kende of dat ik ook verliefd op hem was. Alleen is dat een beetje uit de hand gelopen leg ik het hele verhaal uit (zie vorig hoofdstuk).' Tess kijkt me nu meelevend aan. 'Kom hier.' Ze staat op en geeft me een knuffel. 'Maar wat moet ik nu doen?' Op dat moment komt de serveerster weer terug met onze bestelling. 'Houd je nog van Viktor?' vraagt Tess als ze weer weg is. Ik knik. 'Ja natuurlijk.' 'Dan moet je met hem praten.' Ik knik langzaam, ik wist dit eigenlijk al. Maar nu Tess het zegt, dringt het eigenlijk pas echt tot me door. 'Maar wat moet ik dan zeggen?' Tess glimlacht geruststellend. 'Dat je het van Joël heb gehoord. Dan weet hij van zelf waar je het over hebt.' Ik knik. 'Dankje.'