Being the same one? with Viktor Fischer and Joël Veltman (VOLTOOID)

Hoofdstuk 38

'goed gedaan.' Ik sta voor de kleedkamerdeur en geef iedereen een knuffel voordat hij naar binnen loopt. 'Mooie goal Lasse.' En ik geef hem ook een knuffel. 'Thanks Linn.' 'Hoe vond je het?' frank kijkt me vragend aan.  'Geweldig!' Frank glimlacht. 'Je deed het super, kom we hebben een feestje te vieren.' Ik glimlach en dan lopen we ook de kleedkamer in. 'Speech time.' Davy gaat op de banken staan en klapt in zijn handen. 'Dames first,' Davy springt van de bank af en loopt naar mij toe. 'Ga je gang.' Hij steekt zijn hand uit en helpt me de bank op. Ik glimlach ongemakkelijk en kijk de groep rond. Dan haal ik nog een keer diep adem en begin dan te praten. 'Wow, oke. Uhm, waar moet ik beginnen? Dankzij Ajax kreeg ik de kans om mijn droomstage te doen. Ik kwam hier als een verlegen meisje, maar ik leerde jullie steeds beter kenden en nu aan het eind van het seizoen voelt het allemaal heel vertrouwd. Ik ben meer te weten gekomen over het vak, over de sport, over jullie en hoe fantastische club Ajax wel niet is. Het waren drie geweldige maanden. Drie maanden waarin ik ongelofelijk veel heb geleerd en ongelofelijk veel van jullie ben gaan houden.  En ondanks dat we geen eerste zijn geworden, mogen jullie meer dan tevreden zijn met deze tweede plek. Jullie hebben een jaar lang kei en keihard gevochten voor deze plek en ik ben super trots dat ik drie maanden lang deel heb mogen uit maken van deze geweldige groep. En ondanks dat ik straks misschien weg ga, zal ik jullie altijd blijven volgen en van jullie blijven houden.' 'Groupshug.' Jasper staat op en geeft me een knuffel. De rest staat ook op en er ontstaat een grote groepsknuffel.
 
'Linn, Nos en Ajax tv willen je spreken.' Frank komt de kleedkamer weer inlopen, waar ik nog steeds met een paar spelers zit te kletsen. ik knik. 'Ik kom eraan.' 'Goodluck!' Daley steekt zijn duimen op en schenkt me een glimlach. Ik glimlach terug en loop dan achter Frank aan naar de media. 'Daar staat de Nos.' Hij wijst in de verte, ik knik en loop naar de Nos. 'Linn, en hoe voelt het nu om bij Ajax op de bank te zitten?' De journalist steekt een microfoon onder mijn neus. Ik kijk een paar seconde lang verward in het rond. 'Uhm, het is een droom die uit komt. Ik heb de afgelopen maanden zoveel met dit team samengewerkt, dat ik het echt geweldig vond om ze nu ook een keer op het veld te helpen.' De verslaggever knikt. 'En wat doe je dan allemaal gedurende zo'n wedstrijd?' 'Ik ben vooral bezig met observeren en analyseren. Kijken of de spelers hun niveau halen en of ze er wel helemaal bij zijn met hun gedachten, enzo.' De verslaggever knikt. 'Was het dan ook fijn om voor het eerst op bank te zitten hier thuis in de Arena?' 'Ja natuurlijk. Hoe het publiek reageerde was fantastisch. Ze stonden meteen achter de ploeg, iets wat mij ook veel energie gaf.' 'En volgend seizoen, er gaan geruchten dat er verschillende clubs interesse in je hebben.' Ik knik.  'Er hebben zich inderdaad clubs gemeld bij Ajax, maar ik ga nu eerst rustig mijn studie afronden en dan zal ik kijken of ik bij Ajax blijf of dat ik naar een andere club wil gaan.' De verslaggever knikt weer. 'Maar er is al wel contact geweest tussen jou en Arsenal?' Ik wil net antwoord gaan geven als onze perschef eraan komt. 'Op deze vragen geeft Linn, geen antwoord.' En dan neemt hij me weer mee terug richting de kleedkamer. Als ik achterom kijk zie ik de verslaggever van de Nos verbijsterd kijken. Die dacht waarschijnlijk morgen een leuke kop te hebben voor in de krant. Maar misschien is dit ook wel beter en moet ik me echt eerst op me studie gaan focussen. Nog een kleine twee weken en dan ben ik er vanaf, en kan ik me weer volop op Psychologie gaan richten.

END....

DIT WAS DEEL 1, VRIJDAG KOMT DE PROLOOG VAN DEEL 2 (WE OR I) ONLINE. HET BOEK ZELF STAAT INTUSSEN AL OP MIJN ACCOUNT. IK HOOP DAT JULLIE DEEL 2 ALLEMAAL OOK GAAN LEZEN. LOVE