Being the same one? with Viktor Fischer and Joël Veltman (VOLTOOID)

Hoofdstuk 10

HEEI, ZO ALS JULLIE MISSCHIEN AL WEL GEMERKT HEBBEN. ZAL IK DE KOMENDE TIJD OM DE DAG UPLOADEN. DAT BETEKEND DUS DAT ZATERDAG HET VOLGENDE DEEL ONLINE KOMT. XX

------------------------

Zuchtend druk ik mijn wekker uit. Weer een nieuwe dag. Ik kijk op mijn wekker, 7:03. Dat betekend dus dat ik over minder dan twee uur alweer op de toekomst moet zijn. Ik pak mijn mobiel van mijn nachtkastje. Ik zie dat ik een paar berichten heb uit de Ajax chat, maar ik besluit niet te reageren. Ik open het gesprek met mijn broer en begin haar bericht te lezen. Ik besluit snel te antwoorden. Dan lees ik nog snel het berichtje van Viktor en Lucas. Het is niet zoveel bijzonders. Ik beantwoord ze nog snel en dan besluit ik toch maar snel een douche te nemen. Ik trek een setje kleren uit mijn kast en loop dan door naar de badkamer. Ik kijk verlangend naar het bad. Het liefst zou ik nu in bad springen, maar ik weet dat ik dan nooit op tijd klaar ben. Dus loop ik maar door naar de douche.

Ik duw de deur achter mijn dicht en loop richting Jens' auto. Aangezien Jens nu ook met zijn stage was begonnen, kon hij me vanaf vandaag niet meer brengen. Maar een geluk had ik wel omdat hij zijn stage vlak bij ons appartement is, mag ik zijn auto lenen. En hoef ik dus niet de bus te nemen. Daar ben ik best blij mee, want anders zou ik nog eerder op moeten staan. En daar houd ik absoluut niet van. Ik stap in en rij richting de toekomst. Op naar een nieuwe werkdag, die hopelijk wat gezelliger is dan gisteren.

'Heei meid, heb je er weer een beetje zin in?' Frank komt op mij aflopen en geeft me drie kussen. We staan aan de rand van het veld en er komen al een paar spelers het veld op lopen. Ik knik. 'Ik vind het echt fantastisch hier!' 'Gelukkig maar, want je moet het hier toch nog wel even uithouden.' Ik grinnik. 'We zullen lief voor d'r zijn hoor. Viktor komt aan lopen en geeft mij een knuffel. Dan rent hij achter de andere jongens het veld op. Frank kijkt me nog even aan. 'Volgens mij klikt het wel tussen jullie?' Ik knik. 'Hij helpt me een beetje om alles te ontdekken enzo.' 'Aardig van hem. maar ik moet gaan, de jongens staan te wachten.' Ik knik. 'Ik vermaak me wel, en James komt toch zo.' Frank glimlacht nog een keer en loopt dan het veld op waar het grootste deel van de selectie al staat te wachten. Ik besluit om maar op de tribune te gaan zitten en daar op James te wachten. Aangezien hij er toch elk moment kan zijn. 'Heei Linn. zullen we eerst wat gaan drinken? De jongens zijn toch nog wel even bezig.' Ik knik. 'Ja, is goed.' We lopen de kantine in. Ik bestel een thee en James bestelt een koffie. We gaan aan een tafeltje bij het raam zitten en kijken met een schuin oog naar het veld, waar de jongens nog steeds aan het trainen zijn. 'Hoelaat was je hier vandaag?' James neemt een slok van zijn koffie en kijkt me vragend aan. 'Vijf voor negen volgens mij. hoezo?' 'De jongens trainen morgen pas om half elf. Dus je kan morgen uitslapen. Wij hoeven hier pas om elf uur te zijn.' Ik voel een glimlach op mijn gezicht komen. dat is fantastisch, dan kan ik eindelijk weer een beetje uitslapen. 'Dit is ons rooster voor de rest van de week. Dan kan je daar ook rekening mee houden.' Ik pak het papier aan en bekijk hem aandachtig. Even krijg ik weer een flashback naar de middelbare school. Maar snel verdring ik het. Nee dit zijn andere roosters, dit wordt mijn baan ooit. Hoop ik. 'Oh ja en dan nog iets. Ik heb vrijdag een belangrijke afspraak die ik helaas niet kan verzetten. Maar twee spelers hebben zich al gemeld, dus als je wilt. Dan zijn ze helemaal voor jou.' Ik slik. Wow dit had ik niet aan zien komen. Ik ben hier nog geen eens een week en moet dan al mijn eerste eigen gesprek houden. 'Nee, geen probleem. Zeg maar wie het zijn. Dan zorg ik dat alles goed komt.' James glimlacht dankbaar. 'Ricardo van Rijn en Joël Veltman.' Ik slik. Waarom nu ook Joël? Mijn gevoel dat ik, hem ergens van herkende was de afgelopen twee dagen alleen maar toe genomen, maar waar van wist ik nog steeds niet. En ik hoopte eigenlijk dat ik er een keer helemaal naast zat. 'Weten zij het ook? Ik bedoel dat ik....' James knikt geruststellend. 'Ja, en ze zijn er oke mee.' Ho wat wacht. Joël is er oke mee, om met mij in een ruimte te zijn? 'Als je je thee op hebt, lopen we gelijk door naar mij kantoor. Dan leg ik je nog wat extra dingen uit en geef ik je hun dossiers mee. Zo kun je vast een beetje beter leren kennen.' Ik verslik me bijna in mijn thee. Zei hij nou serieus dat ik de dossiers van twee spelers van het eerste mee krijg?