Being the same one? with Viktor Fischer and Joël Veltman (VOLTOOID)

Hoofdstuk 34

'Het begon gewoon allemaal als test. Joël wilde weten of jij hem nog kende en of je verliefd op hem was. Ik en Jasper zouden hem helpen met uitzoeken. Maar op het moment dat ik je zag wist ik dat ik dat niet kon. Ik kon niet doen alsof je niets met me deed. Ik houd van af het eerste moment van je. En ik wist meteen dat er hier problemen door gingen komen. alleen wilde Joël niks zeggen, hij was bang om zijn eer te verliezen.' Viktor stopt even met praten en neemt een slok van zijn drinken. 'Het heeft gewoon helemaal verkeerd uitgepakt. Joël had dit nooit mogen doen. Hij speelde met de gevoelens van jou.' En hij wilt een kus op mijn wang drukken, maar ik houd hem tegen. 'Jullie. Niet alleen Joël zat fout, jij en Jasper ook.' 'Sinds wij samen zijn heb ik alles gestopt en gezegd dat Joël ook moest stoppen en de waarheid moest zeggen.' Ik schud mijn hoofd. 'Vik stop nu eens. Je geeft Joël overal de schuld van, terwijl jij net zo goed fout zat.' Ik sta op een loop naar het raam. 'Maar Linn, je snapt toch wel dat ik gewoon van je houd? Je betekend godverdome f*cking veel voor me.' Schreeuwt Vik nu door de kamer. Ik draai me om en kijk hem met betraande ogen aan. 'Jij betekend ook hartstikke veel voor mij, Vik.' Hij wilt opstaan en naar me toe lopen, maar ik houd hem tegen. 'Nee Viktor. Ik moet nadenken.' Ik zie dat Viktor nu ook tranen in zijn ogen heeft. 'Maar, Linn we houden van elkaar. Laten we dit achter ons laten.' Ik schud mijn hoofd. 'Viktor. Je snapt het niet, ik heb tijd nodig. Je kunt beter gaan.' Viktor knikt langzaam. 'Ik zie je morgen.' ik knik en draai me weer om naar het raam. Het is intussen ook nog eens, heel toepasselijk gaan regenen.

Het was een vreselijke nacht. Ik heb uren wakker gelegen en toen ik eindelijk in slaap viel. Kreeg ik de ene na de andere nachtmerrie. Wat nu als het echt over is tussen mij en Vik? Wat nu als ik hem echt niet meer kan vertrouwen? Ik houd nog steeds van hem, maar op dit moment twijfel ik er echt aan of er wel een toekomst is voor ons. Jens was gisteren inderdaad in Den Haag gebleven, toen ik hem het verteld had wilde hij naar huis komen. maar ik wilde dat hij daar bleef. Ik moest dit immers gewoon zelf doen. Ik gooi mijn dekens van me af en loop naar de badkamer. Eerst maar eens een douche nemen.

Ik stap op mijn fiets richting de toekomst. Vandaag was het vrijdag en vanavond zou Ajax hun een na laatste wedstrijd van het seizoen spelen en hun laatste uit wedstrijd. Uit tegen Vitesse. En als we punten verspillen is het over, dan is PSV definitief landskampioen. En zullen we ons moeten richten op de tweede plek, maar daar wil ik nu echt nog niet aan denken. Ik weet dat als de jongens als ze alles uit zich zelf halen vanavond kunnen winnen. Ik mag vanavond dan eindelijk ook echt op de bank zitten, zo kan ik het beter analyseren en me voorbereiden op volgende week. De laatste wedstrijd van het seizoen, thuis tegen heracles. Ik zou het dan echt moeten doen. Ik zou als enige psycholoog op de bank zitten, zonder James. Ik zal de gene zijn die moet zien als iemand er echt doorheen zit of nog te veel bezig is met iets wat een paar minuten geleden al is gebeurd.

'Heei, is alles wel goed tussen jou en Vik?' we zitten in de bus naar Arnhem en Jasper komt naast me zitten. Ik haal mijn schouders op. 'Joël heeft alles verteld.' Jasper knikt. 'Het moest een keer uitkomen.' Ik kijk zo onopvallend mogelijk om en zie Vik verdrietig naar buiten kijken. 'Het komt wel goed en als je een luisterend oor nodig hebt of gewoon wat afleiding. Here I'm!' Ik grinnik. 'Dankje Jas.' En ik geef hem een knuffel.

'Succes jongens! Jullie kunnen dit.' Ik geef ze allemaal nog een high five en dan lopen ze achter elkaar het veld op. Als Viktor langsloopt houd ik hem tegen, in de bus had ik nog een tijdje met Jasper gepraat en met zijn advies had ik toch een voorlopig besluit genomen. 'Succes Vik!' en ik druk een kus op zijn wang. Precies op dat moment zie ik Joël om kijken. Hij schud langzaam zijn hoofd en loopt dan weer door. 'Kom op, je moet het veld op!' Er verschijnt een glimlach op zijn gezicht en dan loopt hij achter de andere jongens aan.

'Nee!!' 'Shit.' 'Fack!' Het is diep in blessuretijd als Vitesse de gelijkmaker binnen tikt. De bank van Ajax ontploft letterlijk van boosheid. Dat het buitenspel zou zijn, onterecht, terwijl in mijn ogen de goal volledig terecht was en het gewoon onze eigen schuld was. De verdedigers stonden letterlijk te slapen en daarbij als je de hele wedstrijd bekijkt was een 2-2 ook gewoon terecht. Het is jammer, omdat Ajax nu definitief geen landskampioen meer kan worden en dan zie je ook op het veld. De scheidsrechter fluit af, waarna er een totaal tegenbeeld ontstaat. De spelers van Ajax laten zich uitgeput op het veld vallen. Ze hebben 80 minuten lang gevochten, maar toen ging het fout ze dachten dat ze er wel waren. Maar daar stak Vitesse een stokje voor. Ze schroten diep in blessure tijd de gelijkmaker binnen, waardoor zij Playoffs Europa Leauge veilig stelden. En nu vrolijk over het veld rennen. Ik sta op en loop net als de rest van de bank het veld in. Ik loop naar Jasper en sla een arm om hem heen. 'Het is niet jou schuld he?' hij schud langzaam zijn hoofd, waarna we samen richting de kleedkamer lopen.

PAM PAM PAM, DIT WAS DE GROOTE ONTKNOPING! NOG EEN PAAR HOOFDSTUKJES EN DAN IS DIT BOEK KLAAR, EN ZIJN DE AVONTUREN VAN LINN (EN DE REST) IN DEEL 2 TE VOLGEN. MAAR DAAR HEB IK WEL JULLIE HULP VOOR NODIG. HEB JIJ NOU EEN LEUK IDEE, OF IEMAND DIE ER PERSE IN MOET (MAAKT NIET UIT WIE) LET ME KNOW EN WIE WEET ZIE JE JOUW IDEE STRAKS TERUG IN HET NIEUWE DEEL.  KUS