Being the same one? with Viktor Fischer and Joël Veltman (VOLTOOID)

Hoofdstuk 35

HEEI ALLEMAAL, MISSCHIEN WAS HET JULLIE AL WEL OPGEVALLEN, MAAR AFGELOPEN MAANDAG IS ER GEEN UPLOAD GEWEEST. DIT KOMT OMDAT IK AFGELOPEN ZATERDAG VERVELEND NIEUWS KREEG. INTUSSEN GAAT HET AL WEER IETS BETER MET ME, EN WILDE IK JULLIE TOCH VANDAAG WEL EEN UPLOAD GEVEN. DUS ENJOY! <3

Er zijn inmiddels al weer een twee dagen voorbij, en vandaag staat er weer een nieuwe training op het programma. De afgelopen dagen heb ik niet tot nauwelijks met Viktor en Joël gepraat. Ik bracht veel tijd door met Jasper en Joan. Ik wist nog steeds niet wat ik wilde, maar dat ik een keuze moest maken, wist ik inmiddels wel. Ik doe me haar nog snel in een staart en loop dan de trap af. Als ik de keuken binnen loop zie ik Jens ook al aan de eetkamertafel zitten. 'Goeiemorgen!' Jens kijkt op en glimlacht als hij mij ziet. 'Goeiemorgen, moet je vandaag weer naar de club?' Ik knik. De afgelopen twee dagen was ik vrij geweest en had ik veel tijd besteed aan het afmaken van mijn verslag. Maar nu zou ik toch echt nog echt zes dagen moeten doorbrengen op de toekomst. Om zo mijn stage definitief af te ronden. 'Ik moet gaan, zie ik je vanavond?' ik knik. 'Ja natuurlijk. Succes!' 'Jij ook!' Hij drukt nog een kus op mijn wang en loopt dan de keuken uit.

'Goeiemorgen.' Ik loop de toekomst op en begroet Frank vrolijk. 'Heei Linn, alles goed?' Ik knik. 'Is James al binnen?' 'Ja, je weet de weg.' Frank glimlacht en dan loop ik richting het kantoor van James.  Als ik de gang binnenloop, hoor ik in de verte twee mensen schreeuwen. Ik besluit om niet naar het kantoor te lopen, maar richting het geschreeuw. Als ik de hoek om loop zie ik dat het niet zomaar mensen zijn. Joël en Viktor staan recht tegenover elkaar in het midden van de gang. Tegen de muur staan een paar andere spelers van het eerste, vol verbazing te kijken naar wat er voor hun ogen plaats vind. Blijkbaar merkt niemand me op. 'Het is net zo goed jou schuld Vik, neem godverdomme eens je verantwoordelijkheid.' 'Jij had dit godverdomme niet moge zeggen. Ik en Linn waren godverdomme gelukkig en dat moet jij zo nodig weer verpesten. Omdat je alleen aan je zelf kunt denken!' raast Viktor door tegen Joël. Ik slik. Wat is er aan de hand, tussen deze twee beste vrienden? 'Denk eerst eens na voordat je wat zegt. Je hebt haar hart gebroken. haar gekwetst. Je hebt haar echt pijn gedaan, denk daar eens over na voordat je nog eens wat zegt.' En Joël wilt weglopen, maar Viktor houd hem tegen. 'Waar wilde je heen gaan? Volgens mij zijn wij nog niet uit gepraat.' Joël kijkt Viktor vol ongeloof aan. 'Doe even rustig.' 'Jij moet gewoon met je fucking poten van mijn vriendin af blijven.' Ik heb me intussen iets meer achter de muur verstopt en kijk nog steeds met grote ogen naar de discussie die voor mijn ogen plaats vind. 'Dat ze je niet meer wilt is niet mijn probleem jongen. Daar heb je zelf voor gezorgd.' Dat is voor Viktor de klap. Hij pakt Joël's schouders vast en duwt hem ruw naar achteren. 'Waag het om dat nog eens te zeggen.'  Joël probeert uit zijn greep te ontsnappen, maar in plaats daarvan duwt Viktor hem boos op de grond. De meeste andere jongens zijn intussen de kleedkamer al in gelopen, dus staan ze alleen in de gang. 'Vik doe normaal, zo krijg je Linn echt niet terug.' 'Houd je fucking mond.' En op dat moment haalt hij hard uit. Hij raakt Joël vol in zijn gezicht, en meteen haalt hij opnieuw uit.

Ik bedenk me geen moment en ren meteen de gang in. 'Wat heeft dit te betekenen?'  'Ik....ik..het..was...zijn' 'Vik, alsjeblieft donder op.' Hij kijkt me met grote ogen aan. 'Maar...' Ik schud mijn hoofd en dan staat hij toch op. Langzaam loopt hij de gang uit, als hij bijna de hoek om is bedenk ik me. 'Oh ja Vik, het is uit!' Dan draai ik me weer om en richt mijn aandacht op Joël. 'Gaat het wel?' Joël haalt zijn schouders op. 'Misschien verdiende ik het ook wel.' Ik leg mijn hand op zijn schouder en kijk hem aan. 'Nee. Wat Viktor heeft gedaan kan niet, hij is te ver gegaan.' Joël glimlacht voorzichtig. 'Kom hier.' En ik geef hem een knuffel. 'Wat is hier aan de hand?' ik kijk op en zie Jasper en een paar andere jongens de kleedkamer uit lopen. ik sta op en loop naar ze toe. 'Viktor heeft Joël geslagen,' Ik stop even en kijk achterom waar Joël nog steeds verslagen op de grond zit. Zijn gezicht is intussen rood geworden van het bloed. 'Ik ga even met hem langs de dokter, wil jij het aan Frank door geven? Zeg maar dat ik vanmiddag wel even langs kom.' Jasper knikt. 'Doe ik. Sterkte makker.' En hij steekt zijn duim naar Joël op. Dan lopen de jongens de gang uit. 'Kom, je moet naar de dokter.' Joël knikt en ik help hem omhoog. 'Auw.' Ik kijk opzij en zie Joël verbijtend voor zich uit kijken. 'Rustig maar het komt goed.'