Being the same one? with Viktor Fischer and Joël Veltman (VOLTOOID)

Hoofdstuk 36

HIER IS WEER GEWOON EEN HOOFDSTUKJE, IK WIL JULLIE ALLEMAAL BEDANKEN VOOR JULLIE LIEVE REACTIES, VOTES EN READS ENZO. MAAR NOG MAAR EEN PAAR EN DAN IS DIT BOEK UIT :( MAAR GENIET VOOR NU NOG MAAR EVEN VAN DIT HOOFDSTUK! LOVE

'Bedankt, dat je mee ging.' Joël en ik lopen het ziekenhuis uit. Hij had twee wonden die gehecht moesten worden en daarnaast nog een paar stevige blauwen plekken. Maar volgens de dokter had hij behoorlijk veel geluk gehad. 'Geen probleem, daar heb je vrienden voor.' Zeg ik en sla een arm om hem heen. 'Gaat het weer een beetje?' Joël knikt. 'Jawel.' Ik glimlach. 'Zal ik je naar huis brengen? Of wil je nog even langs de club?' 'Het liefst naar huis, ik hoef die hufter voorlopig even niet te zien.' Ik slik. 'Sorry. Jij moet natuurlijk nog naar de club.' Ik kijk hem aan. 'Ja, maar ik breng jou eerst naar huis.' Joël glimlacht voorzichtig. 'Dankje.' Intussen zijn we bij de auto aangekomen en help ik Joël voorzichtig instappen. 'Geen probleem. Ik leg alles straks wel uit aan Frank en vanavond kom ik voor je koken.' Joël glimlacht dankbaar. Ik doe de deur dicht en loop naar de bestuurderskant.

Ik doe de auto op slot en loop de Toekomst op. Ik zie dat het eerste nog aan het trainen is, dus besluit ik om maar even langs de kant te gaan kijken. Aangezien ik ook nog even met Frank moet praten. ik kijk het veld rond en zie alleen Viktor nergens. Toch zoeken mijn ogen nog automatisch naar hem. 'James praat met hem,' Frank heeft me op gemerkt en komt bij me staan. 'je hebt het juiste gedaan, Linn echt waar.' Ik glimlach verlegen. 'Het is allemaal ineens zo dubbel. Frank knikt. 'Hoe gaat het met Joël?' 'Het gaat. Hij heeft twee wonden die gehecht zijn, en een paar stevige blauwe plekken. Maar hij is nog wel echt boos op Viktor.' Frank knikt. 'Zo te horen heeft hij geluk gehad,' Ik knik. 'Hij kan waarschijnlijk zaterdag gewoon mee spelen.' Frank glimlacht. 'Dat zou mooi zijn, en over Viktor hoef je je geen zorgen te maken. Ik heb hem voor de rest van het seizoen buiten de selectie gezet.' Ik knik. Niet weten wat voor houding ik mezelf moet geven. Ik vind het terecht, maar om hier nu spontaan een dansje te doen vind ik ook niet heel gepast. Frank geeft de spelers een paar extra instructies en richt zijn aandacht dan weer op mij. 'Er hebben twee club zich voor je gemeld.' Ik kijk hem met grote ogen aan. Ik moet in mijn hoofd even overschakelen qua onderwerp.  Ondanks het feit dat ook Ajax me een contract aan had geboden, voor de jeugdopleiding, leek het me geweldig om straks bij een andere eredivisie club aan de gang te gaan. 'Wil je niet weten welke?' 'Uh, ja natuurlijk wel. Ik ben gewoon verbaasd.' Frank glimlacht. 'Je hebt hartstikke veel talent meid, dit verdien je.' Ik grinnik zenuwachtig. 'Zeg het nu maar, nu wil ik het ook echt weten.' Frank lacht. 'Az en Vitesse hebben interesse getoond, het is nog even wachten hoe sirieus het is. Maar het ziet er goed voor je uit meis.' Ik glimlach. 'Wow' 'Denk er even rustig over na, we horen het wel.' Ik glimlach en dan loopt Frank weer terug het veld op. 'Heei, hoe gaat het met Joël?' Jasper komt de kleedkamer uit lopen en geeft me een knuffel. 'Het gaat. Hij heeft nog wel veel pijn. En boos enzo.' Jasper knikt. 'Het was ook behoorlijk heftig volgens mij.'  Ik knik. 'Ik ga zo nog even bij hem langs.' Jasper knikt. 'Lief van je, doe je hem de groetjes van me. En zeg maar dat ik hem vanavond nog even bel.' Ik glimlach. 'Doe ik.' En ik geef hem een knuffel. 'Zie ik je morgen weer?' ik knik. 'Denk het wel.' Jasper glimlacht en loopt dan naar de andere jongens die nu ook de kleedkamer uit komen lopen.