Being the same one? with Viktor Fischer and Joël Veltman (VOLTOOID)

Hoofdstuk 37

HIERNA NOG MAAR 1 HOOFDSTUK :o ENJOY <3

Het is inmiddels zaterdag en vanavond speelt Ajax zijn laatste wedstrijd van het seizoen tegen Heracles. De hele week heb ik niet met Viktor gepraat. Hij zocht wel telkens contact, maar ik heb geen een keer gereageerd. Ik ben nog wel een paar keer langs Joël geweest. Hij had zijn excuus aangeboden en ik had hem vergeven. Joël en ik waren de afgelopen dagen steeds meer met elkaar opgetrokken en om eerlijk te zijn, doet het me ook goed. Gelukkig doet hij vanavond ook gewoon mee, hij had nog wel vaak hoofdpijn en zijn wonden waren ook nog niet verdwenen. Maar hij wilde koste wat het kost vanavond mee doen. Alleen Viktor zit nog  buiten de selectie. Hoe veel verschillende pogingen hij ook deed, Frank had besloten om hem gewoon buiten de selectie te laten.

'Ben je er klaar voor?' Ik sta beneden in de hal en Jens komt de trap aflopen. Ik knik. 'Dan gaan we maar, denk ik.' Ik knik weer. Ik ben super zenuwachtig, maar dat laat ik nog niet blijken. Ik pak mijn tas en loop dan achter Jens aan naar buiten. Hij zou vandaag mee gaan,  gewoon omdat het me een fijn gevoel gaf. Luke zou ook komen en ik had Anouk ook gevraagd, maar die kon niet zei ze. Vince en Tess zijn er wel gewoon bij. Het is vandaag gewoon zo bijzondere dag voor mij, dat ik die graag wil delen met mijn beste vrienden en broer. 'We zijn er.' Jens parkeert de auto voor de toekomst, nu ik vandaag op de bank mag zitten, moet ik ook verzamelen op de Toekomst op de jongens nog wat extra tips te geven enzo. 'Dankjewel voor het brengen. Tot straks.' Jens glimlacht. 'Tot straks, en heel veel succes! Je kunt het.' En dan drukt hij een kus op mijn wang. Ik glimlach naar hem als bedankje en stap dan uit.

Ik sta langs het veld en zie de Arena langzaam vol lopen. Op het veld zijn de spelers van Ajax en Heracles bezig met de warming up. 'Davy,' Hij kijk op, en komt dan mijn kant op gerent. 'Kom op. Zorg dat iedereen er voledig voor gaat. We moeten het publiek nog een keer laten zien wat we kunnen. Lap ze op, je kunt het!' ik geef hem nog een schouderklopje en dan loopt Davy het veld weer in. Een paar minuten later lopen beide elftallen het veld weer af, terug naar de kleedkamer. Ik schop nog snel een bal terug naar de ballenjongens en loop dan achter de spelers aan. Als ik de kleedkamer in loop is Frank al aan het praten. hij kijkt op als ik de deur open doe. 'Wil jij nog wat zeggen Linn?'  Ik kijk even de groep rond en laat mijn blik bij een paar jongens rusten. 'Kom op jongens! Jullie gaan knallen!' Dan staat iedereen op geeft elkaar een high five en dan lopen ze naar de spelerstunnel om klaar te gaan staan.  Als Joël de kleedkamer uit wilt lopen houd ik hem tegen. 'Succes jongen, je kunt het, gewoon doen!  En niet te veel nadenken!' Joël glimlacht dankbaar, geeft me een knuffel en loopt dan achter de andere jongens aan. Frank kijkt me glimlachend aan. We hadden hem samen het hele verhaal verteld, hij had het feit geaccepteerd. En zag dat er intussen echt een vriendschap tussen ons aan het ontstaan was.

'Je weet wat je kunt jongen. Laat je niet gek maken.' Ik geef Mike nog een schouderklopje. Hij was maanden lang geblesseerd geweest en mocht nu 20 minuten voor het eind van het seizoen invallen en weer minuten maken voor het eerste.  Op dat moment komt Joël het veld aflopen en geeft hij iedereen, inclusief mij, een high five. 'Goed gedaan.' Hij glimlacht en gaat de andere jongens langs. Frank had in overleg met de clubarts en Joël zelf besloten hem niet de hele wedstrijd te laten spelen. Mede door het feit dat hij nog steeds continu hoofdpijn had. 'Naar voren! Naar voren!' ik kijk opzij en zie Frank druk coachen. Inmiddels zijn er alweer vijf minuten voorbij en ben ik weer op de bank gaan zitten. De wedstrijd bloeit eigenlijk dood, Ajax leid met 5-0 en iedereen lijkt daar eigenlijk wel vrede mee te hebben. Ajax speelt rustig de bal rond en creëert hier en daar nog een mogelijkheid om te scoren. Maar veel spektakel is er niet meer te zien. Intussen gaat er een gejuich door de Arena. Feyenoord is zojuist met 2-0 achter gekomen tegen FC Groningen. En ondanks dat het eigenlijk niets meer uit maakt voor de stand, want Ajax eindigt toch als tweede en Feyenoord waarschijnlijk als vijfde, blijven het Ajax supporters, mensen die het geweldig vinden als hun 'aartsvijand' achter staat. Ik besteed er veder geen aandacht meer aan en richt me weer op de wedstrijd.