Being the same one? with Viktor Fischer and Joël Veltman (VOLTOOID)

Hoofdstuk 19

HEEI ALLEMAAL, DAAR BEN IK WEER. IK HOOP DAT DE GROTE WITTE VLAKKE TUSSEN DE ALINIA'S NU WEG ZIJN. VEEL PLEZIER MET DIT HOOFDSTUKJE. XX

'Goeiemorgen mevrouw Fischer.' Ik voel dat ik vanachter een knuffel krijg. 'Jas doe normaal.' Hoor ik iemand in de verte roepen. ergens vaag herken ik de stem van Viktor. En ik heb intussen wel door dat Jasper me aan het knuffelen is. ik draai  me langzaam  om en geef Jasper nog een knuffel. 'Goeiemorgen.' Intussen is Viktor ook bij ons komen staan en geeft Jasper lachend een duw. Dan doet hij  een stap naar mij en drukt een kus op mijn wang. 'Goeiemorgen lieverd!' ik geef Viktor nog snel een knuffel en dan lopen we met zijn drieën de toekomst op. 'Ik moet hierheen, tot straks!' ik geef Viktor en Jasper allebei nog een knuffel en loop dan richting het kantoortje. Als ik de gang in loop, zie ik Joël ook net aankomen lopen. 'Dit noem ik nog eens timing!' ik grinnik. 'Kom veder.' Ik houd de deur voor hem open en samen lopen we naar binnen. Joël knikt dankbaar en gaat op een van de twee stoelen voor het bureau zitten. Ik ga aan de andere kant zitten, en start de computer op. 'En heb je een beetje zin in de training?' ik besluit dit gesprek maar luchtig in te gaan, omdat ik weet dat het anders toch alleen maat een chagerijnig gesprek gaat worden. 'Ja, in de training wel. Maar ik ben als de dood voor de wedstrijd van zaterdag.' Snel meld ik me aan met de gegevens die James me had gegeven. En dan richt ik mijn aandacht weer op Joël. 'Waarom niet? Psv thuis, is een fantastische wedstrijd toch?' Joël knik langzaam. 'Ja, maar de heenwedstrijd speelt de laatste dagen constant door mijn hoofd.' Ik knik. Blijkbaar had Joël ook besloten om gewoon aardig te doen, en echt zijn probleem te vertellen. Ik wist wel dat hij in de eerste wedstrijd van het seizoen een blunder had gemaakt waardoor Ajax toen der tijd met 1-0 verloren had. En de media praatte er de laatste dagen weer constant over. Dit moest hem pijn doen. Hij  speelde het hele seizoen al fantastisch, op de wedstrijd tegen PSV  na dan. 'Maar dan is dit toch een fantastische kans? Je kan je fout van toen herstellen voor eigen publiek!' er verschijnt even een klein glimlachje op Joël's gezicht, maar al snel verdwijnt hij weer. 'Maar wat als ik het weer verpest?' Ik sta op en loop naar Joël toe. 'Kom hier.' Ik open mijn armen en geef Joël een knuffel. 'Jij gaat morgen een fantastische wedstrijd spelen!' Joël glimlacht zwakjes. 'Dankje.' 'Kom, je moet gaan trainen. Morgen moet je de steren van de hemel spelen.' En dan duw ik Joël richting de deur. 'Succes!' Roep ik hem nog na. Joël steekt zijn duim op en verdwijnt dan de kleedkamer in.

De training is inmiddels al een tijdje afgelopen en ik zie Viktor en Joël op me afkomen lopen. Ik geef Viktor een kus op zijn wang. 'Goed getraind jongens.' Dan geef ik Joël een onwennige knuffel. 'Sorry van alles wat ik zei.' Ik knik. 'Dit moest je van Vik zeggen he?' Joël knikt schuldbewust. 'Misschien een beetje.' Vik begint te lachen. 'Maar wij gaan. Ik kom je rond 4 uur ophalen he?' Hij richt zijn aandacht nu op mij. 'Ja, veel plezier.' Ik geef hem nog een kus en loop dan richting het kantoortje, aangezien Ricardo nu waarschijnlijk ook wel klaar is. als ik de gang inloop zie ik Ricardo inderdaad al zitten. Ik zwaai vrolijk naar hem als hij me aan ziet komen lopen. hij zwaait terug en even later lopen we samen het kantoortje in.

'Veel succes morgen!' Ik geef Ricardo nog een knuffel en dan loopt hij richting de kantine. Ik loop terug het kantoortje in. Het is inmiddels bijna drie uur, en ik hoef alleen nog een paar laatste dingen in de computer in te vullen en dan ben ik klaar om naar huis te gaan. 'Heei alles gelukt?' Frank steekt zijn hoofd om de deur en kijkt me vragend aan. Ik knik. 'Ja ik denk het wel. Ik zou alleen morgen wel uitkijken met Joël hij is echt zenuwachtig.' Frank knikt. 'Maar het komt vast wel goed met hem hoor.' Frank knikt weer. 'De jongens krijgen hem vast wel enthousiast morgen.' Ik knik en sta op aangezien ik alles gedaan had. 'Vast wel. Succes met de wedstrijd he!' frank glimlacht. 'Dankjewel. We gaan er alles aan doen om te winnen!' 'Goed zo. Ik hoor het wel.' We nemen afscheid en ik loop richting de auto van Jens. Op naar huis.