Hello! 2. Kitap sonuyla karşınızdayım. Bölüm sonunda görüşürüz. Oy vermeyi ve yorum yapmayı lütfen ihmal etmeyelim :)
20
Nöbetten geldiğim günler deliksiz uyuyordum. Çoğunlukla yalnız uyansam da bazı günler güzel şarkılar doluyor başta kulağıma, ardından güçlü kollar tarafından sarılıyordum ve şarkıya en sevdiğim ses dahil oluyordu. Tüm çalışma hayatının stresini o zaman atıyordum. Hayat tekrar güzelleşiyordu.
Kolları arasındaydım, evimdeydim. Gözlerimi açmadan kolları arasında ona doğru döndüm. Burnunu saçlarıma sürttü.
Hayran oldun, gülüm
Bu dünya aşka büründü
Başka başka diyarda bi' benden güzeli mi var?
Ömrüm bir idi, bin oldu
Sevdam coştu, kudurdu
Aşka karşı diyarda bi' senden güzeli mi var?
Gülümseyerek gözlerimi açtım. Yeni duş almıştı. Buram buram duş jeli ve tıraş losyonu kokuyordu.
"Günaydın," diye mırıldandım. Saçlarımdan öptü.
"Gün şimdi aydı Leyla'm," dedi. Yüzümü boynunun girintisine soktum. Sımsıkı sarmaladı beni. "Uykunu alamadın mı?" diye sordu.
"Aldım da senin kollarında olmanın tadını çıkarmak istiyorum," dediğimde güldü. Oynayan âdem elmasına öpücük kondurdum.
"Yataktan biraz daha çıkmazsak bitirim ikili gelecek, bu yüzden önce karnını doyuralım güzelim," dedi. İkizler büyüdükçe canavar oluyordu. Özellikle Alper beni, Aykız da Cihangir'i paylaşamıyordu asla. Yapmadığımız çocuklarımız olmuştu iyice.
"Karnımdan daha aç olan yerlerim var," dedim. Başını eğip baktı.
"Hım... Neresi mesela?"
Kollarımı beline dolayıp onu üstüme çektim.
"Dudaklarım mesela..."
Dudaklarıma kapandı. Soluksuz kalana kadar öpüştük. Dudakları dudaklarımdan boynuma doğru tenlerimizin ezberlediği güzergahta ilerledi.
Parmakları tangamın kenarlarında dolaştığında kapı şiddetle çalmaya başladı. Cihangir geri çekilip nefesini verirken güldüm.
"Hâlâ çocuk yapmak istiyor musun?" diye sordum.
"Evet ama yapamıyorum," dediğinde kahkaha attım. Zile eşlik olarak bağırtılı iki ağlama duyulduğunda üstümden kalktı. Yatakta dağılmış halime bakıp iç çekti.
"Aç lan kapıyı, ağlatma çocuklarımı!"
"Patlama geldim!" Bana döndü. "Giyin!" dedi ve odadan çıktı. Hızlıca giyinip tipimi düzeltirken içeri Alper geldi.
"Cücelim!"
Dizlerimin üstüne çöküp kollarımı açtığımda koşarak kollarımın arasına girdi. Yanaklarını, boynuna öpücükler kondurdum. Mis kokulum, canımın içi o benim!
"Yakışıklım! Hoş geldin."
Güldü. Ellerini yüzüme koyup okşadı. Minicik kollarını boynuma dolayıp başını göğsüme yasladı. İçim sıcacık oldu.
"Sen beni çok mu özledin?"
"Hı hı!" dedi. Saçlarından öptüm.
"Çok mu seviyorsun beni?" Yüzünü boynuma gömdü iyice.
"Çok."
Ona sımsıkı sarıldım.
"Oğlum benim." Saçlarını kokladım. "Yeni banyo yapılmış." Hevesle başını salladı. "Mis kokmuş mis." Ellerini yüzüne kapatıp göğsüme sokuldu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KOKUNUN İZİ (TAMAMLANDI)
Ficción General"Ben senin her şeyini kabul ederek evet dedim. Sen bunları bilerek, bunları kabul ederek bana geldin. Her ihtimali konuştuk seninle! Sen bana evlenme teklifi ettiğinde her ihtimale boyun eğip çaldın kapımı." "Keşke gelmeseydim," diyerek ilk öldürücü...
