KOKUNUN İZİ (TAMAMLANDI)

28

28

İçimdeki acı o kadar büyüktü ki dilim lâl oldu. Kalbim ağrıyordu. Gözlerimden yaş gelmeyecek kadar derindeydi. İkizleri uyutmuş onlara sarılıyordum. Kapının önünde Verda bizi seyrediyordu. Gözlerindeki anlayış yüreğimi iyice ezdi.

O pusuda Cihangir şehit olsaydı bu kadar canım acır mıydı? Düşüncesi bile kalbimi söküp atıyordu. Ne yaptıysa yaptı, nefes alsın. Boşansak da birbirimizi bir daha görmesek de bir yerlerde nefes alsın.

"Kahve yaptım," dedi Verda sessizce. Bu 'gel ifadeni alacağım' demekti. Çocukları öptükten sonra salona geçtim.

Olanı ayrıntılarıyla anlattım. Sessizce dinledi.

"Şu an olaylar taze olduğu için dürtüsel hareket ediyorsun," dedi bana direkt. Nasıl ya? "Cihangir kafayı kırdı, bunun hepimiz farkındayız. Ama yapmayacağı tek bir şey var. Bu herifin hafızasını dahi silseler sana ihanet etmez."

"Ama-"

Elini kaldırıp beni susturdu.

"Önce dinle," dedi. Tepki vermediğimi görünce devam etti. "Cihangir'i hiçbir şartta savunmayacağını sanıyordum ama beni buna mecbur bıraktın. Akademideyken de sonrasında da tanıyorum onu. Çok fazla kişi yürümeye çalıştı. Hiçbirine pas vermedi. Ben kadın halimle yürüyeceğim kadınlara başını kaldırıp bakmadı bile. Hiçbiri Leyla'mın yanından dahi geçemez, derdi. Bu adam sana ihanet etmez."

Acıyla güldüm.

"O adam beni evde yalnız bırakmazdı, telefonumu açmazlık yapmazdı ve beni yatakta bırakmazdı. Bu adam, o adam değil."

Elimi tutup sıktı.

"Travma sonrası stres bozukluğu farklı tepkiler verdirir Leyla. Bu yaptıklarını aklamaz elbette ama bu davranışları ve ihanet çok farklı," dedi.

"Yüzüğünü getirdi kadın. Onun evinde bırakmış."

"Ne belli?" diye sordu Verda. "Yahu bu adam sen doğduğundan beridir hayatında Leyla. O kadını tanıyor musun? Hayır. Ne ayak biliyor musun? Hayır. İftira atıyor olabilir, pas vermediği için oyun yapmış olabilir. Bir sürü seçenek var. Bir fotoğraf atmayla, bir yüzük getirmeyle inanacak mısın ona?"

"Sen olsan inanmaz mısın?"

"İnanmam!" dedi hışımla. "Bizim herifler ruh hastaları ve biz onları bilerek aldık Leyla. Her boku yerler, kafalarının atmasına bakar. Pimi çekilmiş bomba gibiler. Ama eğer evlenecek kadar çok sevdilerse vatanları gibi sahiplenirler eşlerini. İkinci vatanları eşleri olur. Siz çocukluktan sevdalısınız bir de! Nasıl direkt inanırsın?"

Kalbim ağrıyor benim!

"Bence kafanı topla ve yüzleş. Boşanma ya da boşan diyemem sana. Bu sizin aranızdaki dinamiğin gördüğü hasarla alakalı bir durumdur. Ama konuşmadan, yüzleşmeden karar verme. Senden tek ricam bu."

Cevap vermedim. Başını iki yana salladı.

"Her şeyin bir çözümü var Leyla. Tek bir şeyin yok. İçerideki çocukların sayıklamasına, benim ölmeyi dilememe sebep olan şey. Birbirinizde hatırınız yok madem onun sizi birbirinize emanet etmesinin hakkına yüzleşin."

İkizlerin uyanıp yanımıza gelmesiyle sustuk. İkisi de kucağıma tırmandı. Onlara sarılıp öptüm.

"Hadi oyun oynayalım!"

***

Haydar abinin evine gittiğimde beni bekliyordu. Hepimizi o kadar iyi tanıyordu ki her hareketimizi önceden tahmin edebiliyordu.