Geçmişten gelen bir özlem vardı isimlerinde, Ölüm ya da hasret belki de.
Babaları yakın arkadaş ve aynı zamanda asker olduğu için bir birleri ile güzel bir çocukluk geçiren Sadi ve Songül korkunç bir olay yüzünden yollarını ayırır. Halbuki onların d...
Songül +Köy ikilisini görmeye hazır mısınız? Keyifli Okumalar
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tanıştırayım, Songül'ün siyah civcivi Gülhan :)
20. BÖLÜM / SÜPRİZLİ SAMANLIK
******
Sadi ve Songül yaklaşık sabah yedide Keçeliye ulaştılar. Songül arabayı kenara park edip yan tarafta uyuyan sevgilisini dürttü. O kadar çabalamıştı gelmek için, insan bari sohbet ederdi. "Geldik Sadi uyan artık" Sadi yavaşça doğrulup gözlerini ovuşturdu. Arabayı yaklaşık yarım saat önce Songül almıştı.
"Geldik mi?" dedi gözlerini Songül'e çevirirken. "Geldik. Kalk valiz falan al canımı sıkma benim! Zaten sana sinirlenmek için yer arıyorum" Sadi gülümseyerek Songül'e yaklaştı ve yanağına bir öpücük kondurdu. "Canını yerim senin. Unutma her şey senin güvende olman için, sözüme güven ve Hadi kalk" Sadi bir öpücük ile sarhoş olan sevgilisinin yanından ayrılıp bagaja doğru ilerledi. Songül sırıttı, daha sonra kendine gelmeyi amaçlayarak kolunu cimcikledi "Sakin ol kızım. Yanağını öptü dudağını bile değil, Sakin ol" kendisine çekidüzen verdikten sonra arabadan indi ve valizleri indiren sevgilisinin yanına gitti.
Eşyaları paylaştıktan sonra karşı taraflarında kalan eve doğru yürüdüler. Songül elindeki minik çantayı bırakıp zili çaldı. Birkaç saniye sonra kapı açıldı. Dudu karşısında doktorunu görünce yüzüne samimi bir gülümseme yerleştirdi fakat olanı anladığı söylenemezdi.
"Doktor kızım, ne oldu?"
"Günaydın Dudu teyze. Vahit amca kötülemiş hastanede beni yolladı, bende durur muyum hemen atladım geldim" Yaşlı kadın daha geniş gülümsedi. "İyi ettin yavrum, geçin içeriye" diyerek kapının önünde çekildiğinde Songül çantayı tekrar eline alıp içeriye doğru ilerledi. "Yukarıya oturma odasına çıkın bende geliyorum" Songül ve Sadi merdiveni çıkıp direkt olarak oturma odasına açılan üst kata geldiler. Songül çantalarını duvarın kenarına bırakıp küçük sedirlerin olduğu koltuğa doğru ilerledi ve oturdu, Sadi'de hemen yanına.
"Gerçekten dediğin kadar varmış Dudu teyze. Çok tatlı" dedi Sadi. Songül içten bir şekilde gülümsedi "Sen bir de Vahit amcamı gör" Çok geçmeden Dudu gelmişti. Yaşlılığının verdiği hantallık ile yavaşça yürüyerek onların karşısındaki koltuğa oturdu.
Songül'e döndü ve Sadi'yi ima ederek "Kim bu yakışıklı, kocan mı?" diye sordu.
"Evet"
"Hayır" diyen Songül olmuştu. Dudu kaşlarını çattı, Sadi bakışlarını Songül'ün üzerinden çekip tekrar Dudu'ya döndü "Kocasıyım. Yeni evlendik sayılır bir türlü alışamıyor" Songül sinirli şekilde Sadi'ye bakarken Sadi resmen onun tam tersi olmuştu. Yanakları kızaran Songül ikisine adeta yüzünde güller açarak bakan kadına döndü.
