Geçmişten gelen bir özlem vardı isimlerinde, Ölüm ya da hasret belki de.
Babaları yakın arkadaş ve aynı zamanda asker olduğu için bir birleri ile güzel bir çocukluk geçiren Sadi ve Songül korkunç bir olay yüzünden yollarını ayırır. Halbuki onların d...
23. BÖLÜM / "YAKINDA HER ZERRENLE BENİM OLACAKSIN."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
****
Gözlerini yavaşça araladı Songül. Arabadaydı Ankara'ya gidiyorlardı. En son İzmir'de bırakmıştı kalbini. Annesinde, Halasında... Şimdi ise Ahu teyzesine gidiyordu. Ne kadar hamarat bir kız olduğunu göstermek için gidip Ahu'nun pastanesinde baklava açmaya gidiyordu. Esnemesine engel olamadı, yanındaki Sadi'nin gülümsediğini görünce gözleri daha canlandı.
"Günaydın uyuyan güzel. Ankara'ya inmeye" kolundaki saate baktı "bir saat var" bir yandan da Songül'ün önüne düşen perçemlerini elleri ile yanlara doğru ilerliyordu. "Güzelim neden susuyorsun yoksa annemden mi korkuyorsun. Korkma senin geleceğini duyunca çok sevinmiş sen azından Güldeste öyle dedi..."
"Sadi tabiki annenden korkmuyorum ama ne bileyim Ahu teyze hep ikinci annem gibiydi ama şimdi kayınvalidem olacak" Sadi dudaklarından kaçan kahkahayı durduramadı. Songül ve annesini gelin kaynana olarak hayal etmek gülmesine neden olmuştu.
"Merak etme annem.sana kaynanalık yapmaz"
Bir buçuk, iki saat sonra
"Hoş geldiniz kuzularım" derken bir yandan Songül'ün ağzına baklava sokuyordu Ahu. Songül'ü koca bir masa ile karşılamıştı ve durmadan ağzına börek, çörek sıkıştırıp duruyordu. "Sağol Ahu teyze çok yedim hem mideme dokunuyor tatlı" dedi elindeki poğaça parçasını masaya bırakırken.
"Ne oldu kızım, hasta değilsin inşallah"
"Bilmem. Yoldan oldu herhalde İzmir'de de bulandı midem" diye yalan söyledi. Aslında yoldan olmadığı bariz bir şekilde belliydi ama Songül bunu kabullenmek konusunda oldukça zorluk çekiyordu. "Geçmiş olsun" diye seslendi Feride elindeki börekleri vitrine koyarken. Feride annesinin yanında çalışıyordu, Güldeste ise okumaya olan hevesini daha azimli bir şekilde gösterip avukat olmuştu. "Teşekkür ederim"
"Tamamdır yemeğini yediysen arka tarafa geçelim ben sana baklava açmayı öğreteyim ha kızım? Ama bu kıyafetler batar...Feride, Şengül teyzenin kıyafetlerinden getirsene ablana" diye seslendi. Şengül teyzenin kıyafetlerini tahmin etmek ise zor değildi. Muhtemelen bir şalvar ve yazmadan oluşan kombindi.
*** Saat akşam 19.00'a gelirken Songül kendi kıyafetlerine geri dönüş yaptı ve pastaneden çıktı.
"Bu güzel kadın benimle bir çay içer mi acaba?'
Dalgınlıkla gözlerini ovalarken "İşine git kardeşim" dedi. İki adım attıktan sonra beyninde beyaz ışıklar yandı. Arkasını dönüp "Sadi" diye gülümsedi. "Yaaa Sadi" dedi kollarını adeta gel diye açan Sadi. Songül hemen koşarak sevdiği kolların arasına girdi.
