VULNERABLE GAME.

𝟐𝟗~❥

Zet bij '***' het liedje hier boven aan!!

POV JADE:

Vandaag is het zo ver, de begrafenis. Ik heb een lastige week achter de rug. Matthy en de rest van de jongens hebben mij daar bij geholpen. Robbie heeft het vooral moeilijk gehad, we waren er voor elkaar. We hebben elkaar er door heen geholpen.

De jongens staan alle 5 met een nette outfit aan, ik heb een zwart jurkje aan. We rijden er met z'n alle naar toe. Het is zo'n 2 uur rijden.

Aangekomen stapte we uit, ik gaf Robbie nog 1 laatste knuffel en toen liepen we het gebouw in. Straks zal het allemaal in de zaal hier achter plaats vinden.

Langzaam stroomde de mensen naar binnen. Ik herkende er veel, maar sommige ook niet. Met sommige maakte we even een praatje, en met de andere zeiden we gecondoleerd en dat was het wel.

Een half uurtje later mochten we de zaal in. Matthy pakte m'n hand en samen liepen we naar binnen. Robbie en ik hadden beide een speech voor bereid.

Eerst hadden haar ouders het woord. Ze hadden het er beide moeilijk mee. Toen was robbie aan de beurt. Ik gaf hem een schouderklopje en hij liep naar voor. Ondertussen speelde haar favoriete liedje af.

***
'Lieve Jess ook wel m'n liefste vriendin.
We hebben niet lang gehad samen, maar dit was de beste tijd van m'n leven. Je hebt me geleerd wat liefde echt is. Soms hebben we wat problemen gehad, maar samen komen we overal uit. Je verdiende langer te leven, deze dood verdien jij niet. Onthou dat ik voor altijd van je zou houden, met heel m'n hart.'

Toen hij klaar was begon iedereen te klappen, Robbie zelf was in tranen uitgebarsten. Nu was het mijn beurt, ik stond op en liep naar voor. Ik keek 1x de zaal in en begon toen.

'M'n aller beste vriendin, waarom jij? Je bent nog zo ontzettend jong, je verdiend dit niet. We hebben zoveel meegemaakt samen. Ik ken je al sinds de kleuterschool, toen waren we al onafscheidelijk. Elke dag bij elkaar spelen, elk weekend logeren. Je kon ons niet bij elkaar weg halen. En nu, nu is dat wel gebeurt. Je bent er niet meer. Mn beste vriendin is er niet meer.
Je stond altijd voor me klaar wanneer ik je nodig had. Ik wou dat ik dat vaker voor jou kon doen. Ik was er niet genoeg voor je. Je hebt vol genoten van je leven, ik hoop dat je daar boven net zoveel geniet, ik hou van je.'

Toen vielen de tranen, ik liep terug en Matthy trok me in een knuffel. Een paar andere mensen gingen ook wat zeggen. Het voelde raar om bij de begrafenis van je beste vriendin te zijn. Ik besef nog niet echt dat ze er niet meer is. Het voelt niet fijn.

Toen iedereen was geweest werd de kist getild. We liepen er vlak achter aan. Toen we aankwamen bij het graf, werd er nog iets kleins gezegd. Daarna werd de kist rustig de grond in gezakt. Ik was nog steeds aan het huilen, de rest nu ook.

Toen de begrafenis klaar was waren we met iedereen in een soort zaal. Hier konden we bijpraten over alles en het hebben over Jess. Het liefst zou ik naar huis willen, maar ik moest hier wel blijven. Robbie stond met haar ouders te praten. Iedereen zag er verdrietig uit.

Om 6 uur reden we terug naar Casa Del Huts. Ik heb de afgelopen tijd bij de jongens geslapen, ik voel me nog niet fijn in m'n eentje in ons huis.

Ik deed m'n hakken uit en liep naar boven. Ik had echt geen zin om nu te eten. Ik kleedde me om en ging meteen naar bed. Ik was moe en wou even alleen zijn. Voordat ik het wist viel ik in slaap.