𝟒 ~ ❥

56 4 0
                                    


POV JADE:

We liepen beetje rond en ik bleef vooral bij Mila en Jess, Rutger ging vooral met de andere jongens. Ik voelde steeds 2 ogen in me rug branden en als ik keek zag ik inderdaad Matthy weer heel boos kijken. Ik snap dat hij me niet kent, maar hij hoeft me niet zo boos aan te kijken. Ik negeerde het maar want Matthy boeit me echt niks. We bestelde nog wat aan de bar, je merkte dat iedereen, behalve Raoul natuurlijk, dronken was. Na een tijdje zou Mila naar de wc gaan, maar ze was nog steeds niet terug. We liepen rond en moesten onze lach inhouden nadat we zagen dat Mila met Koen aan het zoenen was! We waren best nieuwsgierig, dus we liepen naar Raoul en vroegen "Hebben Mila en Koen wat??" het antwoord was gewoon heel simpel "Ja". Ook zagen we meteen daarna Matthy en Milo weer naar buiten lopen om te roken, ik kende ze nog maar net maar wist van sommige al precies hoe ze waren.

TIMESKIP

POV JADE:

Het was ondertussen al 01:00, iedereen was behoorlijk dronken. Ik begon best moe te worden, tot dat Jess me ineens mee trok naar de dansvloer. Het liedje 'King - Years & years' was op, Jess en ik begonnen te dansen en mee te zingen.
Matthy bleef ons aankijken, ik stapte op hem af, "Wat is je probleem? Waarom kijk je steeds zo?" zei ik, misschien niet m'n beste keus. Matthy werd meteen helemaal boos, "Mag ik niet eens rondkijken?!?"en "Je bent echt niet zo interessant, dus denk maar niet dat ik naar jou kijk!" riep hij boos. "Hou je bek matthy." zei ik boos en liep terug naar Jess. We danste nog even verder tot ik een hand op m'n schouder voelde, ik keek om, Rutger. "Dus jij en Matthy? Had ik al moeten verwachten eigenlijk, jou meenemen was echt geen goede keuze." zei hij, "Huh, wat bedoel je met dat je het had kunnen verwachten?" vroeg ik. "Iedereen die hem ziet vind hem gelijk leuk!" schreeuwde hij, "Rutger, ik snap je niet hoezo je denkt dat ik zo ben! Doe normaal ik zou nooit op hem kunnen vallen" zei ik boos. Hij draaide om en liep boos weg. Ik en Jess begonnen moe te worden dus ik liep naar Raoul. "Kunnen we zo alsjeblieft weg? Jess en ik beginnen echt moe te worden" Raoul knikte en haalde de rest. Toen we terug liepen riep Rutger ineens "Jade gaat niet meer bij mij kan ik je zeggen." "Prima dan loop ik, als jij het zo wil doen" zei ik, natuurlijk meende in er niks van maar ja. Raoul had blijkbaar heel het gesprek gehoord en zei "Nee wacht! Niemand gaat lopen, maar jullie moeten wel bij elkaar aangezien er anders geen plek is." Rutger zuchtte en bleef chagrijnig kijken, "Rut je bent gewoon dronken, morgen krijg je er spijt van." zei Robbie geïrriteerd die er ook bij kwam staan. "Ik loop nog liever dan dat ik op dit moment ,bij Rutger op schoot, in die auto ga." zei ik boos. Ondertussen waren de rest van de jongens naast ons komen staan. "Wat is hier aan de hand?" vroeg Koen, "Rutger is boos op Jade en nu willen ze niet meer samen zitten" zuchtte Raoul. "Dan gaat Jess toch bij Robbie?" vroeg Milo, we keken hun aan en ze knikte. "Shotgun!" riep ik en liep naar de auto. Ik zat voorin met Raoul aan het stuur, daar achter zaten Koen, Milo, Rutger en helemaal achter in Matthy, Robbie & Jess.
In de auto was iedereen stil, tot Rutger ineens lachend tegen Robbie zei "Ja ze is echt een kanker hoer", ik voelde een hand op m'n schouder, Koen. Ik keek om en glimlachte, "Kijk is aan, eerst Matthy nu Koen!" zei hij lachend, "Hou toch je bek Rutger." zei ik en draaide me terug om, de rest van de rit was het stil.
Na een half uurtje kwamen we aan bij Casa Del Huts, je hoorde af en toe achterin nog wat gelach, maar voor de rest was het stil. 

POV JESS:

Heel de autorit was het stil, awkward stil, tot Matthy ineens begon te praten. "Jullie zitten wel lekker hè?" zei hij lachend, ik gaf hem een stoot.  Hij greep naar z'n arm en ik moest lachen, Robbie gaf me een high five. Toen we aankwamen stapte we allemaal uit. Raoul vroeg of we wouden blijven slapen of naar huis wouden, het liefst wouden we naar huis omdat we anders waarschijnlijk op de grond moesten slapen aangezien er amper ruimte was. We werden naar huis gebracht door Raoul wat super lief was, ik hoorde hem nog tegen Jade zeggen "maak je niet druk, Rutger is altijd zo als hij teveel op heeft." Jade knikte en we liepen naar binnen nadat we Raoul hadden bedankt en uitgezwaaid, even later lagen we allebei al te slapen.

VULNERABLE GAME.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu