Chapter 20

212 12 0
                                    

Matagal kaming nagkatitigan ni Theo at nang hindi matiis ay umiwas na ako ng tingin.

Heto na naman ako at lihim na kinikilig sa mga ganito niyang galawan.

He gently put back his head on my shoulder. I could feel him sniffing my shirt until he reached athe side of my nape.

Bahagya akong nakikiliti roon kaya marahan kong iniiwas ang leeg sa kanya.

He chuckled and hold my nape to stop me from avoiding his sniffs. Ang kaninang amoy lang ay napalitan ng mumunting halik kaya mas lalo akong hindi mapalagay habang nililibot ang tingin.

"T-theo, baka bumaba sina Dale," I said, almost like whispering.

He weakly rested his head again on my shoulder and nodded.
"Can't we do it, Cain?"

"Do what?"

I felt him taking a deep breathe before removing his head from my shoulder and sat properly with his back resting on the sofa.

"You know.... An activity a couple usually do." he's trailing off. It took me minutes before realizing what he's trying to say.

We're not even couple! Not yet.

"No, we can't do that, Theo. I-im..." I paused to gulped a large amount of saliva. "I-i'm 17."

"You're turning 18 next year, can we do it after your birthday?"

Itinaas ko ang kamay para sana hampasin siya kaya patawa-tawa itong lumayo sa'kin. Bumalik siya pero ngayon ay inihiga niya ang ulo sa mga hita ko.

Walang nagsasalita sa aming dalawa. Bigla tuloy pumasok sa utak ko ang sinabi ko kay Papa kahapon na babalik ako. 5:00 p.m. na nang tingnan ko ang oras sa wall clock.

Hindi ko alam kung makakapunta pa ako roon. I am not planning to tell Theo about my Mother's situation. Hindi ko alam kung ano ang ipapalusot ko.

Hindi naman sa magagalit siya. Ayaw ko lang talagang ilagay siya sa problemang ako dapat ang gumagawa ng solusyon.

I knew Theo, he won't hesitate to help me and worse, he might ask Tita for money. At ayaw kong gawin niya 'yon, tama na ang pagpapatira at pagpapaaral ni Tita sa'kin. Ayaw ko nang manghingi pa ng pera sa kanila.

Ibinaba ko ang tingin sa lalaking nakahiga sa hita ko. He's peacefully sleeping on my lap with his arms crossed.

I gulped when my eyes darted on his soft-pinkish lips. I avoided it by looking at the ceiling to sniff some air before looking back at him.

"Theo," I called him weakly.

Slowly, he opened his eyes and he immediately catched my eyes. He weakly blinked his eyes, nakatulog siguro talaga siya.

"I got a part-time job,"

Umalpas ang munting ngiti sa labi ko para ipakitang hindi ako apektado sa nangungunot niya ng mga kilay.

"Earlier... I got a job. Part-time lang naman pero ayos na 'yon," kahit pinipilit ng sarili na patawanin ay naiilang pa rin ako sa titig nito sa'kin kaya pilit kong iniiwas ang tingin mula sa kanya.

"Why?" He asked with his hoarse voice.

He stood up from laying on my lap and focused his attention at me.

I sighed heavily. "Are you mad?"

"Yes, Cain. Very mad," with his very serious tone, he said.

I scanned his face, wearing his most serious expression before approaching his thigh to lie down on it, trying to make a move to lessen his anger.

When Skies Went Dark (Starry Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon