ERVA (Düzenlenecek)

8 ErvA " Gece Başlasın !"

Ne oldu şimdi ne yaşadım.. neden böyle oldu ! neden her defasında onun karşısında bukadar güçsüzdüm Aramızdaki elektrik mi arzumu tutkumu neydi ! onun karşısında aciz olmak zorundamıydım..

Şezlonglara uzanmış gecenin uykusuzluğunu güneşin altında çıkarıyordum.. otele baktığımda ateşin odasının arka camı buradan görünüyordu.. acaba şimdi ne yapıyor yada benim hissettiğimi oda hissettimi diye düşünmekden şezlongdan yan dönerek gözlüklerimin arkasından ateşin camını izliyordum..

delirmiş olmalıyım.. böyle kaba bir adamı neden aklımdan çıkaramadığımı kendime 40 milyon kere daha sormalıyım.. " erva nelerdesin sen" burağın sesini duymamla uzandığım yerden doğrulup oturur pozisyonu aldım.

" ben şey ! özürdilerim.. sen gelmeyince bende buraya geldim.. kusura bakma olurmu !" dudaklarımı büzerek yaptığım ayıbı düzeltmeye çalışıyordum..

" neyse sorun değil.. sadece geldiğimde ne seni nede ateşi göremeyince.. neyse boşver " elini omuza koyarak yüzünde tebessüm oluşmuş bende konuyu çok fazla uzatmamak için zorda olsa gülümseyerek karşılık vermiştim.

" bak burası boş istersen sende buraya uzanabilirsin " diye teklif sunmama gözlerinde parıltı oluşmuştu. " tabi neden olmasın.. ama ilk otelde bir kaç işim var söz vermiyim ama yanına uğramaya çalışıcam " diye eklemiş yanağımdan öperek oturduğu yerden kalkıp otele doğru yürümeye başlamıştı..

elim yanağımda şaşkın bir şekilde arkasından öylece baka kaldığımda ! ateşin camının açık olduğunu elleri ceplerinde öylece bizi izlediğini görmüştüm.. tekrar içimde bir ürperti oluşmuştu... aklıma yine onun o dudaklarımda olan dudakları gelmişti.. bir dokunuşuyla baştan aşağıya titremiş burağın öpücüğü ateşin dokunuşunun yanında sivri sinek ısırığı gibi gelmişti !

sinirle şezlong kalkıp hızlı adımlarla denize doğru koşmaya başlamıştım.. içimdeki bu yangının sönmesi gerek yoksa ben bu şeyle başa çıkamazdım !!!!!! iskeleye doğru ilerleyip son defa arkama baktığımda hala ateşin beni izlediğini görmemle denize atlamam bir olmuştu..

bir süre daha yüzdükden sonra acıktığımı hissetmiştim.. yavaş adımlarla kumsala doğru yürüyüp burağın hala gelmediğini görmüştüm.. göz ucuyla ateşin odasına baktığımda camı kapalı ortalarda görünmüyordu.

derin nefes alarak ilk kurulanmış daha sonra eşyalarımı çantama koyarak otele doğru ilerlemeye başlamıştım.

otele girdiğimde aysunun bana doğru ilerdiğini görünce sevinmiştim.. burada kendimi çok yalnız hissediyordum.. daha doğrusu ne hissettiğimi bilmiyordum !!!!

Aysunla birşeyler içip sohbet ederken yine uyuz ateşi o sarışın kadınla görmüştüm.. nedense ikisini birlikde görmek midemde bişeyler yerinden oynatiyordu. Ateşi görmemezlikden gelerek aysuna yoğunlaşsamda kafamın içinde illede ateşe bak diye dönen tilkileri kovamamıştım.

" ee bu akşam giyeceğin kostümü gördünmü ?" düşüncelerimden sıyrılıp seline odaklanınca dudaklarımı büzüp " kostüm mü ? anlamadım" anlamamış gözlerle selinin gözlerinin içine bakıyordum.

" haberin yok mu ? her ay otele ülkenin en zenginleri gelerek kumar oynar.. çalışanlarda bu güne özel kıyafetler giyer ! bizimkileri görsen aklın uçar.. sabaha kadar o kıyafetler içinde nasıl dayanıcaz bilmiyorum" demiş hala nasıl bir kıyafetten bahsettiğini anlamamıştım..

" peki bu kıyafetler nerede ?"

" çalışanlar akşama doğru kapına bırakır" diye gülümseyerek her ay olan kumarpartisini anlatmaya başlamıştı.