ERVA (Düzenlenecek)

12 ERVA " Gel de Yak "

Multimedya..
gülden mutlu (Gel de yak) son kısımlara doğru dinlemenizi tavsiye ediyorum..

***************
Yaşananlardan bu yana neredeyse üzerinde bir hafta geçmişti. bu süre içersinde ateşle karşı karşıya gelmemeye çalıştım tabi konuşmamayada gayret göstermiştim.. aslında bunların hepsini ateş yapmıştı... tabi bu süre içinde dinlene bilmişmiydim tabiki hayır!.

ayna karşısına geçip son kez üzerimdeki kıyafetlerime göz geçirmiştim.. uzun zamandır babamdan haber çıkmıyordu.. sanırım keyfi yerinde belkide beni unutmuştu.. eski hayatımı göz önünde bulundurursam eskiden hiç susmayan telefonum artık çalmıyordu bile..

" ne kadar boş dünya..." derin nefes alarak kapıdan dışarı çıktığımda dışarıda bir kaç çalışanın fısıltı halinde bişeyler konuştuklarını duymuştum..

biraz daha yaklaşınca sanki ateşin adı geçmişti, ama bu sohbetleri çok da umrumda değildi.. sanırım benim gibi Ateş'den nefret eden daha çok kişi vardı.

Bugün havanın sıcaklığındanmıdır bilinmez ama saçlarımı örmem gerektiğini düşünmüştüm ve tekrar odama girmek istediğimde karşımda konuşan adamlardan birinin diğerine silah verdiğini görünce gözlerim yerinden çıkacak gibi olmuştu.

korkudan hemen köşede bulunan kirli eşya arabasının arkasına saklandığımda konuşan gençlerden biri çıkardığım ses yüzünden bana doğru ilerleyince elimle ağzımı kapamıştım..

beni görmemeleri için içimden dua ederken bana doğru yaklaşan kişinin telefonu çalınca geriye dönük ilerlemesiyle tuttugum nefesimi dışarıya geri bırakmıştım...

" bu gece temizlicez merak etme abi.."

"tamam abi olmuş bil..! " dediğinde kalbim deli gibi atmaya başlamıştı.. karşısında bulunan adamın yanına gittiğinde belindeki silahını saklayıp etrafına son bir kez kontrol ettikden sonra hiç bişey olmamış gibi yürüyüp ilerlemesine devam etmişti.

bir süre saklandığım yerde oturup kaldığımda bunu hemen ateşe söylemem gerektiği aklıma gelmişti.. peki ya inanmazsa !..

koşar adımlarla arkama bakarak koştığumda bütün çalışanlar yavaş yavaş gelmeye başlamıştı.. kumarhanenin kapısına geldiğimde gözlerim ateşi aramıştı.. ama ateş ortalarda yoktu.. !!

" erva hemen mutfağa oyanlanma kapının önünde hemen.." ahmetin gözleri sanki arkasında varmış gibi beni ne ara gördüğünü bile anlamamıştım.

" peki ahmet bey !" mutfağa doğru ilerlerken bir yandanda gözlerim ateşi arıyordu.. saat neredeyse dokuza geliyordu normalde olsa ateş her dakka burnumun dibinde olurdu..

"neredesin ateş.. "bardakları kurulurken düşündüğüm şeyi dışarıya söylediğimin bile farkında değildim.

" Buradayım.." ateşin arkamda belirip bir anda elimden bardağı düşürmemle bardak parçalara ayrılmıştı..

ateşi nezaman karşımda bulsam böyle kalbim deli gibi atıyordu.. aynı şuan olduğu gibi.. ve herzaman olduğu gibi bu gecede çok yakışıklı görünüyordu..
neredeyse bir haftadır beni gormeyen konusmayan adam.. şimdi Tüm çekiciliğiyle karşımdaydı.

" şey be.. ben şey.. ımm"karşısında kekeleyerek söyleyeceğim sözleri unutmami saglayan bu adamin gözleri gözlerimde herşey bir anda silinip gitmişti..

allahım neden böyle oluyordu niye bu adamı her karşımda bulduğumda aklım fikrim kalbim sanki dünyada bir tek ben ve o var gibiydi !

bardağı kırdığımın bile farkında değilken gözlerimi gözlerinden çekemediğim bu adama kendimi sanki bir mıknatıs gibi çekildiğimi hissediyordum..