Telefon elimde odada ileri geri tür atıyordum.
Allah'ım yazmak istiyorum!
Ama utancımdan dağları sırtlayıp ülkeyi terk etmek istiyorum.
Telefonuma mesaj geldi.
Tugay abi
Tugay abi: hayırdır gözden mi düştüm:) ?
Eslem: ne alaka Tugay?
Tugay abi: yazmıyorsun da
Eslem: normalde de yazmiyordum canım
Tugay abi: canın mıyım gerçekten?
Eslem: amma da cilvelisin sende
Tugay abi: Eslem
Eslem: ne var?
Tugay abi: ariyim mi seni?
Eslem: telefon konuşmaları bana yaramıyor
Telefonum çalmaya başladı.
"Arama demedim mi kardeşim?" Dedim
"Dedin. Ama açtın da"
"Açtım"
Bir kapı sesi geldi.
Sanırım Tugay'ın yanına biri girdi.
Sesi boğuk geldiği için anlamadım ne söylediğini.
Sadece Tugay'ın kükreyişi kulağıma geldi.
"Salak mısın sen?! Benim ki de soru! Sizler gibi aptallardan ne beklenir!"
Telefonu kulağımdan çektim.
İlk defa bu kadar sertti.
Sesi ilk defa bu kadar yüksek çıkmıştı.
Ben bile korkmuştum , karşısında ki yerin dibine girmiştir.
"Çık odadan! Girmeyin bir daha!" Dedi
"Özür dilerim Eslem. Sinirlendim de"
"Korkunçtu"
"Ney?"
"Öyle bağırman. İlk defa böyle gördüm de seni"
"Sana bu yüzümü hiç göstermeyeceğim. Söz. Bilirsin sözlerimi tutarım"
"Tugay biliyor musun? Babamda böyle bağırırdı."
Sessizleşti...
"Eskiler aklıma gelince tüylerim diken diken oldu" dedim. Konuşurken sesim titremişti.
"Eslem ben... Yüzbaşıyım böyle olması normal"
"Sana bir şey demedim. Beni yanlış anlama lütfen. Sadece şey... Eskiler işte boşver"
"Senin ile ilgili hiç bir şeyi boşvermek istemem"
"Neden böyle davranıyorsun? Yeni tanıştık ve çok yakınsın"
"İçimden geliyor. Rahatsız oluyorsan-"
"Olmuyorum. Sadece korkuyorum"
"Neyden korkuyorsun?"
"Yaşantımı , ailemi , her şeyimi İstanbul'da bırakmış olabilirim. Ama duygularım aynı. Ben aynıyım"
"Birlikte yeneriz korkunu"
"Bu bir teklif mi?" Dedim
"Nasıl istersen"
"Hazır değilim ben"
"Olsun , beklerim"
"Tugay"
"Efendim"
"Senin ile konuşmak iyi geliyor"
"Hep konuşalım o zaman. Anlat sen , sabaha kadar susma"
"Ufuk ile yaşadığımız ilişki gerçek değildi. Yani benim için öyleydi ama o beni basamak olarak kullanmış"
"Gerçekten ilk aşkın o mu?" Dedi
"Değilmiş"
"Gerçekten mi?!" Dedi heyecanla
"Sonradan anladım. İlk aşkım değil , ilk yanlışımmış"
"Nasıl anladın?" Dedi.
Sesi keyifli çıkıyordu.
Biraz bozalım keyfini.
"Valla yeni bir adam gördüm. Bir yakışıklı... Bir yakışıklı... Öv öv , anlat anlat bitmez"
"Höst! Hay anasını bir ben giremedim şu kalbe. Ben hariç herkese açık"
Gülmeye başladım.
"Dalga geçiyorsun dimi?" Dedi
"Evet. Biraz gülelim dedim"
"Sen gül ben izlerim"
"Ya sen ilk karşılaştığımızda böyle bir adam değildin. Ne oldu sana?"
"Bir kadın gelir değiştirir seni" dedi
"Sen kaçta yatıyorsun"
"Yatmıyorum"
"Neden?"
"Burda uyumak bile sarmıyor"
"Ay saçmalama Tugay! Hasta olursun"
"Tamam yatarım bu gece"
"Cidden çok değişik bir elemansın"
Güldü.
Kesin gözleri kısılmıştır yine.
"Orda iyi bak kendine"
"Önemsiyorsun herhalde"
"Ben önemsemiyorum demedim. Korkuyorum dedim"
Tugay "bakarım güzelim"
Oha...
Ne dedi?
Güzelim mi?
Kim güzel?
Onun güzeli mi yoksa ortaya mı öyle?
Ay ben ne diyorum!?
Ağzından duyunca mala dönüyor insan.
"Sesin çıkmıyor" dedi
"Sevindim bakmana" dedim
"Sana bir sürprizim var"
"Ne sürprizi"
"Kızım adı üstünde sürpriz"
"Ben biraz meraklıyımdır da... Ucundan spoiler alamaz mıyım?"
"Hayır" dedi kararlı ve sert sesiyle.
"Uf ya"
"Sabredeceksin"
"39 gün kaldı. Dayanırım ben"
"Oooo... Gün saymaya başlamışız"
"Ömer söyledi de şey ettim Tugay yoksa şey etmezdim yani"
"Tabi canım yoksa sen şey etmezdin zaten"
"Sen benimle dalga geçiyorsun"
"Aaaa tövbe de" dedi ve gülmeye başladı.
"Ya sen benimle dalga geçiyorsun. Kapatıyorum ben"
"Dur dur" dedi
Birden suratına kapattım.
Ama sırıtıyordum.
Balkona çıktım.
Ömer ve Ezgi oturmuşlardı.
Ömer "ooo yengem gelmiş"
Elimle omzuna vurdum.
"Yok öyle bir şey"
"doğru şimdilik yok" dedi
Ezgi "hoşlanıyor musun ondan?"
Bir tık...
"Onunla hayat güzel bir yer gibi duruyor. Eğleniyorum , mutlu oluyorum. Önemsiyorum onu aklımdan çıkmıyor. İlgisi hoşuma gidiyor. Kendisi zaten gidiyor. Ne kadar atışsak da-"
Lafımı bölen Ezgi oldu.
"Aldım ben cevabımı. Ama bu açıklamaya gerek yoktu. Kısa bir evet yeterliydi" dedi
Ömer "aşk güzel şey" dedi
Sonra Ezgi'ye dönüp "sen daha güzelsin"
Onları böyle görünce aklıma Tugay gelmişti.
Tugay çabuk gel!
-bölüm sonu-
Helü!
Eheheheheh.
Nasıldı sizce?
Beğenmişsinizdir umarım.
Seviliyorsunuz 🌸 🌸 🌸 🌸 🌸
