Kapını alacaklı gibi çalıyordu.
Ses yüzünden irkilerek uyandım.
Ellerim ile iki gözümü ovuşturdum.
Hâlâ çalıyordu.
"Geldim be çatlama!" Dedim
Ezgi nasıl uyanmıyor bu sese?
Elim kapı koluna gitti.
Birden kapıyı kendime çekerek açtım.
Karşımda gördüğüm kişiyle uykum açılmıştı.
"Ufuk?" Dedim
"Sonunda buldum seni" dedi ve bana sarıldı.
Onu bütün gücümle itmeye çalıştım.
Bana sarılması bir şey hissettirmiyordu.
"Senin burda ne işin var?!" Diye bağırdım
"Senin için geldim"
"Ufuk sen ne anlatıyorsun? Git burdan. Git hayatımdan da burdan da git"
"Ama beni seviyorsun"
"Sevmiyorum. İğreniyorum senden"
"Deme öyle... Ben hata yaptım. Onca yıl seni kullandım. Şimdi anlıyorum senin değerini"
Abi sen ne anlatıyorsun?
Gözlerim yanmaya başladı.
"Noluyo be?" Diye bir ses geldi arkamdan
Sonunda Ezgi hanım teşrif edebildi.
"Hiğ! Ufuk gelmiş" dedi
Hadi ya?
Bak sen şu işe!
Gözümden bir damda süzüldü.
Ezgi "defol lan evimizden! Gelmiş birde konuşuyor burda. Valla komser tanıdığım var hapse sokarım seni"
Yeni uyanmış biri nasıl bu kadar hızlı ve öfkeli konuşabilir?
Gerçi konu Ezgi olunca...
Elimin tersiyle göz yaşımı sildim.
"Ufuk gider misin?"
"Neden? Başkası mı var?"
Ezgi "evet başkası var. Git burdan"
"Senden vazgeçmem Eslem. Sende göreceksin"
Ezgi "hadi canım başka kapıya" dedi ve kapıyı üstüne kapatıp kilitledi.
Bana baktı "ağlama sakın"
"Yok ya ne ağlayacağım?" Dedim kırmızı gözlerim ile
Ezgi "hadi odana geç. Yarın çaresine bakarız"
Kafam ile onayladım.
Ezgi "sakın gidip Tugay'a söyleme"
"Saçmalama neden söyleyeyim?"
Ezgi "uyuyabilirsen iyi geceler"
"Sanada"
Odama girip kapıyı kapattım.
Tugay abi
Eslem: uyanık ol
Eslem: yalvarırım
Tugay abi: kâbus mu gördün
Tugay abi: bu saatte neden uyanıksın
Eslem: Ufuk geldi
Tugay abi: ney
Eslem: pişmanım falan dedi
Eslem: bana sarıldı
Tugay abi: hmm
Tugay abi: demek pişman
Eslem: bir şey yapma
Tugay abi: tanışalım bakalım
Eslem: korkutuyorsun
Tugay abi: yok canım
Tugay abi: tanışıcam
Eslem: keşke gelmeseydi
Tugay abi: bir şey hissettin mi?
Tugay abi: sana temas etti ya
Tugay abi: dokundu ya sana
Tugay abi: sarılmış falan
Tugay abi: çok özlemiş seni
Eslem: iğrendim sadece
Tugay abi: ben gelince onun elini sıkacağım
Tugay abi: sıkı sıkı sarılacağım ona
Tugay abi: tanışmak güzel şey sonuçta
Eslem: Tugay
Tugay abi: efendim
Eslem: ilk defa seni gerçekten yanımda istiyorum
Tugay abi: deme öyle
Tugay abi: dayanamam
Eslem: kendimi savunmasız hissediyorum
Tugay abi: ben senin yanındayım
Tugay abi: ben hemen söylerim Ömer'e
Tugay abi: sen sakin ol
Eslem: çabuk gel olur mu Tugay
Tugay abi: arasam ne olur?
Tugay abi: sesini duyarım
Eslem: Ezgi sesimi duyarsa birde
Eslem: söyleme dedi
Tugay abi: niyeymiş
Eslem: Ufuk deyince bile sinirden damarların belirginleşiyorda ondan
Tugay abi: olabilir öyle şeyler
Eslem: ya ben ne yapıcam????
Eslem: bırakmazsa peşimi
Tugay abi: :)
Eslem: o ne şimdi
Eslem: gülücügün sırası mı?
Tugay abi: sen rahat uyu güzelim
Tugay abi: bir de senin için nöbet tutarım
Eslem: teşekkür ederim yüzbaşım
Eslem: yatacağım
Tugay abi: rahat uyu yavrum
Sohbeti kapattım.
Kalbim hâlâ hızlı çarpıyordu.
Nefesim kesilir gibi oldu.
Yine krizim başlıyordu sanırım.
Elimi göğüs kafesime koydum.
Gözüm ilacımı aradı.
Gözlerim kayıyordu.
Kollarımda hâlâ onun ellerini hissediyordum.
İğrenç Ufuk'un iğrenç elleri...
Nefesi boynuma değmişti pislik herifin!
Nefes alışverişim hızlandı.
Gözlerim karardı....
-bölüm sonu-
Helü!
Özlediniz mi beni?
Neler yaşandı öyle yaaaa...
Belki gece bir , iki bölüm daha atarım.
Artık eskisi kadar Wattpad'de aktif olamayabilirim.
Sizi seviyorum 🌸🌸🌸
