The Assassin's Obssession (Risen Organization series #2)

Chapter 38

Flammia Kingdom

Sinubukan Kong ikalma ang sarili ko habang naka yakap pa din Kay Devon.

Hindi ko talaga kaya.Papaano ako makikipag hiwalay sa taong to?papaano ko tatapusin ang ugnayan ko sa nakasanayan ko na trabaho?

"Devon mahal kita"

Hikbi ko.

"I know,mahal na mahal kita."

Sabi Niya habang hindi padin ako binibitawan.

Tumikhim ako at pinilit na alisin muna sa aking isipan ang sinabi nang nag Banta sakin kanina.Isang linggo ang binigay Niya sa akin kaya naman sa tingin ko ayos lang kung hindi muna ngayon? nasasaktan talaga ako.

"Nakarating na kaagad sa heads ang lahat.Sa tingin ko nag paplano na sila ngayon.Wag kang mag alala, Mabibigyan nang hustisya ang mga nawalang buhay."

Tumango ako at kinagat ang ibabang labi.

Nang may mag ring na cellphone ay napa tigil ako sa Pag hikbi.Si Devon naman ay walang pakealam kahit na mula sa bulsa nang kaniyang jacket ang tumutunog.

Nag iwas ako nang tingin.

"Devon your phone."

Mabilis Kong Sabi.

"It's Winston,i can talk to him later-"

"Answer it first"

Singhap ko bago sinalubong ang kaniyang tingin.Bumuntong hininga siya bago tumango at kinuha mula sa bulsa ang kaniyang cellphone.

Umatras ako para maka distansya sa kaniya.

"Winston.No,kayo na Ang bahala.Papunta dyan si Kuya,hindi ako uuwi"

Mabilis na ibinaba ni Devon ang linya bago nag angat nang tingin sa akin.

"You should go"

Sabi ko bago pinunasan Ang aking pisngi at saka muling nag iwas nang tingin.

"I'm staying here, Dreyse"

Mariin na Sabi nito habang ramdam ko pa din ang matalim niyang titig sa akin.

"K-kailangan ka ata sa inyo-"

"You need me too-"

"Hindi naman kita kailangan"

Mabilis Kong Sabi para sana maka punta na sya sa bahay nila ngunit mukang Mali ang nasabi ko dahil natigilan siya at maging ako din ay ganon ang reaksyon.

Muling tumulo ang luha ko at saka ako tumingin sa kaniya Naka awang Ang bibig nito at naabutan ko ang Pag galaw nang kaniyang Adams apple dahil sa Pag lunok Niya.

"Devon.."

Kaagad akong humakbang para yakapin sya.

"I'm sorry"

Hindi siya umimik.

Ayoko lang naman maging pabigat sa kaniya.Ayokong maka abala sa kaniya.

"Gusto ko lang mapag isa muna Devon-"

"But you know I won't let you"

Malamig niyang tugon.

"Tinawagan ako ni Winston para pauwin sa bahay.Kailangan Kong ayusin ang preparation Pero bukas pa yon kaya dito muna ako"

Oh,great.Isang araw na lang pala at kaarawan na nang mahal ko.

Humigpit ang yakap ko sa kaniya.

Hindi siya gumagalaw ngunit Alam Kong pinakikiramdaman Niya ako.