The Assassin's Obssession (Risen Organization series #2)

Chapter 41

Love

Kinapa ko ang kamay Niya na naka yakap sa akong likuran bago ako pumikit nang mariin at sinubukan itong tanggalin ngunit mas Lalo niyang hinigpitan ang yakap.

"Please,Devon"

Iyak ko.

"I need to go.Please"

I sobbed.

Umiling iling siya at hindi umimik kaya idinilat ko ang mata ko at mariin na itinulak ang kaniyang dibdib ngunit nag pumilit padin siya na sumiksik sakin.

"Devon...b-bumitaw ka,nasasaktan kita"

Kinagat ko ang ibabang labi ko at saka siya muling itinulak ngunit hikbi lamang ang isinukli Niya duon.

"Bumitaw kana!"

Sigaw ko bago napa tungo sa dibdib Niya.

"Don't leave me, please"

Iyak Niya.

Ramdam ko kung paano nanginig ang kaniyang balikat habang naka yakap siya sa akin.

"Please..."

He begged.

"I promise,I will eat spicy food.I-i won't be picky anymore.Promise I will learn how to cook for you.I will stop being talkative.I will watch horror movies with you ...d-dont leave."

Mas Lalo akong napa hagulhol dahil sa sinabi Niya

It's not about that.Gusto ko ang lahat sayo.Ang mga Hindi mo kayang gawin,ang mga Hindi mo gusto at ang mga katangian mo.

Nag angat ako nang tingin sa kaniya at nakitang naka tungo siya habang naka tingin sa akin.

Inabot ko ang pisngi Niya at pilit na pinunasan habang humihikbi ako.

"I love you Devon."

Sabi ko bago lumunok at tumingkayad para halikan siya.

Nang ginawa ko iyon ay napansin ko ang pamumuo nang panibagong luha Niya at saka ito tumulo.

Unti unti niyang ipinikit ang mata Niya habang ako naman ay pinag Mamasdan lang siya.Nang maramdaman ko na unting unti nang nanghina ang kamay Niya ay maingat at marahan ko siyang itinulak bago ako umatras.

Dumiin ang Pag kaka pikit Niya at parang Alam na kung anong ginawa ko.

Suminghap siya bago tumingala at saka pa ibinalik Ang tingin sa akin gamit ang nag susumamo at bigong mata.

Muli akong umatras nang dalawang beses at para sa akin ay sapat na ang distansya naming dalawa para maka Alis ako at Iwan siya.

"Stop."

Mariin niyang utos nang tinalikuran ko na sya.

"I'm begging..."

Natigilan ako at saka tumungo para alalahanin kung anong dahilan kaya ko ginagawa ang mga ito.Para sa pamilya ko...

Bumuntong hininga ako bago dire diretsong nag lakad paalis nang garden.

"Hindi mo ba naiintindihan? kaarawan ko ngayon!"

Sigaw Niya ngunit Hindi non ako nagawang patigilin.

"Dreyse..."

Kumuyom ang kamao ko dahil gusto Kong bumalik sa kaniya ngunit kailangan Kong pigilan ang sarili ko.

"Why are you walking slowly?"

He almost whispered.

Hindi ko na sya pinakinggan at nag patuloy lang ako sa Pag lalakad.Habang ginagawa ko iyon ay patuloy ang punas ko sa luha na walang tigil sa Pag tulo mula sa aking mata.