The Assassin's Obssession (Risen Organization series #2)

Chapter 31

All in

Kaagad akong pumikit nang mariin Pag ka alis ni Devon.Hanggang ngayon ay mabilis pa din ang tibok ng puso ko Lalo na nang naalala ko ang sinabi Niya.

Unti unting nawala ang pangamba sa akin at napalitan iyon nang saya na hindi ko maipaliwanag.

"tangina naman Heaven!"

Natigilan ako sa pag hakbang sa baitang nang hagdan pag katapos kong marinig ang sigaw ni Kuya Lucian.

Nangunot Ang noo ko at saka ako nag tungo sa kwarto Niya kung saan nanggaling ang ingay na iyon.

"That's unfair! you're always unfair to me!"

Lumapit ako sa naka sarang pinto at inilapit ang tenga ko duon.Hindi ko pa din binubuksan ang pinto.

Hindi ko Alam kung ano na namang pinag aawayan nila.Luminga linga ako sa paligid at wala si kuya Tyler.

Mahirap talaga kapag sila lang dalawa ang naiiwan na mag kasama sa bahay dahil lagi Silang nag aaway.

Hinaplos ko Ang Batok ko.

"L-lucian..."

"Why did you do that!w-why..."

"I'm sorry-"

I held my breath when I heard him sob.

Naramdaman ko na Pati si heaven ay natigilan din at hindi na nakapag salita.

"Lie to me.youre not sorry,wag mong aminin-"

"I'm sorry-"

"Heaven, please?lie to me.Itanggi mo lahat nang nalaman ko."

Narinig ko ang pag singhot ni kuya Lucian kaya naman mas lalong hindi ko naintindihan ang nangyayari sa kanilang dalawa.

"I'll be a very good big brother to you.Gagawin ko lahat,just please...lie to me-"

"Lucian..."

Pinihit ko na ang door knob at nagulat nang nakita Ang humihikbing si kuya Lucian.

Si heaven naman ay naka tayo sa harapan Niya at umiiyak din.Mukang kagagaling lang niya sa school dahil naka uniform pa siya.

Aabutin sana nang nanginginig niyang kamay ang kamay ni kuya Lucian ngunit napa lingon Na  ito sa akin gamit ang nanlalaking mata.

"Anong nangyayari dito?"

Tanong ko.

Mabilis na umiling si heaven.

"W-wala.Wala ate...may hindi lang Pag kakaunawa-"

Natigilan kami pareho nang lampasan kami ni kuya Dahil nag martsa na ito palabas nang kwarto Niya kaya naman naiwan kaming dalawa ni Heaven.

"Bakit kayo umiiyak ni kuya?bakit mag kaaway na naman kayong dalawa?"

Tanong ko bago lumapit sa kaniya at saka siya niyakap.

Umiyak lang siya sakin Pero Hindi Niya ako sinagot.

Bumuntong hininga ako.

"Galit sayo si kuya..."

Mahinang Sabi ko.

"I know..."

Hikbi niya kaya naman hinaplos ko ang kaniyang likuran at buhok.

"Ano bang nangyari?si kuya Tyler,Asan Na?"

Tanong ko.

Umiling siya at hindi na naman umimik kaya nanahimik nalang din ako.

Ilang minuto kaming ganuon hanggang sa maramdaman Kong kumalma na siya.