RUS MAFYASI(TEXTİNG)

23

Askemler selam. Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.🤎
Bölümlerin okunması iyi 1 gün süre içersinde ama oy sayımız çok az:( Oy sayımızı arttırsak mı biraz?

Keyifli okumalar...
🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎
HAZİRANIN AĞZINDAN..

İçeri hızla adamlardan biri girdi.

"Efendim, Orrel Aleyev buraya gelmiş olabilir. Bazı adamlarımız yerde baygın yatıyor." Dedi adam hızla.

Oraletimiz geliyor.

Patronları olan adam sinirle konuştu.

"Size ben bu evde kuş dahi uçmayacak demedim mi?! Ne demek Orreli içeri sokabilirsiniz?" Diyerek hiddetle konuştu. İnanılmaz derecede panik yapmıştı.

"Efendim, birde Orrel Aleyevin yanında biri daha var. Hatta birileri." Dedi adam tedirginlikle.

Natalia ile karşımızdaki adam sinirle güldü.

"Korumaları falandır. Başka kim olacak?" Dedi.

"Efendim, Lev Yezhov ve Rusian Veledov yanında."

Natalia ile ikimiz birbirimize hızla döndük ve şaşkınlıkla bakıştık.

Ne demek sadece buraya üç kişi gelmişlerdi?!

Sadece şaşıran biz değildik, patronlarıda gözlerini hızla büyülttü.

"Rusian Veledov'u anladımda, Lev Yezhov ne alaka lan?! Onlar düşmanlardı." Diye sinirlendi. Dahada gerginleşiyordu.

"Bilmiyoruz,efendim. Büyük dolaplar dönüyor." Dedi içlerinden bir tanesi.

O dolap birazdan size girecek..

Natalia bana şokla bakıyordu, büyük ihtimalle Levin gelmesine şaşırmıştı.

Aşık aşık aşık, dırırırırım.

Ben ise Nataliaya kaş göz yapıyordum, eğer biraz daha beklersek bu piçler bizi başka bir yere tutsak edeceklerdi ve o zaman ölmememiz söz konusuydu.

Aklıma gelen şeyle donup kaldım.

Bizi kaçıran kişi yeraltından olmalıydı. Ve Su hakkında bilgiler olabilirdi. Veyada ben şu anda Suyun olduğu konumda dahi olabilirdim.

Ağır ağır yutkundum. Eğer kardeşim buradaysa ve ben onu kurtaramadan gidersem kendimi asla affetmezdim.

Zaten yıllar önce onu koruyamamıştım. Eğer şimdide koruyamazsam, onu bu tutsaklıktan alı koyamazsam işte o zaman hiç bir zaman affetmezdim kendimi.

Nataliaya kafamı çevirdiğimde ellerini oynatıyordu, halatı gevşetmeye çalışıyordu fakat halatı inanılmaz bir derecede sıkmışlardı asla gevşemiyordu.

"Efendim, şimdi ne yapacağız?" Dedi içlerinden biri telaşla.

Natalia patronları olan adama gözlerini çevirdi. Bu sefer öfke değil nefretle bakıyordu. Büyük bir nefretle hemde.

Ne yaşanmış olabilir ki?

Bu sefer arkadan bir kadın geldi.

"Olezka." Dedi.

Gözlerimi açarak bakmaya başladım. Siktirdi. Gerçekten büyük bir siktirdi.

Şu anda kardeşimi kaçıran adam tarafından bende kaçırılmıştım! Kalbim çok hızlı atıyordu. Benim kardeşim bu adamın herhangi bir evinde bir yerlerindeydi!