RUS MAFYASI(TEXTİNG)

5

Bölüm biraz geç geldi... Özür diliyorum ilk öncelikle bunu bir şekilde telafi etmeye çalışacağım..

Keyifli okumalar sarmalarrr...

🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎

İnsanöldürencani:Geliyorum.

Siz:Nereye lan?

Sarmasaranmafya:Sana.

Siz:Tam olarak nereye geliyorsun..

İnsanöldürencani:Senin evine.

Siz:Ciddi misin sen lan!

İnsanöldürencani:Oldukça.

Siz:Ciddisin..

Siz:BENCE EVLENMELİYİZ!

İnsanöldürencani:Hemde bu sene:)

Siz:Lan sen şarkıyı nerden biliyorsun!

İnsanöldürencani:Bizdede var bir şeyler yani..

Siz:Ee peki.

İnsanöldürencani:Kapıdayım.

Siz:Kendi evinin?

İnsanöldürencani:Senin kapındayım..

Siz:Lan ne ara geldin,ulti mi açtın be adam!

İnsanöldürencani:Senin olduğun her yere hızlıca gelebilirim.

Siz:Yaaaa,eridim şu an..

İnsanöldürencani:Kapıyı aç hadi..

Siz:Tamammmm.

Şu anda aşırı ağır adımlarla kapıyı açmaya gidiyordum fakat kapı daha sert çalınmaya başladığında tavşan misali gitmeye başladım.

"Hoş geldin.." dedim göz kırpıştırarak.

"Hoş buldum. Hani nerede silahlar?"

"Ne?"

"O kadar Orrel Aleyevin karısı olacaksın. Silah kullanmayı öğreteceğim."

Gerilmiştim. Anlamasından..

Ay çokta tatlı konuşuyordu bu Türkçeyi..

Senin düşüneceğin şeye sıçayım

"Ee nerde yapıcaz ki o işi?" Dedim.

"Evin boş odasını biliyor musun? Biliyorsun." Dedi.

"Evet. Biliyorum,"

"Sen dışardayken orayı biraz dekor ettik." Dedi sırıtarak.

"Ha!" Dedim şaşkınlıkla.

"Yuh." Dedim tekrardan.

Bir anda telefonumun çalma sesi geldi.

"Orrel bak bekle telefonu açıp geliyorum." Dedim son kez ona bakarak o ise sinirle Rusça bir şeyler söyledi. Galiba küfür etti..

Umarım babama sövmemiştir.

Arayan kişiye baktığımda elim ayağıma karışmıştı,tam anlamıyla mecaz değil.

Arayan kişi babamdı ve büyük ihtimalle evime geleceklerdi, benke,sıçmışke..

"Alo baba.." dedim zorlukla.

"He! Alo kızım. Biz sana geliyoruz. Teyzen,ben,annen ve anneannen." Diyordu babam neşeli bir sesle.

Geleceğiniz zamana sıçayım. Ne güzel şurda bir mafyayla silah kullanacaktım!

Babam bunu dediği gibi evin bütün ışıklarını kapatmaya başladım. "Güzelim,neden ışıkları kapatıyorsun?" Diye soran Orrele bir adet yastık fırlatıp susturdum.

Ben seni birazdan kapatacağım Orrel. Yada bizi kapatacaklar..

"Kız o ses ne öyle!" Dedi annem telefonun arkasından

"Şey anne ben şu an dışardayım ordan geliyor sesler!" Dedim bir yandanda Orrele elimle ışığı kapatmasını söylüyordum.

Işığı kapattırmamın sebebi eğer annemler yakınlaştıysa veya şu anda geliyorlarsa evin ışıklarını kapalı görüp evde olmadığıma inanmalarıydı.

"Eee kızım ama biz yaklaştık.." dedi annem.

"Eee sizde anahtar var dimi! O zaman siz içeri girin ben gelirim," dedim. Lan neden kendi kendime pot kırdım!

"Ee tamam kızım. Görüşürüz.." dedi annem ve kapattı.

"Orrel! Sessizce gel ve beni takip et!" Annemler yaklaştığını söylediği için evden dışarı çıkamazdık.

"Gel şuraya saklanacağız ve asla çıt çıkarmayacağız. Tamam mı?"dedim.

"Tamam.." dedi.

Kapının açılma sesi geldi ve gelen seslerden bunların annemler olduğunu anladım.

Biz Orrelle nerede miydik?

Evimin küçük bir kapısı olan küçük bir yerde..

"Ay şu bavulları şuraya koyayım," diyerek buraya doğru yaklaşan bir adet anneannem sesi..

Ve bir anda kapı açıldı anneannem bizi gördü..

"HIIIIĞĞYY"