RUS MAFYASI(TEXTİNG)

35

Hellü askemler. Nabiyonuz iyi misinizzzz,ben iyiyim,kuzenimle yazıyorum bölümü,o da kitabımı okuyan biri. Bazı yerler onun fikri olacak.💅🏻

Keyifli okumalar...
🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎
Su Derici,bu kız beni ölüme dahi götürebilirdi. Onu bulup ölebilirdim. Kabuldü. Ben onu o gün kurtulduğumda korkarak kurtaramamıştım.

Küçüktün,Haziran. Küçüktün...

20 YIL ÖNCE
-Rusya

Ağlayarak oturuyordu Haziran kendi kan kokusu dolu olan odanın içinde.

"Baba kurtar beni." Dedi çaresizce. Sesi çıkmıyordu sesi sadece bir fısıltıydı. Ama onun bu fısıltısı ilerde büyük bir çığlığa dönüşecekti.

Haziran,asla 'Anne beni kurtar' demezdi. Çünkü Yıldız Derici Haziranı kurtarmaz,kendi elleriyle iterdi.

Ama Su Derici,hem anne hem babası için çok değerliydi. Hazirana genelde o evde en çok yardım eden teyzesi Bahardı. Sürekli yanındaydı.

Haziran,küçük bedeni ile yırtık kıyafetlerine küçük elleriyle dokunuyordu. Göz yaşlarını silerek sessizce haykırdı.

"Kardeşim.."

Haziran korkuyla kapıyı izliyordu, her an Olezkanın içeriye girmesinden fazla bir şekilde korkuyordu. Kalbi çok hızlı atıyordu.

Ardından tekrar hıçkırdı.

"Bahar Teyze.. kurtar beni.."

Ardından fazla bencil olduğunu düşünerek vazgeçti.

"Kardeşimide kurtarın. O çok korkar."

Küçük elleriyle göz yaşlarını sildi ve küçük oyuncak ayısını aldı. O da kanlıydı. Haziran üzerindeki kanları silmeye çalıştı fakat çıkmadı. Kanlar kurumuştu. Somurtarak ayıcığıda yere attı.

"Hiç kimse beni kurtarmayacak mı?" Dedi yerdeki kanlara bakarak. Korktu.

Ardından sertçe kapı açıldı. İçeriye Haziran için korku girdi. Olezka Aleyev.

Olezka sırıttı.

"Evet küçük kız. Seni kimse buradan kurtaramayacak."

Haziran korkuyla baktı yüzüne,artık dayanamıyordu. Günlerce işkence görmüştü. Dahada kötü olsun diye Haziranın akan kanlarını bırakıyordu. Kanlar kokuyordu.

"Lütfen." Dedi Haziran yalvarışla. Sesi kısık çıkıyordu.

Ama bir gün gelecekteki ve Olezka,Haziranın karşısında yalvaracaktı.

Haziran iğrenç kan kokusu üzerine acı ile öksürdü. Daha bu küçük yaşta kan kokusu duyuyordu,ve odada günlerce kalıyordu. Daha beş yaşındaydı.

Olezka,günlerdir yemek vermiyordu. Vücudu bittik haldeydi. Her gün sadece 1 bardak su veriyordu. Ama Haziran çok acıkmıştı. Bazenleri kendi kanını ağzına veriyordu. Çaresizdi.

Olezka odadan çıkmıştı. İşkence eşyalarını getirecek diye geçirdi içinden korkuyla. Fakat birilerinin konuşma sesi geldi. Bu ses Yulianındı.

Olezka ile konuşuyordu. Ardından kapı hızlı bir şekilde açıldı. İçeriye bir erkek çocuğu girdi. Çocuk Haziranla konuşamadı. Çünkü Türkçe bilmiyordu. Küçük kıza elini uzattı.

Bu çocuk oydu. Orrel Aleyev. Haziran Dericinin kurtuluşu.

Orrel elini uzatarak gülümsedi. Haziranın küçük elini sıkıca tuttu. Ve Rusça bir şekilde konuştu.