RUS MAFYASI(TEXTİNG)

13

Keyifli okumalar...
🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎
(Bu font ile yazdıklarım Rusça konuşmalar. Rusça yazmaya üşendimde..)

"Senim burada ne işin var!?" Diye bağırdı Orrel. Ne dediğini anlamıyordum.

"Güzel soru,Orrel. Sen demekki o zamanlar ciddiymişsin. Gerçektende kızı bulmuşsun ve intikamını mı alacaksın? Şu yanındaki kızın kardeşini bulabileceğini mi sanıyorsun." Alayla gülüyordu karışımızdaki adam.

Bir şeyler olduğunu sezmiştim. Pür dikkat ikisine bakıyordum,

"Seni öldürmek konusundada ne kadar ciddi olduğumu duymak ister misin?" Diye sordu Orrel.

"Gösterde görelim,Orrel Aleyev." Diyerek sırıttı karşımızdaki adam.

Kaşlarım çatılmaya başladı fakat anında mimiklerimi topladım. Anlamamalarını gerekiyordu.

"Haziranın kardeşini bulduktan sonra senin gelmişsin geçmişini sikmezsem banada,Orrel Aleyev demesinler!" Diye bağırdı tekrardan Orrel.

Masalardaki insanlardan çıt çıkmıyordu. Garip diyemedim fakat normalde diyemedim.

"Şimdi buradan siktir olup git. Ya da ben seni zorla çıkarttırayım." Diye sakin bir sesle söyledi bunu Orrel,

Niye sakindi?

"Bu kız hakkında çok fazla bilmediğin şey var,Orrel. Kaybedeceksin." Dedi karşımızdaki adam.

Sinirleniyordum. Çünkü adam hâlâ başımızdaydı ve Orrelin bu adamla bir sıkıntısı olduğu bariz ortadaydı.

"Kes çeneni. Sevdiğim kadın ile huzurumuzu bozuyorsun. Belanı siktiğim gün bunuda hesaba katacağım." Dedi Orrel. Sinirleniyordu,bu da belliydi.

"Bu sefer sen kazandın,Orrel. Ama bir gün elbet kaybedeceksin" dedi karşımızdaki adam.

"Ben her zaman kazanırım," Dedi Orrel. Hiç bir şey anlamıyordum.

Karşımızdaki adam kaşlarını 'öyle mi' der gibi kaldırarak mekanın içinden çıktı ve gitti.

"Orrel, o kimdi?" Diye sordum pat diye.

"Gereksiz biri." Dedi sadece.

Daha fazla onu konuşturmak istemiyordum. Bir gün elbet konuşacaktı.

Orrel hesabı ödedikten sonra restorandan çıktık. Orrel sinirli gibiydi ama bunu asla belli etmiyordu. Yüzünde mimik dahi oynamıyordu. Duygularını iyi saklıyordu.

Orrel bana her ne kadar o adamın kim olduğunu söylemese dahi ben öğrenecektim,öğrenebilecektim. Boşuna her şeyi saklıyordu.

Belkide beni gerçekten iyi tanımıyordu. Veyada tanıyordu bilmememizlikten geliyordu.

Eğer o soy ismi hatırlarsam ortalığı ateşe verecektim. Tek gereken o soy ismi hatırlamam gerekiyordu.

Siktirler olsun ki aklımda olan tek şey Olezka ismiydi.

Eve girdiğimizde Orrel direkt odasına gitmişti. Bir farklılık vardı Orrelde. Yüzünde mimik oynamadığı için anlamak beni zorluyordu.

O adamda vardı bir şeyler,biliyordum.

Orrel bir mafyaydı bir sürü düşmanı vardı. Fakat bu adam kesinlikle düşmandan fazlasıydı.

ORRELDEN DEVAM...