RUS MAFYASI(TEXTİNG)

49

Selammm, yine ben.

Yeni kurgumun bölümünde bugün atacağım. Onu da okursanız çok sevinirim:) ÖLÜME ÇEYREK KALA.

Bu arada şimdiden söyleyeyim. Bölüm gelmesi için sınır koyacağım.
Oy sayısı= 90
Yorum sayısı =60
(Olmasada canınız sağolsun.)

VE LÜTFEN ÖLÜME ÇEYREK KALA'YI OKUYUN (yalvarış)

Keyifli okumalar...
🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎
20 YIL ÖNCE...

Günlerden Salı.

Polat Uras Derici'nin ölüm tarihi.

Belkide gerçekten ölmüyor ama ruhen ölüyor. Bugün her şeyini bırakıyor ve bir hiç uğruna terk ediliyor. Ve kimse engel olmuyor. Kimse onu korumuyor.

Su Derici, tamamen bütün hayatını mahvetmişti. İçinde ki o nefret her şeyi kasıp kavuracak kadar fazlaydı. Büyüdüğünde yapacağı ilk iş bu kızı bitirmek olacaktı. İçinde büyüyen bu duyguyu kimse dindiremezdi.

Polat,son kez baktı kardeşine. Onu bu felakette bırakmak zorundaydı. Bu cani ailede bırakmak zorundaydı. Zorunda olmak istemiyordu. Çare istiyordu.

Polat dolu gözleri ile bakarken Yıldız onu sertçe ittirdi.

"Bin şu arabaya,delirtme beni."

Polat her an ağlamak üzereydi.

Bir anda Ali gelince Yıldız duraksadı. Ali, Polatı kendisine çekti.

"Oğlum." Dedi tane tane. "Ben seni her gün görmeye geleceğim."

Polat buna umursamazca baş salladı. Eğer onu sevselerdi yollamazlardı. Eğer kardeşi Haziran onunla gelirse onları affedebilirdi. Tek istediği kardeşiydi.

"Kardeşimde gelsin." Dedi Polat belki binlerce kez.

Ali hafifçe ofladı.

"Oğlum,kardeşin daha küçük."

"Bende küçüğüm." Diye parladı Polat. "Bende çocuğum. Beni neden yolluyorsunuz bana?"

"Oğlum.." dedi Ali. Diyecek söz bulamadı. Ne diyebilirdi ki zaten?

"Oğlum deme bana,senin oğlun değilim ben." Polat'ın gözleri doldu ve başını eğdi. Gitmek istemiyordu. Kalmak istiyordu.

Ama herkes gitmesini istiyordu.

Herkes istiyor diye gidilir miydi?

Kimse istemiyor diye kalınır mıydı?

Polat küçük adımlarla arabaya doğru ilerledi. Bahar ve anneannesi Leyla yoktular. Haziran'ı oyalamaya çalışıyorlardı.

Polat, kararını o gün verdi. Bu savaştan sağ çıkaracağı tek kişi vardı; Haziran Derici.

Kendi elleri ile öldüreceğide tek kişi vardı: Su Derici.

Son kez cama baktı. Kardeşini görebilmişti. Sertçe yutkundu.

En acı vedalar, söylenmeyen sözlerin ağırlığını taşır.
🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎
GÜNÜMÜZ.

Salonda ki neşeli müzikle beraber hepimizde gayet mutluyduk. Kristal avizeden süzülen ışık hepimizin yüzünü aydınlatıyordu.

Polat ve Duru birbirleriyle konuşurken, Natalia ve Lev dans pistinde süzülüyordu.