RUS MAFYASI(TEXTİNG)

43

Hellüüü. Şimdi,bu bölümde Su Dericiyi çok fazla göreceğiz. Su Dericiyi bulmaya daha çok yaklaşacağız...

Keyifli Okumalar...
🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎🤎
SU DERİCİ.

"Ben artık ablamı görmek istiyorum." Dedim Olezkanın gözlerinin içine bakarak. "Gerçeklerle yüzleşmeliyim."

Olezka alayla dudak büzdü gözlerime bakarak.

"Sen yıllardır gerçekler sırt dönüyorsun. O sevgili ablanda öyle, korkaksınız."

Ablam gerçekten öyle miydi? Hiç mi aramamıştı beni? Yoksa Olezka tamamen beni mi dolduruyordu?

"Sırt falan dönmüyorum! Her seferinde beni o lanet odaya kapatıyorsun! Beni o iğrenç kan kokusuyla bırakıyorsun." Dedi öfkeyle.

"Ablanı çok kolay bitirebilirsin. Bildiğin gerçeklerle. Öyle değil mi?" Dedi Olezka bana bakarak.

Evet. Çok çabuk yıkardım. Ya da öyle sanıyordum. Çünkü ben ablam Haziran Dericiyi tam anlamıyla tanımıyordum.

"O abin ve o ablan fazlasıyla tehlikeliler." Dedi Olezka kabul ederek. Kaşlarım hafifçe çatıldı.

"Ne demek istiyorsun?" Derim çözmeye çalışır bir şekilde.

"Ablan bir Savcı,kabul etmek gerekirse her şeyi çözebilir. O gün senin kapını açacaktı. Fakat sırtından vuruldu. Sonra hastaneye kaldırıldı falan filan."
(Hatırlamayanlar için büyük ihtimalle 30. Ya da 29. Bölüm.)

"Ha?" Dedim şaşkınlıkla. Olezka büyük bir koz vermişti. "Ablam beni bulmak için sırtından mı vuruldu!" Dedim bağırarak.

Olezka bir koz verdiğini yeni algılamış gibi kaşlarını yukarıya kaldırdı ve umutsuzca konuştu.

"Evet,vuruldu."

Gerçekten şaşırmıştım. Ablam benim için çabalamış mıydı? Bunları bilmiyordum.

"Benim ablamda bir Derici." Dedim özgüvenle, burada ablamı ezdiremezdim. "Ve unutma, Dericiler asla korkmaz."

Olezka yüzüme ciddiyetle baktı.

"Kişilik bozukluğu falan mı var sende?" Dedi ama fazla ciddiydi. "Ablanı ezerken şimdi onu mu koruyorsun?"

Sertçe yutkunup gözlerine baktım. Dediklerinin hiç birini umursamadım.

"Diğerlerinide tanımak istiyorum." Kararlı çıkmıştı sesim.

Olezka kaşların havaya kaldırıp bana baktı ve alaycı bir ifade takındı.

"Emin misin bundan?"

Başımı hemen salladım. "Evet."

Bunu demem ile Olezka beni kolumdan sertçe tuttu ve hızla bir odaya sürükledi. Korkmuştum. İtiraf etmek gerekirse gerçekten korktum.

Odaya girdiğimizde bir sürü insan fotoğrafları gördüm. Ablam,abim,Orrel ve bir çok kişi daha vardı.

Anastasia Aleyev'in olduğu fotoğrafın üzerine kırmızı kalemle çarpı atılmıştı. Benimde fotoğrafımın dahil olduğu tabloda kimsenin yüzü çizilmemişti.