Selam!
Bu sefer tahminimden de hızlı bitti bölüm. Bunda güzel yorumlarınızın etkisi gerçekten büyük 💫
Önümüzdeki bölüm kaos başlıyor... ⚡
İyi okumalar, yorumlarınızı merakla bekliyorum 🌻 Sizleri seviyorum 💙
*
"Cüneyd müthiştin!" dedi Zeynep sevinçle. Sohbet biteli yalnızca yarım saat olmuş ve daha yeni evlerine girmişlerdi.
Bu basit övgü Cüneyd'in gözlerini parlatmaya yetiyordu.
"Sen de müthiştin Zeynep'im." dedi Cüneyd.
Zeynep başörtüsünü çıkardı ve askıya astı. Cüneyd de aynı anda takkesini ve cübbesini çıkarıp astı.
"Ihlamur kaynatayım mı?" diye sordu Zeynep, Cüneyd'in yorgun yüzüne bakarak. Yorgunluğu fiziksel değil maneviydi.
"Çok iyi olur.." dedi Cüneyd hafifçe gülümseyerek.
İkili üzerlerini dahi değiştirmeden mutfağa ilerlediler. Zeynep ıhlamur kaynatmaya başlarken Cüneyd de sandalyeye oturdu.
Cüneyd dirseklerini masaya yasladı, başını ellerinin arasına aldı. Hayatında hiç olmadığı kadar gergin hissediyordu.
Zeynep ıhlamuru demlenmesi için ocağa koyduğunda başını Cüneyd'e çevirdi. "Cüneyd? İyi misin?" diye sordu yumuşak bir sesle.
Cüneyd yavaşça başını kaldırdı. "Korkuyorum.." dedi dürüstçe.
Zeynep yavaşça Cüneyd'in karşısındaki sandalyeye oturdu. "Korkma... Sen yapman gereken her şeyi yaptın... Gerisi, Allah'ın takdiri. "
"Korkuyorum Zeynep... Bugün dergâhta bir ateş yaktık biz. Bu ateşin bizi kül etmesinden korkuyorum." dedi Cüneyd kısık bir sesle ve başını eğdi.
"Cüneyd... Bana bakar mısın?"
Cüneyd başını kaldırdı. Gözlerini Zeynep'e dikti. Kendine olan tüm güveni yok olmuştu sanki..
"Bu ateş, hepimizin yolunu aydınlatacak... Sen bu yaktığın ateşle bizi aydınlığa çıkaracaksın. Elinden gelen her şeyi yaptın. En uygun dille insanlara hakikati anlattın. Sen başta benim, ardında bu bendeye bağlı herkesin en büyük şansısın sen Cüneyd."
"Gerçekten mi..?" diye sordu Cüneyd bir çocuk gibi.
"Gerçekten..." dedi Zeynep ve ayağa kalkıp kaynayan ıhlamuru ocaktan aldı. Ihlamuru iki fincana koydu ve masaya getirdi.
"Cüneyd. Sen bu dergâhın Mürşidliğini hak eden tek insansın... Ve hakkıyla da bu işi yürütüyorsun." dedi Zeynep, Cüneyd'in kendine güvenini tekrar kazanmasını umarak.
Cüneyd buruk bir şekilde gülümsedi. "Zeynep... Allah senden razı olsun. Rabbim seni korusun. Amin."
"Allah ikimizi de korusun Cüneyd... Amin."
Cüneyd ıhlamurundan bir yudum aldı. "Ellerine sağlık."
"Afiyet olsun."
Birkaç saniye sessizlik oldu. Zeynep, "Sence kaç kız gelecek yarın?" diyerek bu sessizliği bozdu. Cüneyd'in kaygılarının üzerine gitmek istemiyordu, ama bu soru durmadan zihnini kurcalarken bu konuyu dile getirmemek oldukça zordu.
![](https://img.wattpad.com/cover/369221659-288-k84444.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Münzevi | Cüneyd Güneş | CünZey
ФанфикMünzevi'de, Cüneyd ile Zeynep'in hikâyesini, Kızıl Goncalar'ın 18. bölümünden itibaren, olmasını istediğim şekilde yazıyorum.