Münzevi | Cüneyd Güneş | CünZey

8. anne.

Selam!

Erken bir bayram hediyesi olsun sizlere! İyi bayramlar şimdiden 💗

Bölüme geçmeden önce birkaç açıklama yapmak istiyorum. Bölümü okurken Meryem'in sözleri ve yapacakları size tuhaf gelebilir. Fakat dizideki Meryem ile benim yazdığım Meryem birbirlerinden farklı. Okurken bunu dikkate alırsanız çok sevinirim.

Ayrıca bu kitapta Zeynep 17, Cüneyd ise 20 yaşında.

Bilginiz olsun ♥️

İyi okumalar! Yorumlarınızı merakla bekliyorum 💗

Zeynep Bahadır ile birlikte annesinin evine gelmişti. Bahadır onu bıraktıktan sonra tekrar dergâha dönmüştü.

"Anne? Ben geldim!" diye seslendi Zeynep bahçe kapısından içeri girerken.

Meryem kızının sesini duyar duymaz bahçeye çıktı. "Kara kuzum! Hoşgeldin!"

"Hoşbuldum anne." dedi Zeynep annesine sarılırken.

Meryem ile Zeynep birlikte içeri girdiler. Salona geçtiklerinde Meryem kızının bir şey konuşmak istediğini fark etmişti.

"Güzel kızım. Belli sen bir şey diyeceksin bana. Ne diyeceksin?" dedi Meryem kızının elini tutarak.

Zeynep, kalp atışları gerginlikten hızlanırken çekinerek konuştu. "Anne.. Ben sana bir şey diyeceğim evet, lâkin kızmandan korkuyorum."

"Kara kuzum. Ben sana asla kızmam ki." dedi Meryem. Fakat Zeynep, annesinin bu sözlerinde samimi olmadığının farkındaydı.

"Anne. Biz- biz Cüneyd ile boşanmayacağız. Karar verdik."

Meryem sinirle ayağa fırladı. "Zeynep! Sen delirdin mi kızım?! Hani Cüneyd Efendi sana ehliyet vermişti boşanma ile ilgili?"

Annesinin öfkelenmesiyle Zeynep'in gözleri hemen dolmuştu. "Anne. Evet, Cüneyd bana ehliyet verdi ama-"

"Ama ne kızım?! Ama ne?"

"Ben istemiyorum anne." dedi Zeynep ayağa kalkarak. "Cüneyd'den boşanmak istemiyorum."

Meryem öfkeyle elini havaya kaldırdı ve Zeynep'e sert bir tokat attı. Bu tokat öyle şiddetliydi ki, Zeynep ayakta olmasına rağmen koltuğa düşmüştü.

"Delirdin mi sen Zeynep?! Boşanmamak ne?"

Zeynep ağlamaya başladı ve dolu gözlerle annesine baktı. "Anne... Neden benim ne istediğimi önemsemiyorsun? Cüneyd'i seviyorum ben..."

"Sen istediğinin ne olduğunun farkında mısın sen Zeynep?! Ne olsun istiyorsun sen, o meczuptan çocuk mu yapacaksın bir de başıma?"

"Anne!" diye çıkıştı Zeynep. "Cüneyd meczup değil!"

Meryem öfkeyle Zeynep'i kolundan tuttu ve ayağa kaldırdı. Kızını sertçe sarsarken "BEN SENİN İÇİN ELİMDEN GELEN HER ŞEYİ YAPTIM! SIRF OKU DİYE!" diye bağırdı. "AMA SEN- SENİN AKLIN OKULDA DEĞİL KOCADA!"

Zeynep dolu gözlerle annesine baktı. "Anne- anne öyle değil! Dinle beni lütfen!"

"BEN SENİN İÇİN TÜM DÜNYAYI KARŞIMA ALDIM! TÜM DÜNYAYI! AMA SEN BENİ YÜZÜSTÜ BIRAKTIN ZEYNEP!"

"Anne! Anne yalvarırım dinle beni! Lütfen anne!" diye yalvardı Zeynep hıçkırıklarının arasından.

Meryem, Zeynep'i kolundan sıkıca tuttu ve evin dışına doğru çekiştirmeye başladı. "BENİM BUNDAN SONRA SENİN GİBİ BİR KIZIM YOK!" diye bağırdı Meryem ve kapıyı Zeynep'in üzerine kapattı.