Bu bölüm, hakkında en umutlu olduğum ve en çok içime sinen bölüm olabilir. Bu yüzden, yorumlarınızı merakla bekliyorum 💙🌻
Yaklaşık 4k kelime ile, oldukça da uzun bir bölüm oldu 🦋
Umarım beğenirsiniz 💙 Sizleri seviyorum 🌻
-> bölümün adı olan zayi: kaybolma, yitme gibi anlamlara gelen arapça kökenli bir sözcüktür.
İyi okumalar 💫
Cüneyd, gece boyu doğru düzgün uyuyamamış, kabuslarla boğuşmuştu. İçinde kötü hisler vardı.. Dedesinin rüya tabirinde söylediği bela, onu korkutuyordu..
Zeynep'in iyi olduğunu biliyor olsa da, yine de tedirgin hissediyordu. Bu yüzden de sabah erkenden evden çıkmış ve Levent Bey'in evine doğru yola koyulmuştu.
Şimdi ise eve varmış, kapının önünde bekliyordu. İçeriye girme konusunda tereddütte kalmıştı. Gönlü girmesi gerektiğini söylüyor, aklı münasip olmaz diyordu.
Cüneyd yaklaşık 20 dakika öylece kapının önünde Zeynep'in çıkmasını bekledi. En sonunda Zeynep'in çıkmadığını görünce dayanamadı ve kapıyı çaldı.
Şanslıydı ki, kapıyı açan Zeynep olmuştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Cüneyd!" dedi Zeynep sevinçle. "Hoş geldin!"
"Zeynep'im..." dedi Cüneyd ufak bir tebessüm ile. "Hoş buldum."
"Cüneyd sen uyumadın mı gece?" diye sordu Zeynep kaşlarını çatarak. Cüneyd'in yüzünden belli oluyordu her şey. Göz altları mor halkalar ile çevrili, bakışları yorgundu.
Cüneyd bir çocuk gibi hafifçe başını eğdi. "Uyuyamadım... İçimde kötü bir his var." dedi. Zeynep'in kaygılanmaması için ona rüyasının tabirini anlatmamıştı.
"Kötü hiçbir şey olmayacak Cüneyd." dedi Zeynep gülümseyerek. Cüneyd'in kaygısının posta oturacak olmasından kaynaklı olduğunu düşündü. Cüneyd de gülümsedi.
"Neyse.." dedi Cüneyd. "Bugün senin günün..."
Zeynep gülümsedi. "Senin de günün bugün, posta oturacaksın.."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
