Münzevi | Cüneyd Güneş | CünZey

12. reform.

Selam!
Umarım hepiniz iyisinizdir 💙

Bölüm geciktiği için gerçekten özür dilerim hepinizden. Dersler ve ailevi meseleler derken anca tamamlayabildim bölümü, kusuruma bakmayın lütfen 💫

Sizleri seviyorum 💙🌻

*

Cüneyd dün gece gördüğü kabustan sonra bir daha uyuyamamış, Zeynep de onunla uyanık kalmıştı.

Zeynep mecbur olmamasına rağmen Cüneyd'in yanında kalmış, kafasını dağıtabilmesi için oldukça çabalamıştı. Bu durum, Cüneyd'in kalbini ısıtıyordu..

Zeynep'in onun için bu kadar çabalamış olmasına rağmen, Cüneyd'in zihni hâlâ gördüğü rüyanın etkisindeydi. Annesinin, onun yüzünden, o surlardan atladığı an gözünün önünden gitmiyordu.

Fakat bunun dışında, gördüğü rüyada tuhaf bir şeyler olduğunu hissediyordu Cüneyd. Normalde de sık sık kabuslar görürdü o, alışkındı uykusundan korkuyla uyanmaya.

Ama bu sefer şey fazla gerçekti sanki... Normal bir kabustan daha da gerçekçiydi tüm gördükleri...

Bu yüzden de Cüneyd, rüyası ile ilgili fikir almak adına dedesiyle görüşmüştü. Dedesine rüyasını hatırladığı kadarıyla anlatmış, ondan yardım istemişti.

Dedesi ise, sadece rüyayı dinlemiş ve yorum yapmamıştı. Cüneyd'e rüya üzerine düşüneceğini, tabirini ise ona bildireceğini söylemişti.

Şimdi ise Cüneyd, Levent ile yapacakları seans için dergâha dönmüştü. Odasında zikir çekerek Levent'in gelmesini bekliyordu.

Kapı çalındı, Levent gülümseyerek içeri girdi.

"Hoş geldiniz Levent Hocam." dedi Cüneyd ayağa kalkarak.

"Hoş buldum Cüneyd. Nasılsın?" dedi Levent Cüneyd'in yanına otururken.

Derin bir nefes aldı Cüneyd. Bakışları elindeki tespihi buldu. "İyiyim diyemem." dedi.

"Zor bir dönemden geçiyorsun. Stresli olmalı..." dedi Levent.

Cüneyd başını salladı, sessiz kaldı.

"Mürşid olmak zorluyor mu seni?" diye sordu Levent.

"Zorluyor elbet. Alacağım kararların binlerce insanı etkileyecek olması... Büyük bir vicdan yükü.." dedi Cüneyd ağır ağır.

"Seni eskisi kadar çok göremeyeceğim öyleyse." dedi Levent hafif bir tebessüm ile.

Cüneyd güldü. "Öyle... Dünyevî işlerden uzaklaşmaya niyetliyken, dünya işlerinin içinden çıkamaz hale geldim."

Levent güldü. Cüneyd ise o gülerken bir anda "Zeynep ile boşanmaktan vazgeçtik.." dedi.

Levent şaşkınlıkla Cüneyd'e baktı. "Niyetinin kesin olduğunu sanıyordum."

"Öyleydi.." dedi Cüneyd. "Lâkin Zeynep'in bu konuda rızası yok."

"Öyle mi?"

Cüneyd başını salladı. "Boşanma ehliyetini Zeynep'e vermiştim. İstese beni boşayabilirdi, lâkin istemiyor.."

"Oluyor mu bu şekilde?" diye sordu Levent araya girerek. "Ehliyet falan?"

Cüneyd onayladı. "Nadir de olsa, bazı durumlarda olabiliyor."

"Neden istemiyor peki Zeynep?" diye sordu Levent. Fakat asıl cevabı o da oldukça iyi biliyordu.