538 25 14
                                        


Hayat nasılda acımasızdı..

Bu kadar şey nasıl 3 gün içine sığmıştı?

Emin olduğum tek şey 3 güne sığan olayların benim içime sığmadığıydı.

Artık ağır geliyordu.
Bu kadar olayı kaldıramıyordum.Ben yetişkin değildim.Çoçuktum..Böyle şeyler yaşamamalıydım..

3 gün içinde tek bir gözyaşı tökmemiştim.Bunu beni sevgisiz biçimde büyüten aileme borçluydum.

Tamam bazen işime yarıyordu amma şu an ağlamalıydım,etrafı cehennem etmeliydim.

İçime atarak sadece kendimi parçalıyordum.

Ve bunun farkındaydım..bu daha da acıtıyordu..

Kendimi biliyordum,içime atarak uzun zaman durduktan sonra bir anda sabrım biticekti.

Ben daha çocuktum..

Hayatsa fazlasıyla adalet yoksunuydu.

Arabanın yavaşlamasıyla düşüncelerimden ayrıldım.

Bir kapının önündeydik ve korumalar olduğunu düşündüğüm adamlar kapını açarak arabanın içeri girmesini sağlamıştı.

Yeni evimdeydim.
Peki bu ev bana gerçekten ev ola bilicekmiydi?

En önemlisi bu evde sevgiyi hissedecekmiydim?

Eve baktığımda istemsizce yutkundum.

Fazla büyüktü.Evet aile fazlasıuıla kalabalıktı ama yine de fazla iri bir evdi.

Arabadan düşerek yavaş addımlarla kapıya doğru yürümeye başladım.

Korumaların bakmaları beni rahatsız etsede beni arabayla getiren abiye baktığımda kolileri taşıyordu.

Kapının önüne addımladım ve içimden "Bismillah" diyerek kapıyı çaldım.

Allahım beni bu kapıyı çalmama pişman etme.Lütfen..

Yaklaşık 10-15 saniye sonrasında biyolojik annem ve babam kapıuyı açmıştı.

Yüzlerinde sıcak ve gerçek olduğu her halinden belli olan gülümsemeleriyle beni karşılamışlardı.

"Yeni ve asıl evine hoş geldin güzel kızım"  diyerek biyolojik babam bana sarılmıştı.

Nazik olmaya çalışarak gülümsedim.

"Hoş buldum efendim"

Biyolojik annemde bana sarıldığında hafifce gülümseyerek ona karışılık verdim.

"Efendim izninizle ben odamda dinlene bilir miyim?"

"Ama kızım abilerinle daha tanışmadı-"

Lafını keserek

"Pınar hanım,rica ediyorum.Yorgunum,biraz dinlendikten sonra tanıştırırsınız"

Pınar hanım ve Akın bey fazla üzerime gelmeden onayladılar ve odama doğru gitmeye başladık.

Odamın önünde durduğumda garipsediğim tek şey evde asansörün olmasıydı.

Pınar hanım bana dönerek

"Güzel kızım odan burası,her şey odana yerleştirildi" saatine bakarak konuşmaya devam etti "Saat daha üç.Saat 7-de akşam yemeği yenilecek,o vakte kadar dinlen bebeğim"

Anlayışla gülümsedim.

"Bir şeye ihtiyacın olursa bizden ve ya hizmetlilerden çekinmeden isteye bilirsin"

Akın beye gülümseyerek

"Teşekkürler" dedim ve odaya girerek kapıyı kapattım.

Gördüğüm manzara afallamama sebeb olmuştu.

Oda fazlasıyla büyük ve bembeyazdı.

Zaten çatı katında olması büyük bir olaydı..

Oda fazlasıyla özenilmişti.Her detayı hemde..

5 tane kapı vardı.

1. Kapı giysi odası
2.Kapı banyo ve lavabo
3.Kapı müzik odası
4.Kapıya kendimde inanamadım,havuz vardı..
Ve 5. Kapı..Kitablığım..İçerisi full kitab doluydu,bir kısmı test,büyük bir kısmıysa okumalı kitablardandı..

Bunları fazla düşünmemeye çalışarak duşa girdim,dakikalarca suyun altında kaldım.

Su özgürlüktü.Bana yenilenme,kendimi bulmak gibi gelirdi.

Hepde öyle kalacak.Ne de olsa ben suyla kazanmıştım özgürlüğümü..

Yaklaşık 58 dakika sonra duştan çıktım ve durulanmaya başladım.

Üzerime gayet rahat bir şeyler giymiştim

Saçlarımı kurutma gereği duymadan salona inmeye başladım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Saçlarımı kurutma gereği duymadan salona inmeye başladım.

Asansörü kullanmadım,gerek yoktu şimdilik.

Salona yaklaştıkca seslerin geldiğini duyuyordum.Hepsi erkek sesiydi.

Fazlasıyla korkuyordum bana vericekleri tepkiden.Ya hakaret ederlerse?

Tamam katşılık veririm amma nefret ortamında büyüyemezdim.

Sevgisiz ortamın zararları zaten kanıma geçmişken bu ihtimalde olursa ben mahvolurdum..

Tanışmak istemiyordum,şimdilik em azından..Biliyordum,kaçarak bir yere varılmazdı..

Kader çoktan yazılmıştır,bizlere sadece onu yaşamak kalır.İstesek de,istemesek de..

Düşüncelerimi kenara bırakarak huraya inme sebebime odaklandım.

Sadece Pınar hanıma ve Akın beye evin yakınlarında olan sahile gidiceğimi söyleyecektim.

Hoş bana kalsa söylemeden çıkardım amma bu terbiyesizlik olurdu.

Salonun önüne geldiğimde sesler aniden kesilmiş ve ilgi odağı olmaya ben başlamıştım.

Bu fazlasıyla rahatsız ediciydi..

Bol bol vote ve yorum atın!

Abilerim mi var?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin