Whispers of Victory

Rozdział 18 - Masz jedną szansę.

TikTok:  @wildfloweersx
X: @Wildfloweersx
#wovwatt

Hej, hej kochani!
Witam was w nowym rozdziale, który jest kontynuacją 17.
Dziękuję wam za każdy komentarz, gwiazdkę i waszą aktywność!
Czytam każdy z nich i strasznie cieszę się, że historia Darth Vadera i niezmiernie irytującej artystki wam się podoba.

Miłego czytania!

Grace POV

Niedzielne popołudnie minęło mi głównie na nauce. Wiedziałam, że zbliża się intensywny tydzień pełen sprawdzianów i zadań do zrobienia, dlatego postanowiłam wykorzystać każdą wolną chwilę na przeglądanie materiałów i przygotowanie się do kolejnych lekcji. Siedziałam przy biurku otoczona książkami i notatkami, starając się maksymalnie skoncentrować na tekście przede mną.

Czas mijał, a ja coraz bardziej zagłębiałam się w książki. Co jakiś czas spoglądałam na telefon, ale ekran pozostawał ciemny. Wiedziałam, że Cole prawdopodobnie nie pojawi się u mnie, mimo swojej wczorajszej obietnicy. Być może dobrze się bawił gdzieś indziej albo po prostu zapomniał o naszej rozmowie.

Usłyszałam pukanie do drzwi i podniosłam głowę. W progu zauważyłam mamę, która trzymała dwa kubki, a w pokoju rozniósł się zapach aromatycznej herbaty, który od razu poprawił mi nastrój. Kobita weszła do środka i postawiła jeden z nich na biurku obok mnie.

- Jak ci idzie, kochanie? - zapytała, zerkając na stosy książek wokół mnie.

- W porządku. Mam dużo do zrobienia, ale daję radę - odpowiedziałam, starając się brzmieć przekonująco.

- Znowu pokłóciłaś się z Philipem i Kelly? - Kobieta spojrzała na mnie, a w jej wzroku dostrzegłam troskę.

- Skąd taki pomysł? - zapytałam, marszcząc przy tym brwi.

- Zawsze jak się z nimi kłócisz, popadasz w wir nauki - odparła, posyłając mi ciepły uśmiech. - Chcesz o tym porozmawiać?

- Niezbyt - odpowiedziałam krótko.

- Jakbyś zmieniła zdanie, to wraz z tatą oglądamy nudny prawniczy serial w salonie - dodała, udając się w stronę drzwi. - Możemy pograć w planszówki albo obejrzeć wspólnie film, jeżeli oczywiście będziesz miała ochotę, a teraz nie będę ci już przeszkadzać.

Kobieta wyszła z mojego pokoju, zostawiając mnie samą z moimi myślami.

Przez resztę popołudnia, starałam się wykorzystać każdą dostępną chwilę na naukę. Telefon co jakiś czas wibrował, ale były to jedynie powiadomienia z aplikacji, które ignorowałam. W głębi duszy czułam lekkie rozczarowanie tym, że chłopak się nie odezwał, jednak starałam się, aby myśli o nim mnie aż tak rozpraszały.

Nagle urządzenie zadzwoniło, a ja sięgnęłam po niego jak poparzona.

- No co tam u mojej ulubionej przyjaciółki? - Na ekranie dostrzegłam Alexa, który posłał mi szeroki uśmiech. - Cały dzień czekam na jakieś wieści - dodał, przeciągając się leniwie.

Poprawiłam się na fotelu, biorąc łyk herbaty, a ciepło napoju przyniosło mi chwilowe ukojenie.

- Przecież wracałeś z panem gburem do domu - zaczęłam, odwzajemniając jego uśmiech. - Miałeś szansę zapytać.

- I myślisz, że tego nie zrobiłem? - Alex parsknął śmiechem. - Odkąd od ciebie wyszedł, próbowałem się czegoś dowiedzieć, ale najwyraźniej nadal jest na mnie obrażony za zepchnięcie go do rowu, więc może ty chcesz zdradzić mi rąbek tajemnicy.