𝐈𝐜𝐞 𝐂𝐫𝐞𝐚𝐦 𝐒𝐡𝐨𝐩|✔︎

After story

"خدای من،یونگجه مگه بهت نمیگم انقد سریع ندو!"

جیمین بین جمعیت با صدای بلندی گفت،اما یونگجه شش ساله بی توجه به پدرش تو این شلوغی فرودگاه میدوید تا زودتر هانول رو ببینه.

جونگ‌کوک تو روسیه،مصاحبه داشت و بخاطر ماموریتش هم باید سه ماه تو روسیه میموند،پس زمستون سرد و سوزناک و البته کریسمس رو همراه با خانوادش به روسیه سفر کرده بود.

تو این سه ماهی که یونگجه و هانول نمیتونستن همدیگه رو ببینن تقریبا برای هردو خانواده عذاب بود.
چون محض رضای خدا،اون دوتا خیلی همو دوست داشتن و نمیتونستن بدون همدیگه هفته هاشون رو سر کنن.

البته که این وابستگی ای که هرروز بیشتر و بیشتر می‌شد رو مخ جیمین و جونگ‌کوک بود.

یونگجه داشت دوران پیش دبستانیش رو میگذروند،هانول هم حالا ده سالش بود،تو این سه ماهی که روسیه بودن هانول درس هاش رو بصورت مجازی میخوند.

حالا ماموریت جونگ‌کوک تموم شده بود و تازه اوایل بهار بود که برگشته بودن.

بالاخره تو اون شلوغی تونستن جونگ‌کوک رو داشت چمدون هارو حمل میکرد ببینن و البته هانولی هم که چمدون خودش رو حمل میکرد،تهیونگ هم که تو بغلش هایون رو داشت.

"هانولی هیووونگ"

یونگجه با ذوق گفت و دستاش و از هم باز کرد،هانول با چشمای براق و لبخند ذوق زده اش به سمت یونگجه رفت و تو بغل پسر کوچیکتر فرو رفت.

جیمین تقریبا از نفس افتاده بود،بالاخره کنارشون رسید و با لبخند پررنگی گفت:

"خوشحالم میبینمتون"

تهیونگ با شوق لبخندی زد و جیمین به سمتش رفت،کوتاه تهیونگ رو بغل گرفت و هایون که تو بغلش خواب بود رو تو بغل خودش گرفت و گفت:

"ببینم این وروجکمو،دلم براش یه ذره شده بود"

"سلام از ماست جِمِن شی"

جونگ‌کوک طعنه آمیز گفت،جیمین چینی به بینیش داد و ادای جونگ‌کوک رد درآورد و گفت:

"تو اصلا آدم نمیشی!همینکه منو دوباره اینجوری صدا کردی هم نشون از این میده که آب و هوای روسیه هم نتونست آدمت کنه!"

جونگ‌کوک خواست لب باز کنه که تهیونگ پیش دستی کرد و گفت:

"خدای منننن،بذارید برسیم خونه بعدش اصلا بزنین همو تیکه پاره کنین!"

جیمین چشم غره ای به جونگ‌کوک رفت و صدای ذوق زده هانول توجه جیمین رو جلب کرد:

"مینییی جونممم"

"جونم عسلِ مینی بیا اینجا ببینم دلم برات کپک زده بود"

هانول خندید و به سمت جیمین رفت و آروم کمر مرد رو بغل گرفت تا خواهر کوچولوش بیدار نشه.