AŞK BÖYLE OLMAZ

27. Perde 'İlk mutlu sabah'

12 Mayıs 2022 - İntihar girişiminden 17 gün sonra.

Candan: Burada ne işin var?

Ufuk: Sadece dün gece uyuyamadım da pek.

Candan: Ninni söylememi mi bekliyorsun?

Ufuk: Fena olmaz. 
Candan: Hadi kimse görmeden seni, uç. Sonra günün konusu oluyorum. 
Ufuk: Olsun ne olacak ki. Benden mi utanıyorsun?

Candan: Ne alaka canım. Sadece ağızlarda dolaşmak istemiyorum. (Ufuk'un elindekileri görür) Onlar ne? Sakın sana aldım deme.
Ufuk: Sana aldım ama.
Candan: Ne gerek vardı?

Ufuk: Kahve aldım Bir de papatya işte.
Candan: Papatyaya yazık etmişsin onu niye kahvenin yanına koyuyorsun ki. He anladım elinde tutarsan karizman çizilir. 
Ufuk: Yok ya 1 saattir seni bekliyorum ondan elim de taşımaktan yoruldum ondan koydum poşete.
Candan: Anladım. Bir daha gelme ama rica ediyorum.

Ufuk: Tabi gece beynimde virüs gibi dolaşmayı bırakıp uyumama izin verirsen ricanı düşünebilirim. 

Candan: Tabi ki bir daha söz gelmeyeceğim aklına.

Ufuk: O senin elinde olan bir şey değil işte.
Candan: Beni düşünme o zaman. 
Ufuk: Benim elimde de olan bir şey değil.

Candan: Ben gidiyorum içeri. 
Ufuk: Kolay gelsin. 

Candan: Sana da. Akşam görüşürüz.
Ufuk: Görüşeceğiz.
Candan: Sağol papatyalar için.

Ufuk: Önemli değil. 

Candan içeri giderken Ufuk yüzü güler bir şekilde otobüs durağına gitti. 
Hale: Kızım sen neredesin sabahtan beri?
Candan: Ne oldu patron mu kızdı?
Hale: Yok yok senin ki dondu. 
Candan: Benimki?
Hale: Sevgilin işte aşağıdaki çocuk. 
Candan: He. Ne oldu ki?
Hale: Kızım sabahın köründen beri burada.
Candan: Sen nereden biliyorsun acaba bunu?
Hale: Sabah gelirken gördüm. Selam bile verdim yani. Ne soğuk şey be. Sen bunu nasıl tavladın?

Candan: Tavlamadım ben onu. O da beni tavladı. Anlaşmalı sevgililik bu.

Hale: Baya da odun gibi gözükse de sana papatya almış he.

Candan: Şunları senin vazona koysana. 

Hale: Tabi sana çiçek gelmediği için vazonda yok.
Candan: Farkındaysan sana da uzun zamandır çiçek gelmediği için vazon boş.

Hale: Ah bize sabahın köründe papatya veren yok ki.
Candan: Uzatma hadi işine dön. 
Hale: Ah kahve alanımız da yok.
Candan: Al iç. 
Hale: Yok ya o senin aşkından gelme. 
Candan: Yahu al iç.

Hale: Yok ya istemiyorum. Size mutluluklar. 
Candan: Sağol sağol.

Ufuk ise işe gittiğinde yine patronun odasına gider.

Haldun: Neredesin oğlum sen? Adet haline getirdin geç kalmayı. Ne o yine mi otobüs gelmedi?

Ufuk: Gelmedi.

Haldun: Daha önce paşa paşa herkesten önce geliyordun. Şimdi ne oldu?
Ufuk: Evimden gelmediğim için geç kalıyorum.

Haldun: Anladık manita işlerin falan var. Ama böyle olmaz. Özel hayatınla işi karıştırma. 

Ufuk: Çalışırım. 
Haldun: İzin gününe ekledim 2 saat daha.
Ufuk: Sorun yok çalışırım.

Haldun: Çıkabilirsin. 

Alper: (Ufuk masasına gittiği zaman) Ne oldu ne dedi?
Ufuk: İzin gününe 2 saat daha kitledi.

Alper: Şerefsize bak ya.

Ufuk: Hayır anlamıyorum ki ben yarım saat geç kalıyorum o 2 saat kitliyor. 

Alper: Boş ver ya bir daha yapmazsın.
Ufuk: Yapmasam bile yine kulp bulur. 

Alper: Mesaiye kalmadın diye yapıyor hep.

Ufuk: Kalmayacağım kardeşim kalmayacağım. İstemiyorum onun parasını falan.
Alper: Ya mesai de fazla iş olmuyor. Kal bence.

Ufuk: İstemiyorum çok basit istemiyorum.

Alper: İyi ben işe dönüyorum.

Ufuk: Kolay gelsin.
Alper: Sana da.

Ufuk ve Candan netice olarak akşama kadar çalıştılar. Ufuk'a sürekli bakmaya gelen bir patronu vardı. Candan'ın ise sürekli şaka yapan bir patronu.