Geçmişin yaraladığı ve ihanetten deli gibi korkan bir kız.Büyüdüğünde başına gelecek onca ihanetten ve kayıplardan habersizce hayatına devam eder.
Sonra en korktuğu şey başına gelir ve en yakınları tarafından ihanete uğrar.O günden sonra hiç...
Şarkı-Reşit Kemal,ne var aramızda Arkadaşlar bu bölüm şu yukarıdaki şarkıyı dinleyerek yazılmıştır.Mük bir şarkı🤩 ______________________________________________
Her zamanki gibi yine işimin başına döndüm.Halletmem gereken bir sürü işim vardı.Bu gün Nermini beklemeden hatta kahvaltı bile etmeden sabahın köründe gelmiştim.Üzerimde takımım vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Takım bu) Karar vermiştim bu gün gizli odayı bizimkilere söyleyecek ve gösterecektim.Elimde duran siyah dosyayı kapattım ve başımı koltuğuma yasladım.Telefonum çalmaya başlayınca iç sesim 'lan olumm her kes mi bize karşı olur be'dedi.Hakikaten de çok çok haklıydı.İç sesimle olan sohpetimi kesip telefonu açtım."Alo, güzelim nerdesin sen?Neden açmıyosun telefonu?"arayan Atakandı.Telefonum gerçekten de sessizdeydi.Az önce açmıştım."İyiyim ben merak etmeyin artık.İşimin başındayım.Ha,bu arada Atakan akşam her kesi bana topla size söylemem gereken şeyler var"düşündüm ve akşam eve gidince söylemenin daha doğru olduğu kanaatine vardım. Gözlerimi kapatıp biraz mola vermeye çalışıyordum.İşim sandığımdan daha çabuk bitmişti.Biraz daha böyle durup eve gidecektim.Atakan tamam diyip kapatmıştı telefonu.Eve gitmek için hazırlanacaktım ki son bir işim olduğu aklıma geldi.Hızlıca yarınki davanın dosyasını elime aldım. Ters giden bir şeyler vardı.Bu davayı kazanırsam eğer,büro batardı.Soruşturdum ve Cenkin bizim vereceğimiz rakamı öğrenmeye çalıştığını duydum.Eğer Cenki tanıyorsam bu davayı kazanmak için her şeyi yapardı. Dosyayı bir daha inceledikten sonra ceketimle çantamı alıp odadan çıktım.Merdivenlerden indim ve bürodan çıktım.Arabama binip son sürat eve doğru sürdüm.Her kes işteydi ve koskoca apartmanda bizden bir tek Yağmur kalmıştı.Birde 4.cü katta eşyaları taşıyan işçiler. Eve girip Yağmuru sesledim "Yağmur ben geldim evde misin?"ses gelmeyince çantamı portmantoya atıp salona koştum.Allah kahretsindi.Cenk elinde de silahıyla Yağmurun yanında duruyordu."Senin ne işin var burda?O elindeki silah ne öyle.İndir onu Yağmur korkuyor"diyerek onlara yaklaştım.Yağmur kısık sesle "Duygu,çok korkuyorum lütfen yardım et"dedi. Cenk yüzündeki o piç gülümsemeyle bana bakmaya devam ediyordu."Duygucum Yağmur çok tatlı bir kızmış.Bana seni getirecek.Benim davada kazanmama yardımcı olucak"sinirle soluyup bir adım daha attım.Cenk silahını bana doğrulttu tam kalbimin üzerinde durdurdu.Elimle silahı tuttum ve kalbime bastırdım."Eğer biraz cesaretin varsa o tetiği çekersin.Seninle hiç bir şekilde çalışmayacağım.Duydun mu?Hiç bir zaman!"bastıra bastıra söylediğim sözlerle sinirlendiğini anladım.Ona her nasıl bakıyorsam gözlerindeki şaşkınlığı gizleyemedi. Cenk silahı çekmek için uğraştı ama ben bırakmadım "Sen...Sen delirmişsin bırak şu silahı"gözlerinde endişe görmek beni bozguna uğrattı.Yağmur kısık sesle "Duygu ne yapıyorsun bırak silahı lütfen" dediğinde bir an aklımdan nasıl çıktı diye düşündüm.Elimi gevşettim ve Cenk de hemen silahı geri indirdi. Cenk koltuğa yayıldığında sinirle ona bakmaya devam ediyordum."Şimdi,şu an sinirden deliye döndüğünü göre biliyorum.Ve seni daha fazla sinirlendirmeyeceğim.Ya davada ortaya koyduğunuz rakamı söylersin ya da..."Eliyle Yağmuru gösterip "...Ya da bu tatlı kızı bir daha asla göremezsin" Yağmurun korkudan titrediğini gördüğümde sinir kat sayım daha fazla arttı. Salonda volta atmaya başladım.Cenkin böyle bir şey yapacağını bildiğimden sabah evden çıkmadan önce salona ufak bir dinleme cihazı yerleştirmiştim.Bu yüzden de ne kadar davayı kazanmayacak olsam da numaradan da olsa buna karşı çıkmam gerekirdi."Böyle bir şey olamaz.Ben o rakamı sana nasıl söylerim?Çıldırdın mı sen?"diyerek Cenke bağırdım."Ben anlamam ya yaparsın ya da o küçük bebişe de bu tatlı annesine de veda edersin.Bunu senin gözlerinin önünde yapmaktan çekinmem" Düşündüm eğer bu davayı kazansam büronun batacağını bilmesem ne yapardım diye düşündüm.Düşündükçe battım.Cenk iyi defolup gitmişti.Yağmurun yanına gittim."Yağmur merak etme ne sana ne de Minama bir şey olmasına izin vermeyeceğim güven bana"hızlıca bana sarıldı ve bende onun yatağına gitmesine yardım ettim.
Yağmura dışarı çıkacağımı söyleyip onu evde yalnız bıraktım.Yani şimdilik.Apartmandan çıkarken Kuzeyi aradım hemen açtı "Alo Kuzey zamanım yok beni dinle hemen benim eve gel Yağmur evde yalnız kaldı.Ben bir saate dönücem"dedim ve cevap vermesini beklemeden telefonu kapattım.Arabama bindim ve kafa dağıtmak için öyle dümdüz sürdüm arabayı...
______________________________________________
Evet arkadaşlar canım arkadaşımın ricası üzerine (pardon yalvarması) bölümü kısa tuttum😂 İnşallah beğenirsiniz🥰
