ချန်မထားရက်ပါလေ(ဘာသာပြန်)

Chapter 35

Unicode

သူများတွေ အတန်းပြီးလို့ နေ့လည်ထမင်းစားချိန်ကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး ငါအိပ်ရာကိုသန့်ရှင်းရေးလုပ်ဖို့ အဆောင်ကို အမြန်ပြန်လာခဲ့တယ်။ နေ့ခင်းနားချိန်က အရမ်းတိုလွန်းတယ်။တကယ်လို့ သူတို့ အိပ်ဖို့အိပ်ဆောင်ကိုပြန်လာတဲ့အချိန်ထိ ငါဗီဒိုတွေကိုဟိုရှာဒီရှာလုပ်နေသေးရင်မသင့်တော်ဘူးလေ

ကျောင်းမှာက ရောနှောနေတဲ့ တိုက်ခန်းတွေနဲ့ ကျောင်းသားအိပ်ဆောင်တွေဆိုပြီးရှိတယ်။ငါကအရင်ထဲကကျောင်းတွင်းမှာမနေဖူးဘူးအဲ့တော့ ငါက ကျောင်းသားအိပ်ဆောင်ထက်ပိုပြီးတော့ အဆင်ပြေတဲ့တိုက်ခန်းကိုမရွေးချယ်ဖြစ်ခဲ့ဘူး။ပြောရရင် အဲ့ဒါက တစ်နှစ်ကို ယွမ် 180 သာ ကုန်ကျပြီး အခန်းတစ်ခန်းမှာ ကုတင်ရှစ်လုံးနဲ့ စားပွဲတစ်လုံးရှိတယ်။ ခရီးဆောင်အိတ်တွေကို တံခါးနောက်ဘက်မှာရှိတဲ့ဗီဒိုထဲမှာသိမ်းထားခဲ့တယ်။ ငါ့ကောလိုမျိုးအသန့်ကြိုက်တဲ့သူနဲ့ အချိန်အတော်ကြာအတူနေပြီးနောက်မှာတော့ အိပ်ဆောင်ထဲက ခြေထောက်နံ့ လိုအနံ့မျိုးရလိုက်တော့ အဲ့ဒါကပိုပြီး ရင်းနှီးသလိုမျိုးငါတကယ်ကြီးခံစားလိုက်ရတယ်

ငါဒီမှာတစ်ခါမှမနေတော့ ငါ့ရဲ့ညီကိုတွေက ဒီနေရာကိုသူတို့ရဲ့ ပစ္စည်းတွေစွန့်ပစ်ထားဖို့နေရာအနေနဲ့အသုံးပြုခဲ့တယ်။ငါဒီတိုင်းအိပ်ရာကို ဖြန့်လိုက်ပြီးတော့ ခြင်ထောင်ထောင်နေတဲ့အချိန်မှာပဲ ငါ့ရဲ့ညီကိုတွေက သွားကြားထိုးနေရင်းတစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်ဝင်လာခဲ့တယ်။သူတို့ကငါ့ကိုတွေ့တော့အံ့ဩသွားပြီး

"ထူးထူးဆန်းဆန်း ချမ်းသာတဲ့သခင်လေးက တောရွာဖက်ကိုဆင်းလာပြီးတော့ လူတွေရဲ့ဆင်းရဲဒုက္ခကိုလာခံစားတာလား?"

ငါလက်ရန်းကိုမှီလိုက်ပြီးတော့ပြောလိုက်တယ် 

"မင်းမှာစားစရာတခုခုရှိလား?မြန်မြန်လေး ငါ့ကိုကူညီစမ်းပါ"

သူတို့က ငါ့အတွက်စားစရာတွေကို ဗီဒိုတွေလှန်လောပြီးရှာပေးကြတယ်။ငါငါ့ပါးစပ်ထဲကို ကြက်ဉချောင်းအစိမ်းနဲ့ အသင့်စားခေါက်ဆွဲထိုးသွပ်လိုက်ပြီးတရေးမအိပ်ခင် ဂိမ်းခဏလောက်ဆော့လိုက်သေးတယ်။လောင်လိန်ရဲ့ Wechat ကနေရုတ်တရက် noti တက်လာခဲ့လေတယ်