ချန်မထားရက်ပါလေ(ဘာသာပြန်)

Chapter 33

Unicode

မနက် 4 နာရီ 50 လောက်မှာ ငါ့ရဲ့ နှိုးစက်မြည်လာခဲ့တယ်။ငါ သုံးနာရီလောက်တောင်မအိပ်ရသေးတော့ ငါ့မျက်လုံးတွေခက်ခက်ခဲခဲဖွင့်ရတယ်။ငါ့ကောက ငါ့ကိုတင်းတင်းကျပ်ကျပ်ကိုဖက်ထားတာ။ကျေးဇူးတင်စွာနဲ့ပဲ air con ဖွင့်ထားလို့ အဲ့လိုမှမဟုတ်ရင် တညလုံးသူဖက်ထားတာနဲ့ ငါပူပြီးတော့သေသွားလောက်တယ်

"မနက်ပိုင်း ကိုယ်ပိုင်စာကြည့်ချိန်ကိုသွားတော့မလို့ လွှတ်ဉီးဟေး"

"မသွားနဲ့တော့ကွာ...ကော မင်းအတန်းကိုခွင့်တိုင်ပေးမယ်"

"မင်း ငါ့ရဲ့လေ့လာချိန်တွေကို ဝင်မရှုပ်လို့မရဘူးလား?"

"မင်းရဲ့ကျောင်းစာလုပ်တာက ဟန်ချက်မညီရင် အကျိုးမရှိဘူးလေ...မင်းပင်ပန်းနေရင်...မင်းဘာမှလုပ်နိုင်မှာမဟုတ်တော့ဘူး.."

ဒီလိုဆိုတော့လဲ ငါ နောက်ထပ်ငါးမိနစ်လောက်ထပ်အိပ်လိုက်ပါမယ်လေ။ငါ ငါ့မျက်လုံးတွေကိုမှိတ်လိုက်တယ်။ငါ ငါ့ကောက က တကျီ( ရှန်အင်ပါယာ နောက်ဆုံးမင်းဆက် ဘုရင် ကျိုးရဲ့ မိဖုရား) နဲ့တူတယ်လို့ခံစားလိုက်ရတယ်။ငါကနိုင်ငံတော်ကြီး ကြီးပွားတိုးတက်ဖို့နဲ့ ကမ္ဘာကြီးကို အခွင့်အရေးပေးဖို့အတွက် စိတ်ကူးထားတဲ့အချိန်မှာသူကငါ့ကိုဖက်ပြီးတော့အရှင်မင်းကြီး ထပ်ပြီးနည်းနည်းလောက်အိပ်လိုက်ပါဉီး ဆိုပြီးတိုက်တွန်းနေလေရဲ့

မြေခွေးအမြှီးများရှိနေမလားဆိုပြီး ငါ သူ့ဖင်ကိုထိကြည့်လိုက်တယ်။

ငါ့ကောက မနက်ပိုင်း သစ်သားကြီးကိုပိုင်ဆိုင်ထားတာပဲ သူ့ရဲ့တောင့်တင်းတဲ့ ဒစ်က အတွင်းခံအောက်မှာတဲတစ်ခုဖြစ်ပေါ်နေခဲ့တယ်။ငါ သူ့အတွင်းခံထဲကို လက်သွင်းပြီး အဲ့ကလေးကြီးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီးတော့ အကြိမ်အနည်းငယ်လောက် အတင်း ပွတ်ဆွဲလိုက်တယ်။

ငါ့ကောကငါ့ကိုပွေ့ဖက်ထားပြီး သူ့နှဖူးက ငါ့မျက်နှာကိုထိကပ်ထားခဲ့တယ်။သူကရုတ်တရက်ရယ်လာခဲံ့ပြီး သူ့ရဲ့ ခွေးသွားထိပ်လေးတွေကလဲပေါ်လာခဲံတယ်

"ဖာ့ခ်....အသေးလေးလဲနားဖို့လိုတယ်လေ လွှတ်လိုက်"

ငါသူ့ကိုအကြိမ်အနည်းငယ်လောက်အတင်းအကြပ်ပွတ်ဆွဲလိုက်တယ်