Chapter 10

1.2K 78 3
                                    

NFSW⛔️⛔️

Unicode

ကောရဲ့ ပါးစပ်တောင့်ကဒဏ်ရာကသွေးခြောက် တွေကပ်နေခဲ့တယ်။သူ့ရဲ့လက်တွေကသူ့ရဲ့ကိုယ်ပိုင်နက်ခ်တိုင်နဲ့ချည်ထားခံရတယ်(ငါလုပ်ထားတာ)သူရဲ့ဝတ်စုံကတော့ ငါ့သုတ်တွေနဲ့ပေပွနေခဲ့တယ်။သူကမှန်အပြည့်ပြတင်းပေါက်ကိုမှီပြီး ငါ့ကိုပြုံးပြလာခဲ့တယ်။

"စိတ်ဆိုးနေတုန်းလား ဒါလင်?"

ငါသူ့ရဲ့ဆန့်ကျင်ဘက်မှာထိုင်နေခဲ့ပြီးအသက်ရှုသံပုံမှန်ပြန်ဖြစ်အောင်လုပ်နေရတုန်းပဲ။အဲ့နောက်တော့ငါရေချိုးဖို့ရေချိုးခန်းထဲသွားခဲ့တော့တယ်။ရေချိုးပြီးတော့ငါ့ခါးမှာ တဘတ်တထည်ပတ်ပြီးတော့ ပထမထပ်မှာအိပ်ဖို့သွားလိုက်တယ်။

ငါ့စိတ်တွေကရှုပ်ထွေးနေရော။ ငါ့ကောဆီကနေလက်ချောင်းနဲ့ သုက်မထွက်မချင်းအလိုးခံလိုက်ရလို့ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ထိခိုက်သွားပေမယ့်သူ့ပါးစပ်ကိုလိုးရတာက ငါခုနှစ်ထပ်မြှောက်ကောင်းကင်ဘုံကိုတောင်ရောက်သွားသလိုပဲ။သေချာတာပေါ့ ဒီနှစ်ခုထဲ ငါ့ခေါင်းထဲရှိနေတာတော့မဟုတ်ဘူး

ဒီမတိုင်ခင်က ငါလုပ်ဖူးသမျှ အဆိုးဆုံးအရာက ငါတို့မိဘတွေ ကွာရှင်းပြီး ဒုတိယနှစ်မှာ သွမ့်ရွှေ့ နဲ့ တရားဝင်ထွက်ပြေးတာပဲ။

ပထမက မားက ကော ကို ခေါ်သွားပြီး ငါ့ကိုတော့ ပါးဆီပစ်ထားခဲ့တာလေ။ငါ့အဖေကအရက်မူးလာရင် ငါ့ကို လက်ဝှေ့ထိုးတဲ့သဲအိတ်လိုပဲဆက်ဆံတာ။ကောကပဲငါ့ကိုလာတွေ့ပြီးတော့ သရေစာမုန့်လေးတွေယူလာပေးတာ ဘာလို့ဆိုအိမ်မှာကျငါဘာမှမစားရဘူးလေ

တရုတ်နှစ်သစ်ကူးတိုင်း ငါ့ကောအိမ်ပြန်လာတိုင်း အမျိုးတွေက သူ့နားမှာပဲဝိုင်းနေပြီးတော့ သူတို့ဆီကနေချီးမွမ်းစကားတွေခံယူရတယ်။ငါကတော့ သူ့နောက်မှာနေပြီး တိတ်တဆိတ်နဲ့ သူ့ခါးတွေလက် မောင်းတွေကိုအားနဲ့ဆွဲဆိတ်တာပဲ

သူကငါ့ကိုဘေးနားကိုဆွဲခေါ်ပြီး သူ့ကိုဘာလို့ဆိတ်တာလဲလို့မေးတယ်။ငါကသူကအမှိုက်ပဲလို့ပြောလိုက်တယ်။သူများအကိုတွေဆို သူ့ညီလေးတွေကိုကာကွယ်ဖို့ ဘာမဆိုလုပ်တယ်လေ သူကကျအသုံးမဝင်ဘူး

ချန်မထားရက်ပါလေ(ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now