Şehit kızı bölümümüzde birazda kalplere dokunucaz ateşi çok daha iyi tanıyacaz ve ateşin yanıp yakacağını daha iyi öğrenicez.
Yorumlarsanız ve de oy verirseniz sevinirim. Bütün bunları yaptıysanız.
Keyifli okumalar dilerimmm.♡
instagramm @lulurillim
_______________________________
Vatan için katlanılan ölüm kadar, tatlı ve şerefli bir ölüm var mıdır?" - Horatius
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Asker olmak istememin birçok nedeni varken neden sadece bir tanesi canımı yakıyordu?
Kendi sınırlarım olmadığı gibi ne acımın ne de öfkemin bi sınırı vardı. Eğer gözüm dönerse kanım kaynarsa heleki bu intikamımsa işte o zaman hissetiğim şey sadece elimdeki silahım olurdu.
Kimisinin kocaman bi ailesi yada süslü odasındaki renkli hayaleri, hayatları olurken, benimse ellimde bir buket beyaz gül ve göz yaşlarımın mürekkep gibi damlayıp derin izler bıraktığım kara toprağın altındaki babamdı...
Odamda duran pelüş ayıcığı karanlığıma gömeli çok olmuştu.
Renkli kalpten notlar almayı, kırmızı güller alıp her erkeğin peşinden koşan toz pembe hayal eden kızlardan değilde, ellinde silahıyla karanlığa yürüyen yüzbaşı ateş oldum
Bunu Binbaşı ateşten, şehit olup beni gecede yalnız bırakan babam'dan öğrendim.
O varken ay'ın geceyi aydınlattığı yıldızların süslediği geceyi o kara toprağa şehit düştükten sonra Ne ay geceyi aydınlatabildi, ne de yıldızlar birdaha geceyi süsleyebildi...
O günden sonra gömülen tek şey karanlık olmamıştı...
***
"Baba kazandım artık bir askerim!" dedim heyecan ve coşkuyla. Adımlarım gittikçe yavaşlarken,
Kulağıma dayadağım telefondan ses gelmedi bi süre.
Diye tekrarladım mutlulukla bilmiyordum ki kulağıma dayadığım telefondan babamın değilde başka bir askerin sesinin geleceğini.
"Lavin Ateş..." Diye ses geldi cevap olarak. Kalbimin şiddettle çarpmaya başladı bi anda çünkü bu asker aileleri için hiç beklenmedik anda çalınan telefon ve kapı gibiydi. Kapıyı açtığında yada telefonu kulağına götürdüğünde dir seni bekleyen şeyi duymaya bile tahammül edemediğimiz çünkü bu acıyla başa çıkamayacak olan duygularımız dır yüreğimizdir bu acıya dayanamayan. Bu acıyı hisseden bi asker yarenidir bekleyen bir asker anasıdır yüreğine kör ateşler düşen ,asker babasıdır bu acıyı içinde tutan yada bir çoçuktur babasını bekleyen...
