KIZIL AYIN İNTİKAMI

XXI. Elimde Olsa Hiç Gitmem

Syrena yavaşça Baek Hyun'un yanına otururken Baek Hyun yanında getirdiği atıştırmalıkları önlerine serdi. Mumlukta getirdiği mumu yakıp en azından birbirlerinin yüzünü görecek kadar aydınlık olmasını sağladı. Ardından Amalia'nın sürekli yaptığı kekten küçük bir parça koparıp Syrena'ya doğru uzattı.

"Bu keki denemeni istiyorum. Çocukluğumdan beri en sevdiğim tatlı. Benim için çok değerli biri yapıyor."

Syrena keki almak için gülümseyerek elini uzattı ama Baek Hyun elini geri çekti. Syrena anlamayarak yüzüne baktığında Baek Hyun gülümseyerek tek kaşını kaldırdı ve elini tekrar Syrena'nın dudaklarına yaklaştırdı. Syrena önce çekindi, sonra gülümsedi ve sonunda dudaklarını aralayıp Baek Hyun'un keki yedirmesine izin verdi. Dudaklarını kapattığında bile Baek Hyun elini geri çekmemişti. Baş parmağı hafifçe alt dudağında gezinmişti. Syrena karnında hissettiği çekilmeyle keki çiğnemeye bile başlayamamıştı.

"Tanrı aşkına... Byun... İzin ver de tadına bakayım."

"Üzgünüm. Dün sabah olanlar aklımdan çıkmıyor hiç."

Baek Hyun elini çekerken söylemiş ve gözlerini kaçırarak karanlıktan tam göremese de akan suya dönmüştü. Syrena'dan çıkan mırıltıları duyana kadar da tekrar ona dönmemişti.

"İnanılmaz bu. Bu kekle büyümüş olmanı çok kıskandım."

Syrena kekten bir parça daha almak için uzanırken Baek Hyun gülümsüyordu. Aynı şeyleri beğenmeleri bile mutluluk veriyordu. Kendisi de uzanıp bir dilim aldı. İlk lokmasını yuttuktan sonra Syrena'ya döndü.

"Abinin düğünü nasıl geçti?"

"Aah her şey çok güzeldiii! Babam tabii ki hiçbir masraftan kaçınmadı, salon inanılmaz görünüyordu. Bir sürü kişi vardı. Abim ve avitam inanılmaz güzellerdi. Elbisem çok güzeldi. Saçlarım tam istediğim gibi olmuştu. Küçük abim ile iki kez, damat abimle bir kez dans ettik. Her şey çok güzeldi."

Syrena, Jin Young'tan bahsetmekten çekinmişti. Zaten güzel bir sabahı onu anımsayarak ve Byun'a anımsatarak bozmak da istemiyordu.

"Çok tatlısın. Heyecanın hâlâ üstünde."

"Evet! Umarım abim çok mutlu olur."

"Umarım, yalnız sormak istediğim bir şey var."

"Hm?"

"Avitam dedin, o ne demek?"

"Ah... şey..."

Syrena anında gerilmişti. Aynı dili konuşuyor olsalar da farklı kelimelerin var oluşunu unutmuştu.

"Bizim ailede erkek kardeşlerin eşlerine avita denir. Kız kardeşlerin eşlerine de yavis deriz."

"Değişik geldi."

"Ailemizde hep böyleymiş. Sanırım yeni geleni aileye katmanın bir yolu olmuş."

Syrena'nın aklına bir tek bu şekilde açıklamak gelmişti. Yanlış sayılmazdı, sadece ailesine özel kılmıştı. Byun'un Haesulla kaynakları okumadığını umuyordu.

"Güzelmiş aslında. Aileden hissettirmek adına güzel bir davranış."

"Sizde bu tür bir şey var mı?"

"Hayır. Bizden büyüklerse abi/abla deriz, küçüklerse isimleriyle sesleniriz direkt. Basit."

Syrena gülümsedi. Byun'un bu durumu uzatmaması ve daha fazla sorgulamaması onu rahatlatmıştı. Kekten bir parça daha alıp ona biraz daha yaklaştı ve başını omzuna yasladı. Gözlerini kapattı ve akan suyun sesini dinledi. Eskiye göre gürleşmişti.